μ
Robot: Changing Κατηγορία:Ιππότες της Λεγεώνας της Τιμής; διακοσμητικές αλλαγές
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Changing Κατηγορία:Ιππότες της Λεγεώνας της Τιμής; διακοσμητικές αλλαγές |
|||
Γραμμή 24:
Ο Σιενκιέβιτς ήταν σχολαστικός στην προσπάθειά του να αναδημιουργήσει την ιστορική γλώσσα. Για παράδειγμα, στην ''Τριλογία'' είχε τους χαρακτήρες του να χρησιμοποιούν την [[πολωνική γλώσσα]] όπως φανταζόταν ότι ομιλείτο το 17ο αιώνα (στην πραγματικότητα έμοιαζε πολύ περισσότερο με τα πολωνικά του 19ου αιώνα). Στο μυθιστόρημα ''[[Τεύτονες Ιππότες (μυθιστόρημα)|Τεύτονες Ιππότες]]'', είχε τους χαρακτήρες του να μιλάνε μία παραλλαγή των μεσαιωνικών Πολωνικών την οποία αναδημιούργησε εν μέρει χρησιμοποιώντας αρχαϊκές εκφράσεις που ήταν τότε ακόμα κοινές στα όρη της Νότιας Πολωνίας.
== Η ζωή του ==
[[Αρχείο:Henryk Sienkiewicz.jpg|thumb|right|Χένρικ Σιενκιέβιτς]]
Ο Σιενκιέβιτς γεννήθηκε στη Wola Okrzejska, ένα χωριό της ανατολικής Πολωνίας, που εκείνη την εποχή αποτελούσε τμήμα της [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσικής Αυτοκρατορίας]]. Ήταν μία φτωχή οικογένεια ευγενών που από τη μεριά του πατέρα του κρατούσε από τους [[Τάταροι|Τατάρους]] που είχαν εγκατασταθεί στη [[Λιθουανία]]<ref>Lacy Lockert, ''[http://www.jstor.org/stable/27533215 Henryk Sienkiewicz]'', The Sewanee Review (1919) JSTOR 27533215</ref>. Η οικογένειά του χρησιμοποιούσε το οικόσημο των Oszyk. Οι γονείς του ήταν ο Józef Sienkiewicz (1813–1896) και η Stefania (το γένος Cieciszowska), (1820–1873). Η Wola Okrzejska ανήκε στη Felicjana Cieciszowska, γιαγιά του συγγραφέα (από τη μεριά της μητέρας του). Ο Σιενκιέβιτς βαπτίστηκε στο κοντινό χωριό Okrzeja σε μία εκκλησία που είχε ιδρύσει η προγιαγιά του. Η οικογένειά του μετακόμισε αρκετές φορές και τελικά εγκαταστάθηκε στη [[Βαρσοβία]] το 1861.
Γραμμή 32:
Έγραψε το μυθιστόρημα ''Na marne'' (Επί Ματαίω, 1871) και στη συνέχεια τα ''Humoreski z teki Woroszyłły'', ''Stary Sługa'' (1875), ''Hania'' (1876) και ''Selim Mirza'' (1877). Τα τρία τελευταία έργα αναφέρονται ως η ''Μικρή Τριλογία''. Ο Σιενκιέβιτς επισκέφθηκε επίσης τη συγγραφέα Jadwiga Łuszczewska (γνωστή ως "Διοτίμα") και την ηθοποιό Helena Modrzejewska, των οποίων οι δείπνοι ήταν πολύ δημοφιλείς.
[[
Το 1876 πήγε στις [[Η.Π.Α.]] μαζί με την Helena Modrzejewska. Έμεινε για αρκετό καιρό στην [[Καλιφόρνια]]. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγραψε το ''Listy z podróży'' (''Γράμματα Από Ένα Ταξίδι''), το οποίο δημοσιεύθηκε στην Gazeta Polska και έτυχε ευρείας αναγνώρισης. Έγραψε επίσης το ''Szkice węglem'' (''Σχέδια με Κάρβουνο'') το 1877. Το ταξίδι στις Η.Π.Α. τον ενέπνευσε να γράψει τα έργα: ''Komedia z pomyłek'' (''Μια Κωμωδία Παρεξηγήσεων'', 1878), ''Przez stepy'' (1879), ''W krainie złota'' (1880), ''Za chlebem'' (''Για Ψωμί'', 1880), ''Latarnik'' (''Φαροφύλακας'',1881), ''Wspomnienia z Maripozy'' (1882), και ''Sachem'' (1883).
