Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:GR PIOP 11312749.jpg|μικρογραφία|δεξιά|Γενική άποψη του χώρου μετά την είσοδο στο μουσείο.]]
== Το Μουσείο ==
Το '''Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης''' βρίσκεται στην τοποθεσία Κεφαλάρι Αη-Γιάννη λίγο έξω από τη [[Δημητσάνα]]. Ανήκει στο Δίκτυο Μουσείων του [[Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς|Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς]]. Δημιουργήθηκε το 1997 από το Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυμα ΕΤΒΑ (νυν Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς) μετά από ανακαίνιση εγκαταλελειμμένων προβιομηχανικών εγκαταστάσεων, με χρηματοδότηση από το Β΄ και Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και με την υποστήριξη της [[Περιφέρεια Πελοποννήσου|Περιφέρειας Πελοποννήσου]]. Το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα είναι ένα θεματικό μουσείο που προβάλλει τη σημασία της '''υδροκίνησης''' στην παραδοσιακή κοινωνία, παρουσιάζοντας τις βασικές '''προβιομηχανικές τεχνικές''' που χρησιμοποιούν το '''νερό''' ως κύρια '''πηγή ενέργειας''' για την παραγωγή διαφόρων προϊόντων. Πρόκειται για έναν χώρο ενός περίπου τετραγωνικού χιλιομέτρου, μέσα στον οποίο, στην περίοδο της προβιομηχανικής εποχής, λειτουργούσε ένα μεγάλο βιοτεχνικό συγκρότημα που είχε ως κινητήρια δύναμή του το νερό της ομώνυμης πηγής, του γνωστού Κεφαλαριού του Αϊ-Γιάννη.
[[Αρχείο:GR PIOP 11312713.jpg|μικρογραφία|δεξιά|Το νερό έχει εκβάλλει από τη χούρχουρη του νερόμυλου και χύνεται σε κεντρικό νεραύλακο. που κατεβαίνει με ορμή σε χαμηλότερη υδροκίνητη εγκατάσταση]]
[[Αρχείο:GR PIOP 1131 12.jpg|μικρογραφία|δεξιά|Εσωτερική άποψη του αποκατεστημένου κτηρίου του νερόμυλου με τις συστεγασμένες υδροκίνητες εγκαταστάσεις του αλευρόμυλου (σε πρώτο πλάνο) και της νεροτριβής.]]