Βιρακότσα Ίνκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Jaguarlaser (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Jaguarlaser (συζήτηση | συνεισφορές)
σωστή προφορά στα ισπανικά και Κέτσουα
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:hp_inka8.jpg|thumb|200px|Ο Βιρακότσα Ίνκα σε αναπαράσταση στο χρονικό του Φελίπε Γκουαμάν Πόμα ντε Αγιάλα, του [[1615]].]]
Ο '''Βιρακότσα Ίνκα''' ([[Κέτσουα γλώσσα|Κέτσουα:]] ''Viracocha Inca'', ο [[Βιρακότσα|"Ίνκα με το όνομα του Θεού"]]) ήταν ο όγδοος αυτοκράτορας των [[Ίνκας]]. Ήταν γιος του [[Γιαουάρ Ουακάκ]] και της Μάμα ΤσικούαΤσίκγια (ισπ. Mama Chicya ή Mama Chic-ya). Ήταν ο τρίτος βασιλέας της δυναστεία Ουανάν, που ίδρυσε ο παππούς του. Βασίλεψε περίπου το [[1410]]. Το κανονικό του όνομα ήταν Άτουν Τόπα Ίνκα ([[Κέτσουα γλώσσα|Κέτσουα:]] ''Atun Topa Inca'') και η γυναίκα του ονομαζότανε Μάμα Ρούνου ή αλλιώς Μάμα Ροντοκάυα.
 
== Διοίκηση ==
Γραμμή 16:
Ο πρώτος στόχος του Βιρακότσα και των δυο στρατηγών ήταν η φυλή των Αγιαρμάκας, που κατά το παρελθόν παρενοχλούσε συχνά τους [[Ίνκας]]. Στην κατάκτηση των εδαφών της φυλής αυτής εφαρμόστηκε η τακτική της υπερκέρασης εδαφών, δηλαδή η περικύκλωση της κεντρικής περιοχής κάθε χώρας και η παρενόχληση του κυρίως σώματος στρατού από τα νώτα. Έτσι στην αρχή κατακτήθηκε η περιοχή της κοιλάδας Ουρουμπάμπα που βρίσκεται στα νώτα των Αγιαρμάκας. Από εκεί ξεκίνησε ένα στράτευμα παράλληλα με μια εισβολή ενός δεύτερου στρατεύματος από τα βόρεια της χώρας της φυλής των Αγιαρμάκας, με αποτέλεσμα να απομονωθούν και να ηττηθούν εύκολα.
 
Ύστερα από τη νίκη αυτή και τη προσάρτηση μιας νέας επαρχίας στην επικράτεια του, ο Βιρακότσα, αποφάσισε να ασχοληθεί με την διένεξη των φυλών ΚόλλαΚόγια (ισπ. Colla) και Λουπάκα. Οι δυο φυλές κατοικούσανε βόρεια του λεκανοπεδίου της [[Τιτικάκα|Τιτικάκας]] και είχανε συχνά συγκρουστεί για εδαφικές διεκδικήσεις, έτσι ο ηγεμόνας των [[Ίνκας]] δέχτηκε να βοηθήσει τους Λουπάκα εναντίον των ΚόλλαΚόγια. Το αποτέλεσμα ήταν, οι τελευταίοι, να υποστούν μεγάλη ήττα και να αποδεχτούν τους όρους των νικητών.
 
== Εκθρόνιση ==
[[Αρχείο:Inca-Urco.JPG|thumb|200px|right|Αναπαράσταση του Ίνκα Ουρκόν. Χαρακτηριστικό είναι ότι αναφέρεται ως ένατος [[Σάπα Ίνκα]].]]
Μετά από την σταθεροποίηση της εξουσίας των [[Ίνκας]], στα νότια και στα ανατολικά, οι δυτικοί τους γείτονες, η φυλή των Τσάνκας ανησύχησε ότι ήταν ο επόμενος στόχος του Βιρακότσα Ίνκα. Με αυτούς τους φόβους οι Τσάνκα οργάνωσαν το στρατό τους στη κοιλάδα ΟυανκαβέλικαΟυανκαβελίκα (ισπ. Huancavelica) και εισέβαλαν στη γη των Κέτσουα, που παρεμβαλλόταν ανάμεσα σε αυτούς και τους Ίνκας. Οι Κέτσουα, λόγο και φυλετικής συγγένειας με τους Ίνκας, ζητήσανε βοήθεια από τους τελευταίους. Ο στρατός του Βιρακότσα βάδισε προς το Αϋακουχκο αλλά υπέστει σφοδρή ήττα. Στη συνέχεια οι Τσάνκας εισέβαλλαν στην επαρχία του [[Κούσκο]], που είχε να δεχτεί εισβολή δεκατίες, πανικοβάλοντας τον Βιρακότσα και τρέποντας τον σε φυγή μαζί με τον διάδοχο του, τον πρωτότοκο γιο του, τον Ίνκα ΟυρκόνΟύρκον, προς το οχυρό του Κάλκα αφήνοντας αφύλακτη τη πόλη του Κούσκο.
 
Τότε οι δυο στρατηγοί Βικακιράο Ίνκα ([[Κέτσουα γλώσσα|Κέτσουα:]] Vicaquirao Inca) και Άπου Μάιτα ([[Κέτσουα γλώσσα|Κέτσουα:]] Apu Mayta) ανακήρυξαν νέο ηγεμόνα τον τριτότοκο γιο του Βιρακότσα, τον Κούσι Ίνκα Γιουπάνκι, που αργότερα θα ονομαστεί [[Πατσακούτι Ίνκα Γιουπάνκι]] ([[Κέτσουα γλώσσα|Κέτσουα:]] Pachacuti Inca Yupanqui). Οι τρεις άνδρες μαζί κατευθύνθηκαν στο Κούσκο, όπου το οχύρωσαν και περιμέναν ενισχύσεις για να αντεπιτεθούν. Οι εισβολείς Τσάνκα αναχαιτίσθηκαν και όταν ήρθαν οι ενισχύσεις οδηγήθηκαν έξω από την επικράτεια των Ίνκας αναδεικνύοντας έτσι τον Κούσι Ίνκα σε σωτήρα του έθνος των Ίνκας.
Γραμμή 26:
== Το τέλος ==
 
Ύστερα από τη νίκη αυτή, το σύνολο των ευγενών και του λαού δέχτηκαν επίσημα τον Κούσι Ίνκα ως αυτοκράτορα. Μόνο η περιοχή της Κάλκα επέμενε να υπακούει στον Βιρακότσα Ίνκα και τους αριστοκράτες του. Ο Βιρακότσα συντετριμμένος από την όλη κατάσταση πέθανε όταν τα στρατεύματα του γίου του, και αναδειχθέντα από το λαό αυτοκράτορα, εισέβαλαν στην επικράτεια της Κάλκα. Ο γιος του Ίνκα ΟυρκόνΟύρκον ανέλαβε τα ηνία της "αυτοκρατορίας" του νεκρού πατέρα του και αποφάσισε να νικήσει στο πεδίο της μάχης τον έτερο αυτοκράτορα. Ο Ίνκα Ουρκόν συνάντησε τον στρατό του αδερφό του, Κούσι Ίνκα, στα δυτικά και κατά τη διάρκεια της μάχης έχασε τη ζώη του. Αυτό το σημάδι ερμηνεύτηκε από τους ιερείς ως θεϊκό και έδειχνε ότι ο Κούσι Ίνκα ήταν ο εκλεκτός του Θεού Ήλιου για να βασιλέψει.
 
== Πηγές ==