Οίκος ντε Λα Ρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ορθή γραφή ελληνικών αριθμητικών |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Ο [[Όθων ντε λα Ρος]], ιδρυτής της πανίσχυρης δυναστείας στην Ελλάδα, ήταν, από το 1205, ανώτατος άρχων (Μέγας Κύρης) του [[Δουκάτο των Αθηνών|Δουκάτου Αθηνών-Θηβών]], το οποίο περιλάμβανε την Αττική, τη Θήβα και τα περίχωρά της, το Άργος, το Ναύπλιο, τη Λιβαδειά, τη Σαλαμίνα κ.α.
Τον Όθωνα διαδέχτηκε το 1225 στο θρόνο ο ανεψιός του, [[Γκυ Α΄ ντε λα Ρος]] (Γουίδων Δελαρός), ο οποίος αν και έχασε σε μάχες εναντίον του Βιλλεαρδουίνου εστέφθη Δούκας των Αθηνών από το βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο, το 1260. Ο Γουίδων, που είχε ως έδρα του τη Θήβα, οδήγησε το δουκάτο του σε οικονομική άνθιση, παραχωρώντας προνόμια στους Γενοβέζους εμπόρους. Διαχειρίστηκε επίσης με τον καλύτερο τρόπο τα μεταξουργεία της Θήβας, συγκεντρώνοντας ο ίδιος τεράστια περιουσία. Θεωρείτο μάλιστα ένας εκ των πλουσιοτέρων και
Ο πρωτότοκος, [[Ιωάννης Α΄ ντε λα Ρος|Ιωάννης Α΄]] εστέφθη Δούκας Αττικής και Βοιωτίας, κληρονομώντας από τον πατέρα του μεταξύ άλλων το φέουδο του Ναυπλίου και το φέουδο του Άργους. Ο δεύτερος γιος του Γουίδωνα, Γουλιέλμος έγινε άρχοντας της Λιβαδειάς. Η μισή Θήβα παραχωρήθηκε στον ανεψιό του Γουίδωνα, Σαιντ Ομέρ. Ο Ιωάννης, όπως και οι περισσότεροι γόνοι Δελαρός ήταν σπάταλος σε υπερβολικό βαθμό, κάτι το οποίο τον οδήγησε στο να κάνει συνεχείς πειρατικές επιδρομές στα νησιά του Αιγαίου, έτσι ώστε να ζει την υπερ-πολυτελή ζωή του. Ο Ιωάννης στράφηκε εναντίον του Ιωάννη Παλαιολόγου, οποίος είχε στρατό 3000 ανδρών και τον κατατρόπωσε έχοντας μόνο 300 άνδρες! Ο ίδιος είπε χαρακτηριστικά πριν τη μάχη «Πολύς λαός, λίγος άτρωτος».
Γραμμή 12:
Τον Ιωάννη διαδέχτηκε στο θρόνο ο αδελφός του [[Γουλιέλμος ντε λα Ρος|Γουλιέλμος]], ο οποίος παντρεύτηκε την κόρη του Έλληνα πρίγκιπα Νέων Πατρών, [[Ελένη Ντε Λα Ρος Δούκαινα Κομνηνή|Ελένη Δούκαινα Κομνηνοαγγέλου]]. Η Ελένη προοριζόταν για τον Ιωάννη, ο οποίος όμως επειδή έπασχε από ανίατη ασθένεια, την παραχώρησε στον αδελφό του, παίρνοντας ως προίκα το Ζητούνι, το Γαρδίκι, τη Γραβιά και το Σιδηρόκαστρο. Ο Ιωάννης εξελέγη βαΐλος του Μοριά.
Μετά το θάνατο του Γουλιέλμου, τα ηνία του δουκάτου ανέλαβε η σύζυγός του Ελένη - Αικατερίνη Δούκαινα Κομνηνοαγγέλου, ως επίτροπος του ανήλικου
Εκτός από τους Δούκες των Αθηνών, εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα και άλλα μέλη της οικογένειας Ντε λα Ρος, ως μικροτιμαριούχοι, από τους οποίους ξεχώρισε ο Γουλιέλμος, άρχοντας Βελιγοστής και Δαμαλά, ο οποίος ήταν αδελφός του [[Γκυ Α΄ ντε λα Ρος|Γκυ Α΄]]. Αν και υποτελής του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|ηγεμόνα της Αχαΐας]], [[Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος|Γουλιέλμου Βιλλεαρδουίνου]], συμμετείχε στη συμμαχία εναντίον του το [[1258]].
| |||