Βικιπαίδεια

Βουλή των Αντιπροσώπων (ΗΠΑ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Ιων (συζήτηση | συνεισφορές)
19.591 επεξεργασίες
Πάτρικ (συζήτηση | συνεισφορές)
226 επεξεργασίες
Γραμμή 123:
The chairs of [[Standing committee (United States Congress)|House committees]], particularly influential standing committees such as [[United States House Committee on Appropriations|Appropriations]], [[United States House Committee on Ways and Means|Ways and Means]], and [[United States House Committee on Rules|Rules]], are powerful but not officially part of House leadership hierarchy. Until the post of Majority Leader was created, the Chair of Ways and Means was the ''[[de facto]]'' majority leader.
 
====Ηγεσία και κομματικότητα====
====Leadership and partisanship====
Οι Αντιπρόσωποι είναι γενικά λιγότερο ανεξάρτητοι από τους κομματκούς ηγέτες από ότι οι γερουσιαστές, και συνήθως ψηφίζουν αυτό που εντέλλεται η ηγεσία. Κίνητρα προς συνεργασία είναι η δύναμη της ηγεσίας να επιλέγει προέδρους επιτροπών, να καθορίζει τις άναθέσεις στις επιτροπές και να παρέχει υποστήριξη στην προσπάθεια επανεκλογής στις προκριματικές και τις γενικές εκλογές. Ως αποτέλεσμα, η ηγεσία παίζει έναν πολύ μεγαλύτερο ρόλο στη Βουλή άπο ότι στη Γερουσία, κάτι που θεωρείται από πολλούς ως ένας λόγος γιατί η ατμόσφαιρα της Βουλής θεωρείται πιο πολωμένη.
Representatives are generally less independent of party leaders than senators, and usually vote as the leadership directs. Incentives to cooperate include the leadership's power to select committee chairs, determine committee assignments, and provide re-election support in the primary and general elections. As a result, the leadership plays a much greater role in the House than in the Senate, an example of why the atmosphere of the House is regarded by many as more partisan.
 
Όταν η Προεδρία και η Γερουσία ελέγχονται από κόμμα διαφορετικό από αυτό που ελέγχει τη Βουλή, ο Ομιλητής μπορεί να γίνει '''[[ντε φάκτο]]''' "ηγέτης της αντιπολίτευσης." Αφότου ο Ομιλητής είναι κομματικός αξιωματούχος με ουσιαστκή εξουσία να ελέγχει το έργο της Βουλής, η θέση συχνά χρησιμοποιείται για κομματικό όφελος.
When the Presidency and Senate are controlled by a different party from the one controlling the House, the Speaker can become the ''[[de facto]]'' "leader of the opposition." Since the Speaker is a partisan officer with substantial power to control the business of the House, the position is often used for partisan advantage.
 
Στην περίπτωση που η Προεδρία και αμφότερα τα Σώματα του Κογκρέσου ελέγχονται από ένα κόμμα, ο Ομιλητής κανονικά διατηρεί χαμηλό προφίλ και σέβεται τον Πρόεδρο. Σε αυτή την κατάσταση ο Αρχηγός της Μειοψηφίας της Βουλής μπορεί να παίζει τον ρόλο ενός '''ντε φάκτο''' "ηγέτη της αντιπολίτευσης", συχνά περισσότερο από τον Αρχηγό της Μειοψηφίας της Γερουσίας, λόγω της πιο κομματικής φύσης της Βουλής και του μεγαλύτερου ρόλου της ηγεσίας.
In the instance when the Presidency and both Houses of Congress are controlled by one party, the Speaker normally takes a low profile and defers to the President. For that situation the House Minority Leader can play the role of a ''[[de facto]]'' "leader of the opposition", often more so than the Senate Minority Leader, due to the more partisan nature of the House and the greater role of leadership.
 
===Non-member officials===
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Βουλή_των_Αντιπροσώπων_(ΗΠΑ)"