Κασσίτερος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[Χημικά στοιχεία|χημικό στοιχείο]] '''Κασσίτερος''' ([[λατινικά]]: Stannum) είναι ένα μαλακό [[μέταλλα|μέταλλο]] με [[ατομικός αριθμός|ατομικό αριθμό]] 50 και [[ατομικό βάρος]] 118,69. Το σύμβολό του είναι Sn. Έχει [[θερμοκρασία τήξης]] 231,9 C° και [[θερμοκρασία βρασμού]] 2270 C°. Έχει αργυρόλευκο χρώμα. Το κύριο μετάλλευμα του κασσίτερου είναι ο κασσιτερίτης. Η παγκόσμια παραγωγή φτάνει τους 300.000 τόνους ετησίως. Κύριες χώρες παραγωγής είναι οι Κίνα, Ινδονησία, Περού, Βολιβία και Βραζιλία.<ref name=chemuoa>[http://www.chem.uoa.gr/quali/quali_C02_Sn.htm Κασσίτερος και χαρακτηριστικές αντιδράσεις] Ανακτήθηκε την 7 Σεπτεμβρίου 2012</ref>

Ο κασσίτερος χρησιμοποιείται από το 3500 π.Χ. και η κύρια χρήση του στην αρχαιότητα ήταν η κατασκευή του [[κρατέρωμα|κρατερώματος]] (μπρούτζος), ένα κράμα του κασσίτερου με το χαλκό. Πιο πρόσφατα, ο κασσίτερος χρησιμοποιείται εξαιτίας της αδράνειάς του στο νερό και στο οξυγόνο και επικαλύψεις άλλων μετάλλων (επικασσιτέρωση).<ref>[http://www.jewelpedia.com/lex93-kassiteros+tin.html ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΣ] jewelpedia. Ανακτήθηκε την 7 Σεπτεμβρίου 2012</ref> Άλλες χρήσεις του είναι σε εύτηκτα κράματα, συγκολλήσεις και σε οργανοκασσιτερικές ενώσεις όπως σταθεροποιητικά πρόσθετα [[πολυμερή|πολυμερών]].<ref name=chemuoa/>

Ο κασσίτερος, σε αντίθεση με τα μέταλλα των ομάδων Ι, ΙΙ και ΙΙΙΑ, αντιδρά πολύ αργά με αραιό υδροχλωρικό και θειικό οξύ. Σε θερμά πυκνά οξέα, ο κασσίτερος αντιδρά ταχύτερα και παράγεται ιόν του κασσιτέρου (ΙΙ) και υδρογόνο. Σε αντιδράσεις όπου το ιόν του κασσιτέρου δρα ως αναγωγικό μέσο, αυτό οξειδώνεται στη μορφή του κασσιτέρου (ΙV). Διαλύεται αργά σε αραιό νιτρικό οξύ, ενώ με πυκνό-θερμό αντιδρά ταχύτατα μετατρεπόμενος σε λευκό δυσδιάλυτο ίζημα μετακασσιτερικού οξέος, H₂SnO₃. Διαλύεται επίσης σε βασιλικό νερό. Σε διαλύματα ισχυρών βάσεων, ο κασσίτερος διαλύεται και σχηματίζει κασσιτερώδη ανιόντα, [Sn(OH)₄]^2-.

Οι ενώσεις κασσιτέρου (ΙΙ) ονομάζονταν παλιότερα κασσιτερώδεις ενώσεις και οι ενώσεις κασσιτέρου (IV) ονομάζονταν κασσιτερικές. Για παράδειγμα, το χλωρίδιο του κασσιτέρου (ΙΙ) μπορεί να είναι γραμμένο ως κασσιτερώδες χλώριδιο. Τα άλατα Sn(II) είναι αρκετά ισχυρά αναγωγικά μέσα και έχουν ετεροπολικό χαρακτήρα.

Στις ενώσεις του κασσιτέρου (IV) υπάγεται ο κασσιτερίτης, το οξείδιο του κασσιτέρου (IV), το οποίο είναι η πηγή του κασσιτέρου, και το χλωρίδιο του κασσιτέρου (IV) το οποίο είναι ένα υγρό που πήζει στους -33°C, γεγονός που δείχνει ότι πρόκειται για μοριακή ένωση. Επίσης είναι ήπια οξειδωτικά μέσα.