Υπουργείο Ναυτικών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Υπουργείο Ναυτικών''' (1833-1849) ήταν ένα από τα πρώτα [[Κατάλογος υπουργείων της ελληνικής κυβέρνησης|υπουργεία του ελληνικού κράτους]] που είχε ευθύνη για τα ναυτικά θέματα, είτετόσο στρατιωτικά είτεόσο και εμπορικά.

[[File:Ministerion ton Naftikon seal 1824.jpg|200 px|thumb|Μινιστέριον των Ναυτικών, 1824]]

Πριν την ίδρυση του [[Βασίλειο της Ελλάδας|Βασιλείου της Ελλάδος]], ήδη από την [[Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος|Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδος]] που προέκυψε από την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]], είχε δημιουργηθεί το '''ΜινιστέριοΜινιστέριον των Ναυτικών'''. Αργότερα, από το 1822, το υπουργείο είχε τον τίτλο '''Υπουργείο επί των Ναυτικών'''. Μετά την άφιξη του Καποδίστρια, αλλά και στα χρόνια της Βασιλείας του Όθωνα, είχε τον τίτλο: '''Γραμματεία της Επικρατείας επί των Ναυτικών'''.

Μετά το 1945 το Υπουργείο Ναυτικών κράτησε μόνο το πολεμικό του τμήμα, ενώ το εμπορικό του κομμάτισκέλος εξελίχθηκε στο [[Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας]] (από την [[Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Μαΐου 1944]]). Στη συνέχεια το Υπουργείο Ναυτικών υπαγόταν μαζί με τα Υπουργεία Στρατιωτικών και Αεροπορίας αρχικά στον Πρωθυπουργό και σταδιακά σε έναν υπουργό υπεύθυνο για τα Υπουργεία ΝαυτικώνΣτρατιωτικών, ΣτρατιωτικώνΝαυτικών και Αεροπορίας, μέχρι που το 1950, οπότε ιδρύθηκε από την [[Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1950]] το [[Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (Ελλάδα)|Υπουργείο Εθνικής Αμύνης]], στο οποίο υπάγονταν οι υπηρεσίες του υπουργείουΥπουργείου Ναυτικών ως υφυπουργείο, μέχρι το 1953 στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου 1952]], οπότε διορίστηκε ο τελευταίος υφυπουργός Ναυτικών.

Το 1884 το Υπουργείο Ναυτικών στεγάστηκε σε κτίριοκτήριο στο κέντρο της Αθήνας, σε μια πλευρά της [[Πλατεία Κλαυθμώνος|Πλατείας Κλαυθμώνος]], στη διασταύρωση των οδών Παπαρρηγοπούλου και Παλαιών Πατρών Γερμανού, ενώ ταυτόχρονα το [[Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο]] (ΝΑΤ) έχτισε νέο κτίριοκτήριο ακριβώς δίπλα. Μετά από τρία χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο επεκτάθηκε αγοράζοντας το κτίριοκτήριο του ΝΑΤ και στέγασε υπηρεσίες του Υπουργείου Ναυτικών στοστον δεύτερο όροφο, ενώ το ΝΑΤ συνέχισε να στεγάζεται στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο. Το 1920 έγινε επέκταση του νέου κτιρίουκτηρίου με έναν ακόμη όροφο. Αυτό το ενοποιημένο κτίριοκτήριο ήταν η έδρα του Υπουργείου Ναυτικών μέχρι το 1941, οπότε η διοίκηση του υπουργείου μετακινήθηκε μαζί με την κυβέρνηση αρχικά στην Κρήτη και στη συνέχεια στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το 1945 η διοίκηση του υπουργείουΥπουργείου Ναυτικών επανήλθε στο κτίριοκτήριο της Παπαρρηγοπούλου και Παλαιών Πατρών Γερμανού, μέχρι το 1950, οπότε το υπουργείο συγχωνεύθηκε στο [[Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (Ελλάδα)|Υπουργείο Εθνικής Άμυνας]]. Στο κτίριοκτήριο συνέχισε να στεγάζεται το [[Γενικό Επιτελείο Ναυτικού]] μέχρι το 1973<ref>[http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/1105.pdf Μια περίπτωση διάσωσης], Κώστας Παπαπαναγιώτου, Σπύρος Τσιμάς, Μηνάς Χατζηχρήστου, Αρχαιολογία, σελ.55</ref><ref>[http://www.sa-snd.gr/docs-pdfs-xm/xm-ktirio%20ddmn.pdf Το κτίριο του «Υπουργείου Ναυτικών» στην Πλατεία Κλαυθμώνος], Ξενοφών Μαυρογιάννης</ref><ref>[http://www.hellenicnavy.gr/index.php/el/ddmn-istoriko.html Ιστορικό], Πολεμικό Ναυτικό, www.hellenicnavy.gr, ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2012</ref>.