Σουλαουέζι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Νέα σελίδα: {{coord|02|S|121|E|type:isle|scale:5000000|display=title}} {{Νησί | όνομα = Σουλαουέζι | τοπωνύμιο = | ε... |
(Καμία διαφορά)
|
Έκδοση από την 14:35, 16 Σεπτεμβρίου 2012
Συντεταγμένες: 02°S 121°E / 2°S 121°E Συντεταγμένες: Μη αναμενόμενοι παράμετροι (6)scale:5000000
Το Σουλαουέζι (Sulawesi), παλιότερα γνωστό ως Κελέβη, είναι μία από τις Μεγάλες Σούνδες, το μεγαλύτερο νησί στον Ινδονησιακό αρχιπέλαγος μετά την Παπούα, το Βόρνεο και τη Σουμάτρα, και το 11ο μεγαλύτερο παγκοσμίως, με έκταση 174.600 χλμ². Με πληθυσμό περίπου 17 εκατομμύρια είναι το 3ο πολυπληθέστερο μετά την Ιάβα και τη Σουμάτρα.
 Τοπογραφικός χάρτης | |
 | |
| Γεωγραφία | |
|---|---|
| Τοποθεσία | Νοτιοανατολική Ασία |
| Συντεταγμένες | 19°34′N 155°30′W / 19.567°N 155.500°WΕσφαλμένες παράμετροι έχουν περάσει στην συνάρτηση {{#coordinates:}} |
| Αρχιπέλαγος | Νήσοι Σούνδες |
| Έκταση | 174.600 km² |
| Υψόμετρο | 3.478 μ |
| Υψηλότερη κορυφή | Ραντεμάριο |
| Χώρα | |
| Επαρχίες (Πρωτεύουσα) | Γκοροντάλο (Γκοροντάλο), Δυτικό Σουλαουέζι (Μαμούτζου), Νότιο Σουλαουέζι (Μακασάρ), Κεντρικό Σουλαουέζι (Παλού), Νοτιοανατολικό Σουλαουέζι (Κεντάρι) Βόρειο Σουλαουέζι (Μανάντο) |
| Μεγαλύτερη πόλη | Μακασάρ |
| Δημογραφικά | |
| Πληθυσμός | 17.359.416 (απογραφής 2010) |
| Πυκνότητα | 99,4 /χλμ2 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το νησί βρίσκεται ανάμεσα στο Βόρνεο και τις Μολούκες και έχει χαρακτηριστικό σχήμα που οφείλεται σε τέσσερις χερσονήσους. Στα βόρεια είναι η Σεμενατζούγκ Μιναχάσσα, στα ανατολικά, η ανατολική χερσόνησος και στα νότια, η νότια και η νοτιοανατολική χερσόνησος. Οι τρεις χερσόνησοι χωρίζονται μεταξύ τους με τρεις κόλπους, το κόλπου το Τόμινι ανάμεσα στη Σεμενατζούγκ Μιναχάσσα και την ανατολική χερσόνησο, ο κόλπος Τόλο ανάμεσα στην ανατολική και νοτιοανατολική χερσόνησο και ο κόλπος Μπόνι ανάμεσα στις δύο νότιες χερσονήσους. Το νησί χωρίζεται από το Βόρνεο με το στενό Μακασάρ.
Το νησί όσον αφορά την βιοιποικιλότητα ανήκει στην Γουαλασέα, μια περιοχή στην οποία υπάρχουν τόσο είδη της Αυστραλίας, όπως και είδη της Νοτιοανατολικής Ασίας. Στο νησί υπάρχουν 124 είδη θηλαστικών, εκ των οποίων τα 79 είναι ενδημικά. Στο νησί υπάρχουν επίσης 400 είδη πτηνών, στα οποία το ποσοστό ενδημισμού φτάνει το 34%.
Γεωλογία
Το Σουλαουέζι αποτελείται σύμφωνα με τα τεκτονικά μοντέλα από την ασιατική πλάκα (δυτικά και νοτιοδυτικά), την αυσταλιανή (νοτιοανατολικά) και την πλάκα του Ειρηνικού (βόρεια και ανατολική χερσόνησος).[1] Ρήγματα υπάρχουν στα σημεία που οι πλάκες συναντώνται, με αποτέλεσμα το νησί να είναι σεισμογενές.
Το περίγραμμα του νησιού παρουσιάζει έντονη αντίθεση, από τις βαθιές θάλασσες που περιβάλλουν το νησί σε ένα ορεινό εσωτερικό το οποίο σχηματίζει μια ραχοκοκαλιά κατά μήκος των στενών χερσονήσων. Το κεντρικό τμήμα του Σουλαουέζι είναι μια μεγάλη ορεινή περιοχή, αλλά ως επί το πλείστον μη-ηφαιστειακή. Τα ενεργά ηφαίστεια βρίσκονται στη βόρεια χερσόνησο Μιναχάσσα, και εκτείνονται προς τα βόρεια μέχρι τα νησιά Σανγίε. Η βόρεια χερσόνησος έχει ενεργά ηφαίστεια όπως το Λοκόν, το όρος Αβού (Awu), το Σοπουτάν και το Καρανγκετάνγκ.
Διοίκηση
Το Σουλαουέζι χωρίζεται σε έξι επαρχίες: Γκοροντάλο, Δυτικό Σουλαουέζι, Νότιο Σουλαουέζι, Κεντρικό Σουλαουέζι, Νοτιοανατολικό Σουλαουέζι και Βόρειο Σουλαουέζι. Το Δυτικό Σουλαουέζι δημιουργήθηκε το 2004 από το Νότιο Σουλαουέζι. Οι μεγαλύτερες πόλεις είναι το Μακασάρ (απογραφή 2010, 1.331.391 κάτοικοι), Μανάντο (394.683 κάτοικοι), Παλού (310.168 κάτοικοι), Κεντάρι (264.673 κάτοικοι) και Γκοροντάλο (173.951 κάτοικοι).[2]
| Επαρχία | Έκταση (χλμ²) | Πληθυμός | Πυκνότητα |
|---|---|---|---|
| Νότιο Σουλαουέζι | 46.717 | 8.032.551 | 172 |
| Δυτικό Σουλαουέζι | 16.787 | 1.158.336 | 69 |
| Κεντρικό Σουλαουέζι | 61.841 | 2.633.420 | 43 |
| Νοτιοανατολικό Σουλαουέζι | 38.068 | 2.230.569 | 59 |
| Γκοροντάλο | 12.215 | 1.038.585 | 85 |
| Βόρειο Σουλαουέζι | 13.852 | 2.265.937 | 164 |
Παραπομπές
- ↑ http://www.gl.rhul.ac.uk/searg/current_research/plate_tectonics/sea_2001_svga.mov
- ↑ Indonesia: largest cities and towns and statistics of their population World Gazetteer. Ανακτήθηκε την 16 Σεπτεμβρίου 2012.