Μαγνήσιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: am:ማግኒዥየም
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 93:
Το μαγνήσιο είναι το ενδέκατο (11<sup>ο</sup>) πιο άφθονο στοιχείο της [[μάζα|μάζας]] του [[άνθρωπος|ανθρώπινου σώματος]]. Τα [[ιόν|ιόντα]] του (Mg<sup>2+</sup>) είναι απαραίτητο για όλα τα ζωντανά [[κύτταρο|κύτταρα]], όπου διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο σημαντικών βιοχημικών λειτουργιών. [[Πολυφωσφορικές ενώσεις]] όπως [[ATP]], του [[DNA]] και [[RNA]], καθώς και εκατοντάδες [[ένζυμα]], απαιτούν ιόντα μαγνησίου για να λειτουργήσουν. Τα ιόντα μαγνησίου είναι επίσης η μεταλλική καρδιά στο κέντρο της [[χλωροφύλλη|χλωροφύλλης]], και είναι γι' αυτό μια κοινή πρόσθετη ύλη για τα λιπάσματα<ref>"Magnesium in health". http://www.mg12.info.</ref>. Αρκετές ενώσεις του μαγνησίου χρησιμοποιούνται καθημερινά για, ιατρικούς λόγους, ως [[καθαρτικά]], [[αντιόξινα]] (π.χ., το [[γάλα της μαγνησίας]]), και για σταθεροποίηση παθολογικής διέγερσης [[νευρικό σύστημα|νεύρων]], του [[αίμα|αίματος]] και το σπασμό των αγγείων. Τα ιόντα του μαγνησίου έχουν ξινή γεύση και σε χαμηλές συγκεντρώσεις βοηθούν να αντιμετωπιστεί εν μέρει η φυσική σκληρότητα των μεταλλικών νερών.
 
Τα ελεύθερο στοιχείο δεν βρίσκεται στη Γη, επειδή είναι πολύ δραστικό όταν παράγεται, αν και όταν εκτίθεται στην [[ατμόσφαιρα]] επικαλύπτεται με ένα λεπτό στρώμα [[οξείδια|οξειδίου]] του (MgO) που προστατεύει το εσωτερικό του από την παρά πέρα οξείδωση και γενικά περιορίζει κάπως τη δραστικότητά του. Με την έκθεσή του ωστόσο σε καθαρό [[οξυγόνο]] (O<sub>2</sub>) αναφλέγεται εκπέμποντας χαρακτηριστικό έντονο φως, καθιστώντας το ένα χρήσιμο συστατικό για φωτοβολίδες και πυροτεχνήματα. To μέταλλο πλέον παράγεται κυρίως με [[ηλεκτρόλυση]] αλάτων του που παραλαμβάνονται από τη θαλάσσια άλμη και από το [[Δολομίτης|δολομίτη]]. Η κύρια εμπορική χρήση του είναι να σχηματίζει [[κράμα|κράματα]] με [[αργίλιο|αλουμίνιο]] (Al), που συχνά γι' αυτό ονομάζονται «μαγνάλια» ή «μαγνήλια» (magnalium ή magnelium). Επειδή το μαγνήσιο έχει μικρότερη [[πυκνότητα]] από το αλουμίνιο (Al) τα κράματα αυτά είναι προικισμένα με σχετικά μεγάλη ελαφρύτητα και αντοχή.
 
Στην όψη είναι ένα αργυρόλευκο [[μέταλλα|μέταλλο]].
Γραμμή 104:
Το μαγνήσιο είναι το έβδομο (7<sup>ο</sup>) κατά [[μάζα]] και το όγδοο (8<sup>ο</sup>) κατά [[μοριακή συγκέντρωση]] πιο άφθονο [[χημικό στοιχείο]] στο [[φλοιός|φλοιό]] της [[Γη|Γης]]<ref>(PDF) Abundance and form of the most abundant elements in Earth’s continental crust. http://www.gly.uga.edu/railsback/Fundamentals/ElementalAbundanceTableP.pdf. Retrieved 2008-02-15.</ref>. Βρίσκεται σε μεγάλα αποθέματα [[μαγνησίτης|μαγνησίτη]], [[δολομίτης|δολομίτη]] και άλλα [[ορυκτό|ορυκτά]] και μεταλλικά [[νερό|νερά]], καθώς το ιόν του μαγνησίου (Mg<sup>2+</sup>) είναι διαλυτό. Το [[1618]] ένας αγρότης από το [[Έπσον]] της [[Αγγλία|Αγγλίας]] προσπάθησε να ποτίσει τις [[αγελάδα|αγελάδες]] του με νερό από ένα πηγάδι. Αυτές αρνήθηκαν να πιουν, γιατί το νερό είχε πικρή γεύση. Ωστόσο ο αγρότης παρατήρησε ότι το νερό έμοιαζε να θεραπεύει γδαρσίματα και ουλές. Η φήμη για τα [[άλας|άλατα]] από το Έπσον εξαπλώθηκε. Τελικά αναγνωρίστηκε ότι περιείχαν ένυδρο [[θειικό μαγνήσιο]] (MgSO<sub>4</sub>).
 
