Παρθενογένεση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Προσθήκη: eu:Partenogenesi; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 5:
Παρθενογένεση εμφανίζεται φυσικά σε μερικά ασπόνδυλα είδη ζώων (π.χ., οι ψύλλοι του νερού, αφίδες, νηματώδεις, ορισμένες μέλισσες, κάποια είδη σκορπιού) καθώς και σε μερικά σπονδυλωτά (π.χ. αμφίβια, κάποια ερπετά, στα ψάρια, και πολύ σπάνια στα πουλιά). Παρθενογένεση έχει προκληθεί τεχνητά σε ψάρια και αμφίβια.
 
Συνήθως τα ωάρια που σχηματίζονται μετά από την διαδικασία της μείωσης είναι απλοειδή, με τον μισό αριθμό χρωμοσώμάτων από τα κύτταρα του σώματος της μητέρας τους. Ωστόσο, τα απλοειδή άτομα, είναι συνήθως μη βιώσιμα, και οι παρθενογενετικοί απογόνοι έχουν συνήθως διπλοειδή αριθμό χρωμοσωμάτων. Εάν ο αριθμός των χρωμοσωμάτων του απλοειδούς ωαρίου διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, οι απόγονοι είναι «μισό-κλώνοι" της μητέρας τους. Αν το ωάριο σχηματίστηκε χωρίς μειωτική διαδικασία, είναι ένας πλήρης κλώνος της μητέρας του.
 
Οι απόγονοι παράγονται από παρθενογένεση σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού XY, έχουν δύο Χ χρωμοσώματα και είναι γυναίκες. Σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού ZW, έχουν δύο χρωμοσώματα Z (αρσενικά) ή δύο W χρωμοσώματα (μη βιώσιμα ή θηλυκά), ή (θεωρητικά) αν εμφανίζεται κλωνική παρθενογένεση (η οποία ονομάζεται επίσης [[απόμειξη]]), θα μπορούσαν να έχουν ένα Z και ένα W χρωμόσωμα (θηλυκό).
 
== Περαιτέρω ανάγνωση ==
* Dawley, Robert M. & Bogart, James P. (1989). ''Evolution and Ecology of Unisexual Vertebrates''. Albany, New York: New York State Museum. ISBN 1-55557-179-4.
* {{cite journal |last1=Fangerau |first1=H |title=Can artificial parthenogenesis sidestep ethical pitfalls in human therapeutic cloning? An historical perspective |journal=Journal of Medical Ethics |volume=31 |issue=12 |pages=733–5 |year=2005 |pmid=16319240 |pmc=1734065 |doi=10.1136/jme.2004.010199}}
* Futuyma, Douglas J. & Slatkin, Montgomery. (1983). ''Coevolution''. Sunderland, Mass: Sinauer Associates. ISBN 0-87893-228-3.
* {{cite journal |last1=Hore |first1=T |last2=Rapkins |first2=R |last3=Graves |first3=J |title=Construction and evolution of imprinted loci in mammals |journal=Trends in Genetics |volume=23 |issue=9 |pages=440–8 |year=2007 |pmid=17683825 |doi=10.1016/j.tig.2007.07.003}}
* Maynard Smith, John. (1978). ''The Evolution of Sex''. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-29302-2.
* Michod, Richard E. & Levin, Bruce R. (1988). ''The Evolution of Sex''. Sunderland, Mass: Sinauer Associates. ISBN 0-87893-459-6.
* {{cite journal |last1=Watts |first1=Phillip C. |last2=Buley |first2=Kevin R. |last3=Sanderson |first3=Stephanie |last4=Boardman |first4=Wayne |last5=Ciofi |first5=Claudio |last6=Gibson |first6=Richard |title=Parthenogenesis in Komodo dragons |journal=Nature |volume=444 |issue=7122 |pages=1021–2 |year=2006 |pmid=17183308 |doi=10.1038/4441021a}}
* {{cite journal |last1=Schlupp |first1=Ingo |title=THE EVOLUTIONARY ECOLOGY OF GYNOGENESIS |journal=Annual Review of Ecology, Evolution, and Systematics |volume=36 |pages=399–417 |year=2005 |doi=10.1146/annurev.ecolsys.36.102003.152629}}
* {{cite journal |last1=Simon |first1=J |title=Ecology and evolution of sex in aphids |journal=Trends in Ecology & Evolution |volume=17 |pages=34–9 |year=2002 |doi=10.1016/S0169-5347(01)02331-X}}
* Stearns, Stephan C. (1988). ''The Evolution of Sex and Its Consequences'' (Experientia Supplementum, Vol. 55). Boston: Birkhauser. ISBN 0-8176-1807-4.
 
Γραμμή 44:
[[es:Partenogénesis]]
[[et:Partenogenees]]
[[eu:Partenogenesi]]
[[fi:Partenogeneesi]]
[[fr:Parthénogenèse]]