Α΄ Επιστολή Πέτρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Περιεχόμενο==

Μετά το επιστολικό προοίμιο στο οποίο απευθύνει χαιρετισμούς στους παραλήπτες της, ευλογεί τον Θεό για την κλήση και αναγέννηση των πιστών. Τους προτρέπει να ζουν με τρόπο άξιο της νέας τους κλήσης. Ακολουθούν πρακτικές νουθεσίες : υποταγή στις κοσμικές εξουσίες από τους χριστιανούς, υποταγή των δούλων στους κυρίους τους και των γυναικών στους συζύγους τους. Οι άνδρες επίσης να τιμούν τις συζύγους τους που είναι συγκληρονόμοι της νέας ζωής. Η καλύτερη απάντηση στις εις βάρος τους κατηγορίες είναι ο ίδιος ο βίος τους που πρέπει να είναι ανεξίκακος και με αγαθοεργίες. Άλλωστε και ο ίδιος ο Χριστός αν και δίκαιος εδιώχθη και πρέπει να είναι το πρότυπό τους. Ακολουθούν προτροπές προς τους πρεσβύτερους για αποφυγή βίας και καταχρήσεων σε βάρος των πιστών και συστάσεις προς τους νεώτερους για υποταγή. Η επιστολή κλείνει με την αναφορά του Σιλουανού ως γραφέα της επιστολής και ασπασμούς και ευλογία.

Ο χρόνος σύνταξής της συναρτάται με την γνησιότητά της καθώς πολλοί την τοποθετούν στα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ.(διωγμός Δομιτιανού 90-96 μ.Χ) .Δεν μπορεί όμως, να αναφέρεται σε διωγμούς και παθήματα των παραληπτών της και ταυτόχρονα να συνιστά υπακοή προς την κοσμική εξουσία. Αυτό είναι ένα επιχείρημα που ανεβάζει τη χρονολογία σύνταξής της στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ.<ref> Ιωάννης Παναγόπουλος, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη, εκδ.Ακρίτας, Θεσς/ίκη, 1994, σελ .360-361</ref>. Όμως άλλοι επικαλούνται κι ένα επιπλέον επιχείρημα για τη συγγραφή της στις αρχές του 2ου αιώνα, την μνεία σε αυτήν περί του διωγμού του ΄΄ονόματος ‘’ του Χριστιανού (κεφ.4στιχ.16): την αναφορά στην αλληλογραφία μεταξύ Πλίνιου του Νεώτερου και Τραϊανού (γύρω στα 110 μ.Χ.), κατά τον διωγμό της Βιθυνίας, αν και μόνο με την ιδιότητα του Χριστιανού μπορεί και μόνο να διωχθεί κάποιος. Όμως η δίωξη με βάση και μόνο την ιδιότητα του Χριστιανού γινόταν και επί [Νέρωνας| Νέρωνα]] <ref> Σάββας Αγουρίδης, Εισαγωγή εις την Καινήν Διαθήκην,εκδ.Γρηγόρης, Αθήνα, 1991, σελ 358</ref>

Έτσι αν ληφθούν ως έγκυρες οι πληροφορίες της επιστολής στο τέλος της περί του Σιλουανού ως συντάκτη της , ο Σιλουανός ήταν μαζί με τον Πέτρο στην [[Ρώμη]] κατά την δεύτερη κράτησή του, μετά το 65 μ.Χ. και πριν το 67 , μέσα στο χρονικό διάστημα μέχρι το μαρτύριο του Πέτρου <ref> Ιωάννης Παναγόπουλος, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη, εκδ.Ακρίτας, Θεσς/ίκη, 1994, σελ. 361, Ιωάννης Καραβιδόπουλος, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη,εκδ.Π.Πουρναράς, Θεσς/ίκη, 2004,σελ .430</ref>