Το 1878 ο Χένρικ Σιενκιέβιτς επέστρεψε στην [[Ευρώπη]]. Πρώτα έμεινε στο [[Λονδίνο]] και στη συνέχεια πήγε στο [[Παρίσι]] για ένα χρόνο. Στη [[Γαλλία]] είχε την ευκαιρία να εξοικειωθεί με μία νέα τάση στη λογοτεχνία, το [[Νατουραλισμός|νατουραλισμό]]. Στο άρθρο "Z Paryża" (Από το Παρίσι), που έγραψε το 1879, εξέφρασε θετική γνώμη γι' αυτήν την τάση. Δήλωσε ότι "''για ένα μυθιστόρημα, ο νατουραλισμός ήταν στην πραγματικότητα ένα λαμπρό, απαραίτητο και ίσως το μόνο βήμα προς τα εμπρός''". Δύο χρόνια αργότερα άλλαξε γνώμη και τήρησε πιο επικριτική τάση έναντι αυτού του κινήματος. Εξέφρασε τις απόψεις του σχετικά με το νατουραλισμό και τη συγγραφή σε γενικές γραμμές στα παρακάτω δημοσιευμένα έργα: ''O naturaliźmie w powieści'' (''Ο Νατουραλισμός στο Μυθιστόρημα'', 1881), ''O powieści historycznej'' (''Ιστορικό Μυθιστόρημα'', 1889), και Listy o Zoli (''Γράμματα σχετικά με τον Ζολά'', 1893).
[[
Η παραμονή του στην [[Αμερική]] και η δημοσίευση των επιστολών του στις πολωνικές εφημερίδες είχε ως αποτέλεσμα την εθνική αναγνώριση και ενδιαφέρον. Ο Bolesław Prus στο άρθρο του με τίτλο "Co p. Sienkiewicz wyrabia z piękniejszą połową Warszawy", που δημοσιεύθηκε στην Kurier Warszawski το 1880, αποτύπωσε πολύ καλά τη δημοτικότητα του συγγραφέα: "''Όταν επέστρεψε από την Αμερική, σχεδόν κάθε κυρία περνούσε τους ψηλούς και όμορφους άνδρες για τον Σιενκιέβιτς. (...) Τελικά, όταν παρατήρησα ότι κάθε άνδρας είχε μαλλιά σαν του Σιενκιέβιτς και όλοι οι νέοι άνδρες, ένας προς έναν, άφησαν ένα βασιλικό γένι και προσπάθησαν να έχουν ένα αγαλματένιο και μελαψό πρόσωπο, συνειδητοποίησα ότι ήθελα να τον συναντήσω προσωπικά. (...) Από τη γωνία όπου κάθομαι, μπορώ να δω ότι ο χώρος είναι γεμάτος σχεδόν αποκλειστικά από το ωραίο φύλο. Μερικοί άνδρες, οι οποίοι ήταν εκεί για να διασκεδάσουν τις κυρίες ή για να γράψουν αναφορές, πέρασαν τόσο χρόνο στην παρέα των γυναικών ώστε άρχισαν να μιλούν στο θηλυκό γένος.''
Γραμμή 62:
Ο Σιενκιέβιτς αναμείχθηκε σε διάφορα κοινωνικά θέματα. Το 1901 έκανε μία έκκληση για τα παιδιά στη Βζέσνια. Το 1906 κάλεσε τους συμπατριώτες του στις Η.Π.Α. να βοηθήσουν τον κόσμο που πεινούσε στο Βασίλειο της Πολωνίας.
