Το ξέσπασμα μιας ψυχής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Η Ντέιβις δεν ήταν η πρώτη επιλογή για το ρόλο της Σάρλοτ καθώς ο [[Χαλ Ουόλις]] διευθυντής παραγωγής ήθελε την [[Άιριν Νταν]], τη [[Νόρμα Σίρερ]] ή την [[Τζίντζερ Ρότζερς]] για το ρόλο<ref name=Leaming>Leaming, pp. 204-205</ref>. Η Ντέιβις που εκείνη την περίοδο ήταν η μεγαλύτερη σταρ της [[Warner Bros.|Warner]] υπερίσχυσε<ref name=Higham>Higham, pp. 159-167</ref>. Έτσι για πρώτη φορά είχε την ελευθερία να διαλέξει τη δική της γκαρνταρόμπα, με τη βοήθεια του σχεδιαστή [[Όρι Κέλι]] και μελέτησε για το ρόλο περισσότερο από κάθε άλλη φορά<ref name=Higham />. Μετά από λίγο καιρό η παραγωγή του φιλμ έγινε δική της υπόθεση και επέλεξε τον [[Πολ Χένριντ]], γνωστό ως Βίκτωρ Λάζλο από την ταινία [[Καζαμπλάνκα (ταινία)|Καζαμπλάνκα]], για συμπρωταγωνιστή της. Οι δυο τους είχαν την έμπνευση κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, το να ανάψει ο χαρακτήρας που υποδυόταν ο Χένριντ δυο τσιγάρα ταυτόχρονα και να προσφέρει το ένα στη Ντέιβις, κάτι που δημιούργησε μόδα για την εποχή εκείνη. Η εμμονή της Ντέιβις να έχει τον έλεγχο στην ερμηνεία κάθε σκηνής εκνεύρισε τον άλλοτε φίλο της, σκηνοθέτη Έρβιν Ρέιπερ<ref name=Leaming /><ref name=Spada>Spada, pp. 189-190</ref>.

 

Η ταινία αποτελεί το λαμπρότερο παράδειγμα των ''Woman's pictures'', όρος που χρησιμοποιείται για τις ταινίες εκείνης της εποχής που αποσκοπούσαν στο να δώσουν κουράγιο στις γυναίκες, όσο οι σύζυγοί τους έλειπαν στον πόλεμο. Επίσης αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μια σειρά ταινιών στις οποίες οι πρωταγωνίστριες μεταμορφώνονται από ασχημόπαπα σε κύκνους από το [[Γλυκειά μου Σαμπρίνα]] ''(Sabrina, 1953)'' του [[Μπίλι Γουάιλντερ]] μέχρι και το [[Γάμος...αλά Ελληνικά]] ''(My Big Fat Greek Wedding, 2002)'' του Τζόελ Ζούικ.