Καππαδοκία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ανακρίβειες
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Asiaminorhistory.jpg|thumb|350px|right|Ιστορικός χάρτης της Μ. Ασίας]]
 
Η '''Καππαδοκία''' (από το [[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικό]]: Καππαδοκία / Kappadokía, στα [[Τουρκική γλώσσα|Τουρκικά]] ''Kapadokya''), πουαρχαία μεελληνική τηλέξη σειρά τουπου προέρχεται από το [[Περσική γλώσσα|Περσικό]]: ''Κατπατούκα'' που σημαίνει "η χώρα των όμορφων αλόγων"<ref name=LexicOrient>LexicOrient: [http://lexicorient.com/e.o/cappadocia.htm Cappadocia]</ref>), είναι μία από τις μεγαλύτερες περιοχές της ανατολικής [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]]. Σήμερα αποτελείτο τουρκικήέδαφός επαρχίατης καιανήκει περιλαμβάνεισε τέσσερειςπέντε διοικήσεις,[[Τουρκία|τουρκικές]] τηνεπαρχίες: [[ΚαισάρειαΕπαρχία (Καππαδοκίας)Καισάρειας|ΚαισάρειαΚαισάρειας]], τη [[ΝίγδηΕπαρχία Νίγδης|Νίγδης]], το [[ΓιοζγκάτΕπαρχία Κιρσεχίρ|ΓκιοζγκάτΚιρ-Σεχίρ]], και[[Επαρχία τοΑκσαράι|Ακσαράι]], [[ΚιρσεχίρΕπαρχία Νεβσεχίρ|Κιρ-ΣεχίρΝεβσεχίρ]].
 
Οι κάτοικοι της [[Καππαδοκία|Καππαδοκίας]], λέγονται Καππαδόκες(εν. Καππαδόκης -κη (καθ. Καππαδόκης -ου, αλλά και Καππάδοξ -κος), ηταν λαός Ελληνικής φυλης.
 
Μέχρι το 1922 και τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]], οπότε και η ανταλλαγή πληθυσμών, οι κάτοικοι της Καππαδοκίας κατά θρήσκευμα και εθνικότητα ήταν:
* [[Μουσουλμάνοι]]: Τούρκοι, [[Κούρδοι]], [[Αφσάροι]] λαός ληστρικός, και Κιρκάσιοι ([[Τσερκέζοι]]) που μετανάστευσαν περί τον 19ο αι. από τη [[Ρωσία]]
* [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Χριστιανοί ορθόδοξοιΟρθόδοξοι]] Έλληνες
* [[Αρμένιοι]] που μετανάστευσαν τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] από την [[Αρμενία]].
 
Ομιλούμενες γλώσσες ήταν η [[Ελληνικά|Ελληνική]] με πολλές παραφθορές, η [[Τουρκική γλώσσα|Τουρκική]], η [[Αρμενική γλώσσα|Αρμενική]] και η [[Κουρδική γλώσσα|Κουρδική]]. Κάτοικοι μετά το 1922: 700.000.
 
Φυσικά όρια της Καππαδοκίας είναι προς Β. ο [[Εύξεινος Πόντος]], προς Α. ο ποταμός [[Ευφράτης]], προς Ν. το όρος [[Ταύρος (οροσειρά)|Ταύρος]] και προς Δ. ο ποταμός [[Κιζίλ Ιρμάκ]] (Άλυς). Χώρες παλαιότερες που συνόρευαν με την Καππαδοκία ήταν προς Δ. η [[Παφλαγονία]], η [[Λυκαονία]] και η [[Γαλατία (Μικρά Ασία)|Γαλατία]], προς Ν. η [[Κιλικία]] και η [[Συρία]] και προς Α. η [[Αρμενία]] και η [[Συρία]].
 
Ψηλότερο βουνό είναι ο [[Αργαίος (Τουρκία)|Αργαίος]] (τουρκ. Erciyes) (4.000 μ.), συνεχώς χιονοσκεπής, και η μεγάλη οροσειρά του [[Ταύρος (οροσειρά)|Ταύρου]]. Κύριοι ποταμοί είναι ο Άλυς (από το ορυκτό [[αλάτι]] στις όχθες του), ο Ευφράτης, ο [[Γεσίλ Ιρμάκ]] (Ίρις) και ο [[Σάρος (ποταμός)|Σάρος]] (Σεϊχάν). Το έδαφος στα υψίπεδα σχηματίζει κυρίως βοσκοτόπους, είναι εύφορο προς τον [[Πόντος|Πόντο]] και τον Ευφράτη και δασώδες προς την οροσειρά του Ταύρου.
 
