Κοκκινόβραχος Αττικής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Λιοσάτι ήταν κατά πάσα πιαθνότητα το κτήμα που αγόρασε ο Σκοτζέζος ιστορικός και φιλλέληνας [[Τζορτζ Φίνλεϊ|Τζωρτζ Φίνλεϋ]] το 1830 από τούρκους τσιφλικάδες, και συγκεκριμένα από τους γιους του μεγαλοτσιφλικά Κιαμίλ μπεή από την Κόρινθο.<ref>[http://invenio.lib.auth.gr/record/113005/files/natasa%20ergasia.pdf?version=1]</ref> Επειδή αυτό αναφέρεται στα ημερολόγιά του ως "Λίοσια", συνήθως συγχέεται με τα γνωστά Λίοσια στη δυτική Αθήνα. Την ονομασία "Λιόσια" την χρησιμοποιούν ωστόσο και οι παλιοί κάτοικοι του Κοκκινόβραχου εναλλακτικά με το "Λιοσάτι" μέχρι σήμερα. Υπέρ της εκδοχής ότι πρόκειται για το παλιό κτήμα του Φίνλεϋ συνηγορεί και μια αναφορά στο ημερολόγιό του: "Λίοσια. Βρήκα και πάλι μεγάλες ποσότητες πυρόλιθου σε Λιόσια και Αφίδνες" (άρα τοποθετεί τα μέρη αυτά μαζί), ενώ αμέσως μετά ανεφέρεται στην "βρύση της Μπελούσας", η οποία υπάρχει ακόμη στον Κοκκινόβραχο με το όνομα Μπελούσι, μαζί με το παρακέιμενο εκκλησάκι, το οποίο επίσης αναφέρει. Γενικά, στην περιήγηση της Αττικής που περιγράφει στο ημερολόγιό του, ο Φίνλεϋ τοποθετεί τα "Λιόσια" κοντα στα Κιούρκα (Αφίδνες), το Καπανδρίτι, το Χαλκούτσι και τον Αγ. Μερκούριο, ποτέ όμως κοντά στην Αθήνα.<ref>[Περιηγητές στη ρομαντική Αθήνα του 19ου αιώνα, εκδ. Ελευθεροτυπία, 2001]</ref> Επίσης, οι κάτοικοι του οικισμού επιδεικνύουν ένα παλιό διώροφο σπίτι ως οικία του Φίνλεϋ.