Μουσείο Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 11:
Στον άνω όροφο του Μουσείου παρουσιάζεται η
μακραίωνη ιστορία των δυο αγαθών (της ελιάς και του λαδιού) και, παράλληλα,αναδεικνύεται η πολύπλευρη σημασία τους για τον ελλαδικό χώρο, σε πεδία όπως η οικονομία, η διατροφή, η υγιεινή, οι λατρευτικές συνήθειες, τα λαϊκά έθιμα.
Στην '''υπαίθρια έκθεση''' γίνεται αναφορά στην '''ελαιοκαλλιέργεια''' και '''ελαιοσυλλογή''', ενώ παρουσιάζονται επίσης τρία ελαιοτριβεία, ένα των προϊστορικών, ένα των αρχαίων και ένα των βυζαντινών χρόνων, τα οποία τίθενται σε λειτουργία στο πλαίσιο εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων και προγραμμάτων.
[[Αρχείο:GR PIOP 111130 6462.JPG|μικρογραφία|δεξιά|H υπαίθρια έκθεση του μουσείου με τις ανακατασκευές του προϊστορικού, αρχαίου και βυζαντινού ελαιοτριβείου.]]
[[Αρχείο:GR PIOP 111000011.JPG|μικρογραφία|δεξιά|Ξύλινη διπλή πρέσα λαδιού από το Ξηροκάμπι Λακωνίας, 20ός αι.]]
Στον κάτω όροφο συνεχίζεται η παρουσίαση της '''εξέλιξης της τεχνολογίας''' των ελαιοτριβείων στην Ελλάδα από τους Μεταβυζαντινούς
χρόνους έως το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Εκτίθενται μηχανισμοί που σώζονται ή/και έχουν αποκατασταθεί, καθώς και μεγάλες κινούμενες μακέτες, που βοηθούν τους επισκέπτες να αντιληφθούν τις παραδοσιακές τεχνικές παραγωγής του λαδιού.
Η έκθεση πλαισιώνεται από ψηφιακές παραγωγές, ενώ στο χώρο του μουσείου λειτουργούν επίσης κυλικείο, εκθετήριο, πωλητήριο και αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Το Μουσείο της Ελιάς και του Ελληνικού Λαδιού είναι το πρώτο στο είδος του που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Αξιοποιώντας το παράδειγμα άλλων μεσογειακών κρατών, τα οποία έχουν ήδη αναδείξει τη δική τους παραγωγή μέσα από ποικίλες πρωτοβουλίες, μουσειακές και άλλες,
το μουσείο επιδιώκει, μεταξύ άλλων, να προβάλλει τις προσπάθειες που γίνονται στην Ελλάδα για να διασωθεί η παραδοσιακή τεχνολογία και να αναδειχθεί ο διαχρονικός πολιτισμικός ρόλος της ελιάς και του λαδιού.
== Εξωτερικές συνδέσεις ==
| |||