Βλαδίμηρος Β΄ Μονομάχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Βλαδίμηρος ήταν γιος του δούκα [[Βσέβολοντ Γιαροσλάβοβιτς]]. Πήρε το όνομα Μονομάχος από την μητερα του, κόρη του βυζαντινού αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος Θ'|Κωσταντίνου Θ' Μονομάχου]]. Ήταν ο δούκας της [[Ροστόφ]] (1066—1073) στα νιάτα του, διεύθυνε στην [[Σμολένσκ]] από το [[1073]] εώς το [[1078]].

Μετά το θάνατο ([[1113]]) του μέγα δούκα του [[Κίεβο|Κιέβου]], [[Σβιατοπόλκ Ισιασλάβοβιτς]] ξέσπασε λαϊκή επανάσταση στο [[Κίεβο]]. Οι ευγενείς του Κιέβου κάλεσαν το Βλαδίμηρο Μονομάχο να γίνει μέγας δούκας τους. Αυτός κατέστειλε την εξέγερση, παραχωρώντας προνόμια στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις. Ετσί δημιουργήθηκε «Το Καταστατικό του Βλαδιμήρου Μονομάχου» ή «Το Καταστατικό για τα Ποσοστά», το όποιο έγινε μέρος της επεκτεταμένης συνθέσης της «[[Ρωσική Αλήθεια|Ρωσικής Αλήθειας]]». Το καταστατικό κατοχύρωσε τους τόκους των δανειστών και καθόριζε τους όρους της σκλαβώσης. Δεν μεταβαλλωντας τα θεμέλια της φεουδαρχικής κοινωνίας αυτός προσπαθούσε να ελαφρώνει την κατάσταση των χρεωστών και ζακουπ εστώ και διακηρυκτικά. (ζάκουπ είναι ένας χωριάτης που δανείστηκε απο έναν φεουδάρχη και γίνηκε μεσόσκλαβος του (στην [[Κράτος των Ρως|Ρωσία]] IX-XIII).

[[pt:Vladimir II MonomacoMonômaco]]