Χουάν Κάρλος των Βουρβόνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον Μάρτιο του [[1833]] η οικογένεια του μετακινήθηκε στην [[Πορτογαλία]], ενώ τον προσεχή Σεπτέμβριο πεθαίνει ο θείος του βασιλιάς της Ισπανίας [[Φερδινάνδος Ζ'Ζ΄ της Ισπανίας|Φερδινάνδος Ζ'Ζ΄]]. Ο πατέρας του μεταβαίνει στην [[Μαδρίτη]] να διεκδικήσει τα δικαιώματα του στον θρόνο, αφού ο αδελφός του είχε πεθάνει χωρίς γιο, τα οποία είχαν καταλάβει η κόρη του Φερδινάνδου [[Ισαβέλλα Β' της Ισπανίας|Ισαβέλλα]] και η μητέρα της, [[Μαρία Χριστίνα των δυο Σικελιών]].

Κατά την διάρκεια του [[καρλικοί πόλεμοι|1ουΑ΄ Καρλικού Πολέμου]], δεν έπαιξε κανέναν ρόλο λόγω της πολύ μικρής του ηλικίας και μεταφέρθηκε στο [[Λονδίνο]] σε ασφαλή τοποθεσία. Στις [[15 Ιανουαρίου]] [[1837]], το Ανώτατο Ισπανικό Δικαστήριο που ελεγχόταν από την Μαρία Χριστίνα, έβγαλε νόμο που κήρυξε τον Κάρλος, τους γιους, και όλους τους απογόνους του έκπτωτους από το Ισπανικό στέμμα, ενώ παράλληλα τους αφαιρέθηκε και ο τίτλος του ινφάντη. Αυτόν τον νόμο δικαιωματικά δεν τον αναγνώρισαν.

Παντρεύτηκε ([[1847]]) την αρχιδούκισσα [[Μαρία Βεατρίκη της Αυστρίας και Έστε]], κόρη του δούκα [[Φραγκίσκος Δ'Δ΄ της Μοντένα|Φραγκίσκου Δ'Δ΄ της Μοντένα]] και έκαναν 2δύο γιους :

Δεν έπαιξε κανέναν σημαντικό ρόλο στον 2οΒ΄ Καρλικό πόλεμο, τον οποίο είχε αναλάβει ο μεγάλος αδελφός του, [[Κάρολος Λουδοβίκος του Μοντεμολίν]]. Τον Απρίλιο [[1860]] συνελήφθη από τα στρατεύματα της Ισαβέλλας και πιέστηκε να υπογράψει δήλωση παραίτησης των δικαιωμάτων του από τον Ισπανικό θρόνο. Τότε ο Χουάν έκανε δήλωση με την οποία ανακήρυσσε τον εαυτό του βασιλιά της Ισπανίας υπό το όνομα '''Χουάν Β'Β΄''', κάτι που έβγαλε τους οπαδούς του Καρλιστές παράνομους, αρνούμενοι να τον υποστηρίξουν.

Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση της Ισαβέλλας είχε αρχίσει να παρακμάζει και να γίνεται αντιδημοφιλής. Ο μεγαλύτερος γιος του, [[Κάρλος της Μαδρίτης]] ([[1866]]), 18 ετών τότε, ζήτησε από τον πατέρα του να παραιτηθεί υπέρ του. Αυτός το αρνήθηκε, κάτι που έκανε δύο χρόνια αργότερα ([[1868]]), όπου στον 3οΓ΄ Καρλικό Πόλεμο έγινε ένθερμος υποστηρικτής του γιου του, στην προσπάθεια του να ανέβει στον Ισπανικό θρόνο.

Πεθαίνοντας ([[1883]]) ο μακρινός του ξάδελφος και διεκδικητής του Γαλλικού θρόνου [[Ερρίκος Ε'Ε΄ της Γαλλίας|Ερρίκος κόμης του Σαμπόρ,]], απέκτησε δικαιώματα και στο Γαλλικό στέμμα. Η χήρα του Ερρίκου τον υποστήριξε σαν μνηστήρα του Γαλλικού θρόνου λόγω του ότι ανήκε στον οίκο των [[βουρβόνοι|Βουρβόνων]], ενώ ήταν απ' ευθείας απόγονος του ίδιου του μεγάλου βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος ΙΔ'ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΔ'ΙΔ΄]]. Έκανε και μια έντονη διακήρυξη πάνω σε αυτό που δεν λήφθηκε σοβαρά υπ' όψιν.