Πανεπιστήμιο Γέιλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Απαράδεκτες και απαίσιες μεταφράσεις από τα αγγλικά...
Γραμμή 22:
Το [[Πανεπιστήμιο Γέιλ]] είναι Αμερικανικό ιδιωτικό πανεπιστήμιο που βρίσκεται στο [[Νιού Χέιβεν]] του [[Κονέκτικατ]] στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής]]. Ιδρύθηκε το 1701 στην αποικία του Κονέκτικατ και είναι το τρίτο παλαιότερο ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες.
 
ΕνσωματωμένοΙδρυθέν ως ''Κολλεγιακό Σχολείο'', το ίδρυμα έχει τις ρίζες του στους κληρικούς του 17ου αιώνα, οι οποίοι προσπάθησαν να καθιερώσουν ένα κολλέγιο που να εκπαιδεύει κληρικούς και πολιτικούς ηγέτες για την αποικία. Το 1718, το κολλέγιο μετονομάστηκε σε ''Κολλέγιο Γέιλ'' ως φόρος τιμής στον Έλιχου Γέιλ, διοικητή της Βρετανικής Αποικίας των Ανατολικών Ινδιών. Το 1861, η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και Επιστημών έγινε το πρώτο τμήμα που εξέδιδεαπένειμε [[διδακτορικό δίπλωμα]](P.hPh.D.).<ref>^{{en}}[http://www.yale.edu/schools/index.html Το Γέιλ εκδίδει πρώτο διδακτορικό]</ref> Το Γέιλ έγινε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Αμερικανικών Πανεπιστημίων το 1900. Το Κολλέγιο Γέιλ μεταμορφώθηκε στις αρχές του 1930, μέσω της δημιουργίας φοιτητικών εστιών: τώρα υπάρχουν 12δώδεκα εστίες και σχεδιάζεται να χτιστούν άλλες 2δύο. Το Γέιλ απασχολεί πάνω από 1,1001100 καθηγητές διδασκαλίας και συμβούλους, περίπου 5,3005300 προπτυχιακούς φοιτητές, 6,1006100 μεταπτυχιακούς φοιτητές και υποψήφιους διδάκτορες. Σχεδόν όλοι οι μόνιμοι καθηγητές διδάσκουν προπτυχιακά μαθήματα, περισσότερα από 2,0002000 τα οποία προσφέρονται κάθε χρόνο.<ref>^{{en}}[http://www.yaledailynews.com/news/2009/oct/15/undergraduate-teaching-requirement-a-myth/ Η διδασκαλία των προπτυχιακών μαθημάτων στο Γέιλ]</ref>
 
Τα περιουσιακά στοιχεία του Γέιλ περιλαμβάνουν ένα κονδύλιο αξίας 19 δισεκατομμύριαδισεκατομμυρίων δολλάριαδολλαρίων ΗΠΑ το 2011<ref>^{{en}}[http://news.yale.edu/ Τα περιουσιακά στοιχεία του Γέιλ]</ref>, έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη βιβλιοθήκεβιβλιοθήκη από οποιοδήποτε ακαδημαϊκό ίδρυμα στον κόσμο. Οι βιβλιοθήκες του Γέιλ περιέχουν 12,5 εκατομμύρια τόμους σε περισσότερες από δύο ντουζίνες βιβλιοθήκες.<ref>^{{en}}[http://www.library.yale.edu/libraries/libraries.html Οι βιβλιοθήκες του Γέιλ]</ref> 49 Νομπελίστες έχουν συνδεθεί με το Πανεπιστήμιο ως φοιτητές, καθηγητές και προσωπικό. Στο Γέιλ συγκαταλέγονται πολλοί αξιοσημείωτοι απόφοιτοι, μεταξύ των οποίων πέντε πρόεδροιΠρόεδροι των ΗΠΑ, 19 Αμερικανοί Ανώτατοι Δικαστές και αρκετοί αρχηγοί ξένων κρατών. Η νομική σχολή του Γέιλ είναι αξιοσέβαστη και η πιο επιλεγόμενη νομική σχολή στις ΗΠΑ.<ref>^{{en}}[http://www.ilrg.com/rankings/law/index.php/1/asc/Accept/avg Η νομική σχολή του Γέιλ]</ref>
 
Οι Yalies αγωνίζονται ενδοκολλεγιακόςενδοκολλεγιακώς ως Μπουλντογκ Γέιλ στο πρωτάθλημα NCAA Division I Ivy.
 
