Παπάγια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
TjBot (συζήτηση | συνεισφορές) μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: hy:Պապայա |
μ Διόρθωση λάθους CHECKWIKI #80 με τη χρήση AWB (8429) |
||
Γραμμή 14:
| binomial_authority = [[Κάρολος Λινναίος|L.]]
}}
Η '''παπάγια''' (''papaya'', από τη γλώσσα [[Καρίμπ]] μέσω της ισπανικής, είναι ο καρπός του φυτού ''Carica papaya'', του γένους ''Καρική'' (''Carica''). Αποτελεί ιθαγενές φυτό των τροπικών χωρών της [[Αμερική
Πρόκειται για φυτό που μοιάζει με δένδρο. Ο [[βλαστός]] του φτάνει σε ύψος τα 5-10 μ. και τα [[φύλλο (βοτανική)|φύλλα]] του περιορίζονται στην κορυφή του κορμού και είναι διατεταγμένα σε σπείρες. Τα φύλλα είναι μεγάλα και η διάμετρός τους κυμαίνεται από 50-70 εκατοστά. Ο [[καρπός]] είναι ώριμος όταν μαλακώσει (όπως το ώριμο [[αβοκάντο]] ή και πιο μαλακός) και η φλούδα του έχει χρώμα ώχρας προς πορτοκαλί. Η γεύση του φρούτου προσιδιάζει σε εκείνη του [[ροδάκινο
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο οπωροφόρο δέντρο του οποίου το [[γονιδίωμα]] αποκρυπτογραφήθηκε<ref>[http://prensa.ugr.es/prensa/research/verNota/prensa.php?nota=537 Πανεπιστήμιο της Γρανάδα]</ref>
== Καλλιέργεια και χρήσεις ==
Γραμμή 31 ⟶ 30 :
Οι μαύροι σπόροι είναι εδώδιμοι και έχουν στυφή, πιπεράτη γεύση. Πολλές φορές αλέθονται και χρησιμοποιούνται σε αντικατάσταση του μαυροπίπερου. Σε μερικές περιοχές της Ασίας σιγοψήνουν τα νεαρά φύλλα της παπάγιας και τα τρώνε, όπως το [[σπανάκι]].
== Αλλεργίες και παρενέργειες ==
Γραμμή 38 ⟶ 36 :
== Φαρμακευτική χρήση ==
Οι [[Μότσε]] συχνά απεικόνιζαν παπάγιες στα κεραμικά τους.<ref>Berrin, Katherine & Larco Museum. ''The Spirit of Ancient Peru:Treasures from the Museo Arqueológico Rafael Larco Herrera.'' New York: Thames and Hudson, 1997.</ref>
* Το ώριμο φρούτο θεραπεύει την [[τριχοφυτίαση]], ενώ οι άγουροι καρποί θεραπεύουν την υπέρταση και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αφροδισιακά.
* Τοπικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο καρπός για επούλωση πληγών στο δέρμα.<sup>[1]</sup>.
* Ο χυμός του φρούτου και ειδικά τα ένζυμα που περιέχει μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση των γαστρεντερικών αερίων.
* Οι σπόροι του είναι αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικοί, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία των πόνων στο [[στομάχι]]. αλλά και για μυκητιάσεις<sup>[1]</sup>.
* Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως τονωτικό για την καρδιά, αναλγητικό και για τη θεραπεία του στομαχόπονου.<sup>[1]</sup>.
* Οι ρίζες χρησιμοποιούνται επίσης ως αναλγητικό<sup>[2]</sup>.
| |||