Συνέδριο του Λιβάνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Παραλειπόμενα: μτφ σχολίων στη σημείωση γ' |
|||
Γραμμή 123:
:ζ) Τέλος αντί του 50% των υπουργείων, προσδιορίσθηκε να παραχωρηθούν στην Εαμική αντιπροσωπεία το 25%.
Και τα επτά παραπάνω σημεία σε συσχετισμό των προκαταρκτικών "μίνιμουμ αξιώσεων" καταμαρτυρούν όχι μόνο απλή υποχώρηση του ΕΑΜ, αλλά πλήρη αναδίπλωση αυτού σε ουσιαστικές θέσεις. Εξ ου και ο μεν Σ. Γρηγοριάδης να χαρακτηρίσει το Συνέδριο ως τη μεγαλύτερη ήττα που υπέστη το ΕΑΜ <ref>"Δεκέμβριος 1944 - το ανεξήγητο λάθος", σελ.101</ref>, ενώ ο Β. Ραφαηλίδης "Βατερλώ του ΕΑΜ, του ΚΚΕ και όλων των αριστερών πολιτικών δυνάμεων"<ref>"Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους 1830-1974", σελ.175</ref>. Βέβαια όταν αυτά άρχισαν να γίνονται γνωστά στα βουνά τη Ελλάδας η οργή που ξέσπασε ήταν αναμενόμενη, με συνέπεια ν΄ ακολουθήσει κρίση.
}}
{{cnote|γ|'''Σχόλια''': Το παραπάνω 2ο σημείωμα (φερόμενο στο αρχείο του Τσώρτσιλ με αριθμό 3-211-16) δεν αναφέρεται στα "Απομνημονεύματα" του Α. Ήντεν. Το ερώτημα αν τελικά στάλθηκε ή όχι δεν ανατρέπει τις αντιλήψεις και τις τότε προθέσεις του Τσώρτσιλ. Εκ της ημερομηνίας αυτού και των αναφερομένων σ΄ αυτό διαφαίνεται σαφέστατα ότι η πρόσκληση των εκπροσώπων των "ανθρώπων των βουνών" στο Συνέδριο του Λιβάνου από τον Σ. Βενιζέλο, καθώς και η με βεβαιότητα δήλωση αποδοχής τους σ΄ αυτό, είχαν ήδη προηγηθεί της 5ης Μαΐου του 1944.
}}
| |||