 
Γραμμή 33:
===Προέλευση===
 
Τα ίχνη του Γέιλ ξεκινούν στηνστη ''Μια Πράξη για την Ελευθερία για την ανέγερση ενός Κολλεγιακού Σχολείου, περνώντας από το Γενικό Δικαστήριο της αποικίας του Κονέκτικατ στις 9 Οκτωβρίου 1701,
σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν ένα ίδρυμα για την κατάρτιση των υπουργών και να θέσουν ηγεσία για το Κονέκτικατ. Λίγο αργότερα, μια ομάδα δέκα ανεξάρτητων υπουργών: Σάμουελ Άντριου,
Τόμας Μπάκιγχαμ, Ισραήλ Τσόνσι, Σάμουελ Μάδερ, Τζέιμς Νοις, Τζέιμς Πέρποντ, Έιμπραχαμ Πιρσον,
Νόντια Ράσελ, Τζόσεφ Γουέλ και Τίμοθι Γούντμπριτζ, όλοι απόφοιτοι του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, συναντήθηκαν στηνστη μελέτη του Αιδεσιμότατου Ρίβερεντ Σάμουελ Ράσελ στο Μπράφορντ, Κονέκτικατ, για να συγκεντρώσουν τα βιβλία τους και να σχηματίσουν την πρώτη βιβλιοθήκη του σχολείου.
Η ομάδα με επικεφαλή τον Τζέιμς Πέρποντ είναι πλέον γνωστή ως ''Οι Ιδρυτές''.<ref>^{{en}}[http://www.thecrimson.com/article/1999/3/11/im-gonna-git-you-sukka-classic/ Η συγκέντρωση βιβλίων]</ref>
 
Αρχικά ονομαζόταν ''Κολλεγιακό Σχολείο'', το ίδρυμα άνοιξε στο σπίτι του πρώτου πρυτάνηπρυτάνή του,
Έιμπραχαμ Πιρσον στο Κίλινγουορθ (σήμερα Κλίντον). Το σχολείο μετακινήθηκε στο Σέιμπρουκ και στη συνέχεια στο Γουέδερσφιλντ. Το 1718 το κολλέγιο μετακινήθηκε στο Νιου Χέβεν, του Κονέκτικατ.
 
Εν τω μεταξύ, ένα ρήγμα σχηματίστηκε στο Χάρβαρντ μεταξύ του έκτου προέδρου Ινκρίζ Μάδερ και του υπόλοιπου κλήρου του Χάρβαρντ, τους οποίους ο Μάδερ θεώρησε ως όλο και πιο φιλελεύθερους,
Γραμμή 46:
[[File:Charter for Collegiate School later Yale College 1701.jpg|thumb|right|Η Χάρτα δημιουργίας του Κολλεγιακού Σχολείου, το οποίο μετονομάστηκε Γέιλ Κολλέγιο, στις 9 Οκτωβρίου, 1701]]
 
Το 1718, κατ' εντολή είτε του Πρύτανη Σάμουελ Άντριου ή του Κυβερνήτη της αποικίας Γκόβερνορ Γκάρντον, ο Κότον Μάδερ επικοινώνησε με έναν επιτυχημένο επιχειρηματία στην Ουαλία που ονομαζόταν Έλιχου Γέιλ, για να του ζητήσει οικονομική βοήθεια για την κατασκευή ενός νέου
κτιρίου στο κολλέγιο. Mέσα από την πίεση του Τζέρεμι Ντάμμερ, ο Γέιλ ο οποίος είχε κάνει μια περιουσία μέσω του εμπορίου ενώ ζούσε στην Ινδία ως εκπρόσωπος της εταιρείας Ανατολικών Ινδιών,
δώρισε εννέα μπάλες χρυσού, που πουλήθηκαν για περισσότερο από 560 λίρες, ένα σημαντικό ποσό εκείνη την εποχή. Ο Γέιλ επίσης δώρισε 417 βιβλία και ένα πορτραίτο του Βασιλιά της [[Μεγάλη Βρετανία|Μεγάλης Βρετανίας]] Γεωργίου Α΄. Ο Κότον Μάδερ πρότεινε να μετονομαστεί το κολέγιο σε Γέιλ έτσι ώστε να τιμήσουν τον πρώτο ευεργέτη τους και να αυξήσουν τις πιθανότητες ότι θα δώσει στο κολλέγιο μια άλλη μεγάλη δωρεά ή κληροδότημα. Ο Έλιχου Γέιλ ήταν μακριά στην Ινδία όταν τα νέα της αλλαγής του ονόματος του σχολείου έφτασαν στο σπίτι του Ρέξαμ, [[Ουαλία]], ένα ταξίδι από το οποίο ποτέ δεν επέστρεψε. Ενώ τελικά άφησε την τύχη του στο ''Κολλεγιακό Σχολείο μέσω της Μεγαλειότητας του στην πολιτεία του Κονέκτικατ, το σύνταγμα δεν ήταν ποτέ σε θέση με επιτυχία να διεκδικήσει αυτό.
 
===Πρόγραμμα Σπουδώνσπουδών===
 
Το Γέιλ εμπνεύστηκε από τα μεγάλα πνευματικά κινήματα της εποχής -την μεγάλη Αφύπνιση και τον Διαφωτισμό -χάρη στα θρησκευτικά και επιστημονικά ενδιαφέροντα των προέδρων Τόμας Κλαπ και Έζρα Στάιλς. Και οι δύο είχαν συμβάλει στην ανάπτυξη του επιστημονικού προγράμματος σπουδών στο Γέιλ, ενώ αντιμετώπιζαν πολέμους, βίαιους φοιτητές, γκραφίτι, ''ασχετοσύνη'' των προγραμμάτων σπουδών, απελπιστική ανάγκη για δωρεά και μάχες με το νομοθετικό σώμα του Κονέκτικατ.<ref>^{{en}}[http://www.jstor.org/discover/10.2307/228341?uid=3738128&uid=2129&uid=2&uid=70&uid=4&sid=21101168679037 Ο πρόεδρος Τόμας Κλαπ]</ref>