==Η αρχαία εκκλησιαστική μαρτυρία περί την επιστολή==

Καταρχήν στην [[Β΄Πέτρου Επιστολή]] (κεφ.3,στίχος 1), μνημονεύεται πως είναι η δεύτερη επιστολή, κάτι που υπονοεί πως υπάρχει και πρώτη. Ρητώς την αναφέρουν ή παραπέμπουν σε αυτή οι Ά Επιστολή Κλήμεντος, ο [[Πολύκαρπος Σμύρνης]] στην προς Φιλιπππισίους επιστολή του, οι Παπίας, Θεόφιλος, η προς Διόγνητον επιστολή, οι [[Ειρηναίος της Λυών|Ειρηναίος Λυών]], [[Κλήμης Αλεξανδρείας]], [[Ωριγένης]], [[Τερτυλλιανός]], [[ Κυπριανός Καρχηδόνας]],[[Μέγας Αθανάσιος]],[[Κύριλλος Α΄ Ιεροσολύμων |Κύριλλος Ιεροσολύμων]], [[Ιερώνυμος]],[[Επιφάνιος Σαλαμίνος]]. Όμως δεν περιλαμβάνεται στον κανόνα του Μουρατόρι.<ref>Ιωάννης Παναγόπουλος, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη, εκδ.Ακρίτας, Αθήνα, 1994, σελ.359</ref>

==Τόπος συγγραφής==

Από την ‘’εν Βαβυλώνι συνεκλεκτήν (κεφ.5,στιχ.13) γράφει την επιστολή του και πρέπει να ταυτιστεί με τη [[Ρώμη]] στην οποία πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Πέτρος πριν το μαρτυρικό του τέλος. Ο χαρακτηρισμός της Ρώμης ως ‘’Βαβυλώνας’’ είναι σύμφωνος με την «συμβολική γλώσσα της πρωτοχριστιανικής αποκαλυπτικής »<ref>Ιωάννης Καραβιδόπουλος, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη,εκδ.Π.Πουρναράς, Θεσς/ίκη, 2004,σελ.430</ref>

==Παραλήπτες της επιστολής==

Προοιμιακά αναφέρεται στους παραλήπτες, ‘’εκλεκτοίς παρεπιδήμοις δασποράς Πόντου, Γαλατίας, Καππαδοκίας, Ασίας και Βιθυνίας’’ δηλαδή προς τους χριστιανούς της βόρειας και δυτικής Μικράς Ασίας. Ζουν ανάμεσα σε εθνικούς, προέρχονται από εθνικούς κύκλους και έχουν υποστεί διωγμούς<ref> Ιωάννης Παναγόπουλος, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη, εκδ.Ακρίτας, Θεσς/ίκη, 1994, σελ.358-359</ref>

==Φιλολογικός χαρακτήρας επιστολής-σκοπός συγγραφής==

Έχει κηρυγματικό χαρακτήρα με επιστολική μορφή προκειμένου να γίνει κτήμα περισσότερων χριστιανών και μάλιστα εβρισκομένων σε κατάσταση κοινωνικού διωγμού με σκοπό να τους στηρίξει. Αρχικά μάλιστα αυτό το κήρυγμα πρέπει να απευθύνθηκε σε προσφάτως βαπτισμένους Χριστιανούς. Άλλοι ερευνητές ομιλούν περί πασχαλινής λειτουργίας χωρίς ισχυρές αποδείξεις. <ref> Σάββας Αγουρίδης, Εισαγωγή εις την Καινήν Διαθήκην,εκδ.Γρηγόρης, Αθήνα, 1991, σελ 359-360, Ιωάννης Καραβιδόπουλος, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη,εκδ.Π.Πουρναράς, Θεσς/ίκη, 2004,σελ.427 </ref> Είναι εγκύκλιος κι όχι ιδιωτική αν και έχει προοίμιο και επίλογο-τα μόνα επιστολιμαία στοιχεία της. <ref> Ιωάννης Παναγόπουλος, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη, εκδ.Ακρίτας, Θεσς/ίκη, 1994, σελ .359</ref>

==Παραπομπές==

==Πηγές==

*Σάββας Αγουρίδης, Εισαγωγή εις την Καινήν Διαθήκην,εκδ.Γρηγόρης, Αθήνα, 1991, σελ.355-367

* Ιωάννης Καραβιδόπουλος, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη,εκδ.Π.Πουρναράς, Θεσς/ίκη, 2004,σελ.426-431

* Ιωάννης Παναγόπουλος, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη, εκδ.Ακρίτας, Θεσς/ίκη, 1994, σελ.358-367

{{Βιβλία της Αγίας Γραφής}}