[[
Εν τω μεταξύ, το 1904, παντρεύτηκε την ανιψιά του, Maria Babska, και το 1905 κέρδισε [[βραβείο Νόμπελ]] για τα επιτεύγματά του ως επικός συγγραφέας. Συχνά λέγεται λανθασμένα ότι ο Σιενκιέβιτς έλαβε βραβείο Νόμπελ για το ''Κβο Βάντις'' ενώ στην πραγματικότητα το έλαβε "για την εξαιρετική αξία του ως επικός συγγραφέας", αν και το ''Κβο Βάντις'' τού έφερε ίσως την ευρύτερη διεθνή αναγνώριση<ref>[http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1905/index.html Επίσημη ιστοσελίδα των βραβείων Νόμπελ]</ref>. Στην ομιλία του κατά τη διάρκεια της απονομής, ο Σιενκιέβιτς είπε ότι η τιμή ήταν ιδιαίτερα πολύτιμη για έναν γιο της Πολωνίας, λέγοντας: "''Ανακοινώθηκε ο θάνατός της -αλλά εδώ είναι μία απόδειξη ότι ζει ακόμα. Ανακοινώθηκε η ήττα της - και εδώ είναι η απόδειξη ότι είναι νικήτρια''."
Γραμμή 71:
Ο Σιενκιέβιτς ήταν ιππότης της γαλλικής Λεγεώνας της Τιμής.
== Κριτική ==
Ο Χένρικ Σιενκιέβιτς είδε τη χώρα του να δυστυχεί και να στενάζει κάτω από το βάρος του κατακτητή, και τα βιβλία του ήταν ένας αντίλαλος της απεγνωσμένης φωνής της ξεχασμένης Πολωνίας. Ξεπέρασε τα σύνορα της πατρίδας του και ακούστηκε σε όλο τον κόσμο. Τα έργα του διαβάστηκαν παντού και συνέτειναν όχι μόνο στο να γίνει ο ίδιος διάσημος αλλά και να θυμηθεί ο κόσμος πως υπήρχε ακόμα μία Πολωνία.
Γραμμή 92:
* ''Το αιώνιο θύμα'' ― ελλην.μετάφρ. Γ.Κότσικας ("Θεωρία", 1982)
== Αναγνώριση ==
Το όνομα του Σιενκιέβιτς δόθηκε σε δρόμους, πάρκα και σχολεία σε διάφορες πόλεις της Πολωνίας. Υπάρχουν όρθια αγάλματα του συγγραφέα στο Τσεστοχόβα και στο Σλουπσκ και ένα μεγάλο καθιστό στη Βαρσοβία. Πολλά από τα έργα του Σιενκιέβιτς μεταφράστηκαν στα [[Εβραϊκή γλώσσα|εβραϊκά]] και ήταν δημοφιλή τη δεκαετία του 1940 στις τάξεις της εβραϊκής κοινότητας της [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνης]], πολλά μέλη της οποίας ήταν μετανάστες και πρόσφυγες από την Πολωνία, καθώς και τις πρώτες δεκαετίες του [[Ισραήλ]]. Συχνά οι γονείς που διάβαζαν στα νιάτα τους τα βιβλία του Σιενκιέβιτς στην πολωνική γλώσσα, έκαναν μετάφραση στα παιδιά τους που δεν γνώριζαν τη γλώσσα. Ωστόσο, στις επόμενες γενιές η δημοτικότητα των βιβλίων του στο Ισραήλ έχει εξασθενίσει.
== Αναφορές ==
{{reflist|2}}
Γραμμή 105:
{{DEFAULTSORT:Σιενκιέβιτς Χένρικ}}
[[Κατηγορία:Πολωνοί συγγραφείς|Σιενκιέβιτς Χένρικ]]
[[Κατηγορία:Βραβευμένοι με Νόμπελ Λογοτεχνίας|Σιενκιέβιτς Χένρικ]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1846|Σιενκιέβιτς Χένρικ]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1916|Σιενκιέβιτς Χένρικ]]
[[Κατηγορία:
[[af:Henryk Sienkiewicz]]
Γραμμή 137 ⟶ 138 :
[[gl:Henryk Sienkiewicz]]
[[he:הנריק סנקביץ']]
[[hi:हेऩ्रिक सींकीविक्ज]]
[[hr:Henryk Sienkiewicz]]
[[hu:Henryk Sienkiewicz]]
|