Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στο πλαίσιο της πολιτιστικής και τουριστικής πολιτικής της Κυβερνήσεως [[Παπάγος|Παπάγου]] (1955), ο τότε Υπουργός Προεδρίας και μετέπειτα Πρωθυπουργός, [[Γεώργιος Ράλλης]], ανέλαβε να διοργανώσει μια σειρά εκδηλώσεων, μετακαλώντας στην Ελλάδα σημαντικές προσωπικότητες της Τέχνης. Η ιδέα του Γεωργίου Ράλλη, στην αρχική της σύλληψη, ήταν να οργανωθεί ένα Φεστιβάλ στηνστο ΑθήναΩδείο Ηρώδου του Αττικού, παραλλήλωςόπως προςείχε τοκαθιερωθεί αντίστοιχοαπό Φεστιβάλτο αρχαίου1936 δράματοςη στην"Εβδομάς ΕπίδαυροΑρχαίου Δράματος", αλλά και με μουσικό κυρίως προσανατολισμό. Πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του ήταν ο μετακληθής Ντίνος Γιαννόπουλος, σκηνοθέτης στη [[Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης]], που διοργάνωσε με απόλυτη ελευθερία το Φεστιβάλ. Στην πρώτη διοργάνωση, διάρκειας σαράντα ημερών, ξεχώρισαν οι παραστάσεις των [[Αλέξης Μινωτής|Αλέξη Μινωτή]] – [[Κατίνα Παξινού|Κατίνας Παξινού]] και η συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης υπό τη διεύθυνση του [[ΔημητρίοςΔημήτριος Μητρόπουλος|Δημητρίου Μητρόπουλου]]. Από το Φεβρουάριο του 1956, υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος που συνέδεσε το όνομά του με το Φεστιβάλ έως τις εκλογές του 1961.