Πήλιος Γούσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Pilios Gousis.JPG|thumb|right|250px|Ο Πήλιος Γούσης]]
Ο '''Πήλιος Γούσης''', ή Γούσιας, ή Πηλιογούσης, ήταν [[Σουλιώτες|Σουλιώτης]] πολεμιστής, που έμεινε στην ιστορία ως προδότης του Σουλίου λίγο πριν την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]]. Ο [[Αλή Πασάς]] κατά την 3η εκστρατεία του κατά των Σουλιωτών ([[1803]]) όταν διαπίστωσε ότι με τα όπλα δεν πετύχαινε τίποτα προσπάθησε τότε με δωροδοκίες και διαφθορές να εκπορθήσει το Σούλι. Στη προσπάθειά του αυτή ήρθε συνεργός στο γιο του Αλή, τον Βελή Πασά, ο Πήλιος Γούσης, που υπηρετούσε ως έμπιστος του τουρκαλβανού στρατηγού Ζελιχτάρ Μπόττα, ο οποίος και υπέδειξε στους τουρκαλβανούς που επιχειρούσαν τον αποκλεισμό των Σουλιωτών ένα ιδιαίτερο αφύλακτο μονοπάτι που οδηγούσε στο [[Κούγκι]].<br>
Όταν ένα τμήμα των τουρκαλβανών ανέβηκε αυτό το μονοπάτι οι μαχόμενοι Σουλιώτες βρέθηκαν ανάμεσα στα πυρά τους όπου αναγκάστηκαν πλέον να υποχωρήσουν, να εγκαταλείψουν τον αγώνα τους και τελικά, λόγω και έλλειψης τροφών και πολεμοφοδίων να συνθηκολογήσουν και να εκπατριστούν στη συνέχεια στη ρωσοκρατούμενη τότε [[Πάργα]] και από εκεί στη [[Κέρκυρα]]. Ο [[Αριστοτέλης Βαλαωρίτης]] στο ποίημά του «''Ο Καλόγερος''» που αναφέρεται στον μοναχό Σαμουήλ που ανατίναξε την μπαρουταποθήκη στο Κούγκι, εμφανίζει τον Πήλιο Γούση να καλεί τον καλόγερο να παραδοθεί στο Βελή πασά. Την προδοσία αυτή του Πήλιου Γούση που συνέβαλε και ο συμπέθερός του Κουτσονίκας, έχει καταγράψει ο [[Χριστόφορος Περραιβός|Χ. Περραιβός]], που χρεώνει και ένα μέρος της προδοσίας στον [[Κίτσος Μπότσαρης|Κίτσο Μπότσαρη]]. Κατά μία άποψη, μετά τη συνθηκολόγηση των Σουλιωτών ο Πήλιος Γούσης μετέβη στη [[Κέρκυρα]] όπου, κατά τον Φιλήμονα, το [[1820]] συνέβαλε στη συνεννόηση των Σουλιωτών με τον
==Η άλλη άποψη: Η εικονική δήθεν προδοσία του Πήλιου Γούση<ref> Χαράλαμπος Γκούβας: Η Ιστορία του Νομού Πρέβεζας, έκδοση 2009</ref>==
Έχει γραφεί σε πολλά βιβλία ότι στην κατάληψη του Σουλίου από τον Αλή Πασά πιθανόν να συνετέλεσε η αμφιλεγόμενη «προδοσία» του Πήλιου Γούση, ο οποίος, κατά την παράδοση, οδήγησε από ένα άγνωστο μονοπάτι τους Αλβανούς στα νώτα των Σουλιωτών<ref>Χριστόφορος Περραιβός: «Η Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας», Αθήνα, 1884</ref>.
==Παραπομπές - Βιβλιογραφία==
|