Το ίδιο το μέταλλο πρωτοπαρασκευάστηκε επίσης στην Αγγλία από τον Σερ [[Χάμφρι Ντέιβι]] (Sir Humphry Davy) το [[1808]] με [[ηλεκτρόλυση]] ενός μίγματος [[οξείδιο του μαγνησίου]] (MgO) και [[οξείδιο του υδραργύρου]] (HgO). O Antoine Bussy το παρασκεύασε το [[1831]]. Η πρώτη πρόταση του Sir Davy για την ονομασία του ήταν «μάγνιο» (magnium), αλλά τελικά επικράτησε το όνομα «μαγνήσιο».
 
== Ισότοπα ==
Γραμμή 214:
Εξαιτίας της μεγάλης αλληλεπίδρασης μεταξύ των ιόντων του [[φωσφόρος|φωσφόρου]] και του μαγνησίου, τα ιόντα μαγνησίου είναι απαραίτητα για τη δημιουργία των [[νουκλεϊκό οξύ|νουκλεϊκών οξέων]] και συνεπώς απαραίτητα σε όλα τα [[κύτταρο|κύτταρα]] όλων των γνωστών ζωντανών οργανισμών στη γη. Πάνω από 300 [[ένζυμο|ένζυμα]] απαιτούν την παρουσία ιόντων μαγνησίου για την καταλυτική δράση τους.
 
Τα φυτά έχουν ακόμα ένα τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούν το μαγνήσιο. ΧρησιμοποιείταιΥπάρχει στη [[χλωροφύλλη]] και η ανεπάρκειά του μπορεί να προκαλέσει καθυστερημένη πτώση των κίτρινων [[φύλλο (βοτανική)|φύλλων]].
 
Το μαγνήσιο είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της ανθρώπινης διατροφής. Το σώμα ενός ενήλικα περιέχει περίπου 24 γραμμάρια μαγνησίου, με το 60% στο σκελετό, το 39% εντός των κυττάρων (20% στους [[σκελετικός μυς|σκελετικούς μύες]]) και το υπόλοιπο 1% εκτός των κυττάρων. Στο ανθρώπινο σώμα επίσης φαίνεται το μαγνήσιο να διευκολύνει την απορρόφηση του ασβεστίου. Υψηλή ή χαμηλή κατανάλωση [[πρωτεΐνη|πρωτεϊνών]] μπορούν να εμποδίσουν την απορρόφηση του μαγνησίου και άλλα διατροφικά στοιχεία, όπως ο φώσφορος και τα [[λιπίδια|λίπη]], την επηρεάζουν.
 
Καλές πηγέςΠηγές μαγνησίου είναι οι ξηροί καρποί, τα [[δημητριακά]], ο καφές, το [[κακάο]], το [[τσάι]], τα μπαχαρικά και τα λαχανικά (ειδικά αυτά που έχουν πράσινα φύλλα). Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μείωση του μαγνησίου στους ανθρώπους με μοντέρνες διατροφικές συνήθειες, καθώς ο καθαρισμός της τροφής και τα [[λίπασμα|λιπάσματα]] μειώνουν ή “εξαφανίζουν” το υπαρκτό μαγνήσιο.
 
Υπάρχουν πολλά συμπληρώματα μαγνησίου. Το οξείδιο του μαγνησίου (MgO), είναι ένα από τα πιο κατάλληλα, καθώς περιέχει μεγάλη ποσότητα μαγνησίου ανά μονάδα βάρους, αλλά είναι αυτό που υπάρχει στη μικρότερη ποσότητα στη φύση. Το [[όξινο κιτρικό μαγνήσιο]] (C<sub>6</sub>H<sub>6</sub> O<sub>7</sub>Mg) έχει αναφερθεί ότι υπάρχει σε μεγαλύτερη ποσότητα στη φύση.