== Ιστορία ==
Γραμμή 25:
 
=== Περσική εποχή ===
Περί το 1100 π.Χ., Καππαδοκία δέχθηκε επίθεση από τους [[Ασσυρία|Ασσυρίους]] του βασιλιά Τιγλατπιλεζάρ Α’(εφήμερη κατάκτηση). Περί το 9ο αιώνα π.Χ., η Καππαδοκία δέχθηκε μεγάλη επιδρομή των [[Σκύθες|Σκυθών]], ενώ τον 8ο αιώνα π.Χ. την επίθεση των [[Μήδοι|Μήδων]] και Περσών. Τον 6ο αι. π.Χ. υποτάχθηκε οριστικά στους [[Πέρσες]]. Την περίοδο αυτή το κράτος διαιρέθηκε σε [[Σατραπεία|σατραπείες]]. Έτσι το φεουδαλικό σύστημα συνεχίζει κάτω από το Μεγάλο Βασιλέα των Περσών και τους δικούς τους ηγεμόνες. Ένας δε εξ αυτών, ο Αριαράθης Α', κατάφερε να ενώσει υπό την εξουσία του όλη τη Καππαδοκία τον 4ο π.Χ. αιώνα. Τον διαδέχτηκε, μετά θάνατο, ο γιος του Αριαράθης Β', κατά τη βασιλεία του οποίου εκστράτευσε ο [[Μέγας Αλέξανδρος]]). Την περίοδο αυτή η Καππαδοκία αποτελούσε ένα μεγάλο αυτόνομο κράτος μέσα στην [[Περσική αυτοκρατορία]].
 
Ο Μέγας Αλέξανδρος σεβάστηκε την αυτονομία της Καππαδοκίας και τη διατήρησε μέχρι το θάνατό του οπότε και οι διάδοχοί του τη κατέλαβαν και την έδωσαν στον [[Ευμένης της Καρδίας|Ευμένη]] (322 π.Χ.). Το 315 π.Χ. καταλήφθηκε από τον [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο τον Μονόφθαλμο]], όμως μετά τη [[μάχη της Ιψού|μάχη στην Ιψό]] υπάχθηκε στο κράτος των [[Σελευκίδες|Σελευκιδών]]. Πολύ γρήγορα ανέκτησε την αυτονομία της με τον Αριαράθη Γ', ο οποίος κατέλαβε τη Μεγάλη Καππαδοκία και τον [[Μιθριδάτης|Μιθριδάτη]], που κατέλαβε την άλλη του Πόντου.
Γραμμή 45:
Επί [[Κωνσταντίνος ο Μέγας|Μεγάλου Κωνσταντίνου]] η Καππαδοκία ενώθηκε με τον Πόντο και αποτέλεσε μικρό κράτος υπό τον ανεψιό του [[Αννιβαλιανός|Αννιβαλιανό]]. Αλλά επί των διαδόχων του Αννιβαλιανού έγινε πάλι επαρχία του Βυζαντίου, δεχόμενη επιδρομές από γύρω λαούς.
 
Οι [[Κατάλογος των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου|αυτοκράτορες του Βυζαντίου]], διαπιστώνοντας τη σπουδαιότητα της χώρας για την αντιμετώπιση των [[Πέρσες|Περσών]] και αργότερα των [[Άραβες|Αράβων]] και Τούρκων, την έκαναν μεγάλο στρατιωτικό κέντρο. Στον Ταύρο και [[Αντίταυρος|Αντίταυρο]] κατασκεύασαν πολλά αμυντικά οχυρωματικά έργα, τα λεγόμενα ''[[Κλεισούρα (Βυζάντιο)|Κλεισούρες]]'', στα δε πεδινά συγκέντρωναν στρατό για προετοιμασία επιθέσεων. Στην Καππαδοκία συγκέντρωσε το στρατό του ο [[Ιουστινιανός Α'|Ιουστινιανός]] κατά των Περσών, και ο [[Ηράκλειος]], όταν νίκησε τον Χοσρόη Β’ (623). Τελικά όμως υπέκυψε κάτω από το βάρος των επαναλαμβανόμενων επιθέσεων των Αράβων, οι οποίοι κατέλαβαν για μεγάλο χρονικό διάστημα τη χώρα πέραν του Αντιταύρου. Η Καππαδοκία ανακαταλήφθηκε από τη [[Βυζαντινή αυτοκρατορία]] το 10 αι.
 
=== Τουρκική περίοδος ===