Κυνήγι μαγισσών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: ca:Cacera de bruixes |
|||
Γραμμή 7:
Υποθέσεις κυνηγιού μαγισσών έχουν καταγραφεί στην [[Αρχαία Αίγυπτος|Αρχαία Αίγυπτο]] και τη [[Βαβυλώνα]]. Ο κώδικας του [[Χαμουραμπί]] αναφέρει σχετική διάταξη κατά της χρήσης μαγείας. Η εβραϊκή βίβλος απαγόρευε τη μαγεία.
Κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες υπήρξε ανάλογη δραστηριότητα, παρότι επίσημα η χριστιανική εκκλησία δεν διεξήγαγε απ’ ευθείας τότε τις δίκες. Από τον 13ο αιώνα η [[Καθολική Εκκλησία]] με την [[Ιερά Εξέταση]] ήταν ιδιαίτερα απασχολημένη με τη δίωξη αιρετικών στοιχείων και δρούσαν κατά κύριο λόγο γενικά εναντίον αιρετικών στοιχείων και δευτερεύοντος κατά της μαγείας. Κατά τους πρώτους αιώνες
Το κυνήγι μαγισσών ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο τον 16ο-17ο αιώνα κυρίως λόγω της αντιμεταρρυθμιστικής δραστηριότητας συντηρητικών καθολικών κύκλων. Άλλες εκδοχές τονίζουν τις αλλαγές στους νόμους, οι οποίοι πλέον επέτρεπαν την ανεμπόδιστη καταδίωξη μαγισσών. Μια άλλη εκδοχή τονίζει την διάδοση βιβλίων μαύρης μαγείας και αποκρυφισμού: χαρακτηριστικά τη δεκαετία του 1560 στη Γερμανία τυπώθηκαν 100
Στη νοτιοδυτική [[Γερμανία]] διεξήχθησαν 480 δίκες, από αυτές 317 διεξήχθησαν σε καθολικές περιοχές και 163 σε προτεσταντικές. Την περίοδο, στην ίδια περιοχή, 1561-1670 τουλάχιστον 3.229 άτομα εκτελέστηκαν για διενέργεια μαγείας (2.527 στις καθολικές και 702 στις προτεσταντικές περιοχές). Παρόμοιες δίκες διεξήχθησαν και στην [[Γαλλία]] ([[Κοταντέν]]).
Ορισμένοι κοινωνιολόγοι θεωρούν ότι το κυνήγι μαγισσών
Η σύγχρονη έννοια του όρου «κυνήγι μαγισσών» δεν έχει σχέση με το φύλο, σε αντίθεση με την παλιά ερμηνεία. Χαρακτηριστικά, για το θηλυκό φύλο, ένας δικαστής μαγισσών, το 1595, είχε δηλώσει:
Η σύγχρονη έννοια του όρου έχει γενικευτεί και αναφέρεται σε κάθε κατάσταση όπου μία ομάδα ανθρώπων, κατηγορείται ουσιαστικά εν αγνοία της, χωρίς απτές αποδείξεις. Σε μια τέτοια υπόθεση το αποτέλεσμα είναι ήδη προδιαγεγραμμένο και απλά εστιάζεται στο αν η κατηγορούμενη πλευρά ομολογήσει ή όχι. Συχνά οι υποτιθέμενες ομολογίες των κατηγορουμένων, εξάγονται μετά από σοφιστικά τεχνάσματα ή από αμφισβήτηση της πίστης τους ή του παρελθόντος τους.
|