Απόστολος Βακαλόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ως βοηθός στις ανασκαφές που πραγματοποιούσε στην τοποθεσία [[Μικρό Έμβολο|Μικρό Έμβολο]] ο [[Κωνσταντίνος Ρωμαίος]]. Αργότερα ειδικεύτηκε στη βυζαντινή και νεοελληνική ιστορία με μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία. Εργάσθηκε αρχικά ως καθηγητής στη Μέση εκπαίδευση διδάσκοντας ιστορία, αρχαία ελληνικά και νέα ελληνικά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930. Σταδιοδρόμησε στην πανεπιστημιακή κοινότητα του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης]] αναγορευθείς αρχικά Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1939) με θέμα της διατριβής του ''Πρόσφυγες και προσφυγικόν ζήτημα κατά την Ελληνικήν Επανάστασιν του 1821'' η οποία και βραβεύθηκε από την [[Ακαδημία Αθηνών]]<ref>Κωνσταντίνος Βαβούσκος, «Προλεγόμενα [βιογραφικό Απόστολου Βακαλόπουλου], στο: Παγκαρπία Μακεδονικής Γης-Μελέτες Απόστολου Βακαλόπουλου. Τιμητική προσφορά της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών προς το συγγραφέα, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών-Μακεδονική Βιβλιοθήκη αρ.53, Θεσσαλονίκη, 1980, σελ.η'»</ref> , άμισθος Υφηγητής της Ιστορίας της Νεωτέρας Ελλάδος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1943), καιέκτακτος καθηγητής από το [[1951]] και τακτικός από το [[1956]] μέχρι την συνταξιοδότησή του το [[1974]]. Διετέλεσε μέλος της [[Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών|Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών]] και πολλών άλλων επιστημονικών σωματείων, ενώ εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλά διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Έτυχε πολλών τιμητικών διακρίσεων: α΄βραβείο «Αριστείον Ιστορικών και κοινωνικών Επιστημών» [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] που απονεμήθηκε για πρώτη φορά, βραβείο Ζάππα, διεθνές βραβείο Herder (1979).