Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Zorrobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Τροποποίηση: yo:Constantine 2k ilẹ̀ Gríìsì
Γραμμή 148:
Ως όρο για την επανάκτηση της ελληνικής ιθαγένειας ο νόμος έθετε την υιοθέτηση από τον Κωνσταντίνο και τα μέλη της οικογένειάς του επωνύμου και την εγγραφή τους στα ληξιαρχεία της χώρας.
 
Ο τέως βασιλιάς άσκησε προσφυγή κατά της Ελλάδας ενώπιον του [[Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου|Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου]], ισχυριζόμενος ότι ο νόμος για τη βασιλική περιουσία παραβίαζε διατάξεις της [[Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου|Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου]] και ζητώντας ως αποζημίωση για την περιουσία του 160470 εκατομμύρια ευρώ. Δικαιώθηκε πλήρως όσον αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς αλλά του επιδικάσθηκε αποζημίωση μόλις 414 εκατομμυρίων ευρώ για την περιουσία του. Το Ελληνικό Κράτος κατέβαλε αυτό το ποσό από τον προϋπολογισμό "φυσικών καταστροφών", θέλοντας να κάνει έναν πολιτικό υπαινιγμό, και εξέδωσε το σχετικό πιστωτικό εκκαθαριστικό από τη [[ΔΟΥ]] [[Δήμος Αχαρνών|Αχαρνών]] (Μενιδίου) ως κατά τόπον αρμόδια, με το σκεπτικό ότι τελευταίος τόπος διαμονής του Κωνσταντίνου στην Ελλάδα ήταν τα Ανάκτορα στο [[Τατόι]]. Ο Κωνσταντίνος, στη συνέχεια, αφού παρέλαβε μέσω πληρεξουσίου δικηγόρου το ποσό, ανήγγειλε τη δημιουργία του Ιδρύματος «Άννα Μαρία» ως φορέα διάθεσης της αποζημίωσής του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
 
== Ιδιωτεύων τέως μονάρχης ==