Bell P-39 Airacobra: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

To '''Bell P-39 Airacobra''' ήταν ένα από τα κύρια [[μαχητικό αεροσκάφος|μαχητικά αεροσκάφη]] στην υπηρεσία των [[ΗΠΑ|Ηνωμένων Πολιτειών]] όταν εισήλθανπρωτομπήκαν στον [[ΒΠΠ|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Σχεδιασμένο από την [[Bell Aircraft]], είχε μια καινοτόμο διάταξη, με τον [[κινητήρας|κινητήρα]] που είχε τοποθετηθείτοποθετημένο στο κέντρο της [[άτρακτος|ατράκτου]], πίσω από το [[πιλοτήριο,]]. και προωθείτο απόΗ [[έλικα]], τριών πτερυγίων, πρωοθούνταν μέσω ενός μακρού άξονα. Ήταν επίσης το πρώτο μαχητικό που διέθετε τρίκυκλο [[σύστημα προσγείωσης]]. Αν και επαναστατικό χάρη σε αυτές και πολλές ακόμα καινοτομίες στη σχεδίαση, δυο μειονεκτήματα καθόρισαν αρνητικά τη σταδιοδρομία του με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ: η απουσία [[υπερσυμπιεστής|υπερσυμπιεστή]] στον κινητήρα, που το περιόρισε σε χαμηλά [[επιχειρησιακό υψόμετρο|επιχειρησιακά υψόμετρα]], και η αναγκαστική μετακίνηση των δξαμενών καυσίμου στα φτερά, μιας και τη θέση τους είχε καταλάβει ο κινητήρας, που περιόριζε την [[ακτίνα δράσης]]. Έτσι, το Airacobra περιορίστηκε σε ρόλους [[αεροπορική υποστήριξη|αεροπορικής υποστήριξης]] και [[επιθετικό αεροσκάφος|επιθέσεων κατά στόχων εδάφους]]. Αποδείστηκε ωστόσο πολύ επιτυχημένο με τους πιλότους της ΕΣΣΔ, όπου είχε δοθεί σύμφωνα με το νόμο [[Νόμος Εκμισθώσεως και Δανεισμού|lend-lease]]: τα Airacobra πέτυχαν τις περισσότερες καταρρίψεις από κάθε άλλο τύπο αμερικανικού μαχητικού που είχε δοθεί στην ΕΣΣΔ. Ενίσχυσε επίσης την αεροπορία των [[Ελεύθερη Γαλλία|Ελεύθερων Γάλλων]] και της μετα-Μουσολινικής Ιταλίας. Κατασκευάστηκε σε περίπου 9.500 μονάδες.