Ατόλη Παλμύρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xqbot (συζήτηση | συνεισφορές) μ r2.7.3) (Ρομπότ: Προσθήκη: scn:Atollu di Palmyra; διακοσμητικές αλλαγές |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 52:
Πολλοί πιστεύουν ότι η ανακάλυψη της ατόλλης από τον Φάννινγκ περιελάμβανε ένα παραφυσικό φαινόμενο, που προσδίδει στον μυστικισμό του νησιού. Το πλοίο του Φάννινγκ ήταν υπό την εποπτεία του πρώτου υποπλοιάρχου την νύχτα ενώ ο Φάννινγκ κοιμόταν. Ο Φάννινγκ ξύπνησε τρεις φορές στη μέση της νύχτας, και κάθε φορά σηκωνόταν από το κρεβάτι. Την τρίτη φορά, ο Φάννινγκ το έκλαβε ως προειδοποίηση και διέταξε τον πρώτο υποπλοίαρχο να διακόψει την πορεία του πλοίου. Το πρωί το πλοίο συνέχισε το ταξίδι του, αλλά μόλις 1,5 χμ αργότερα έφτασε τον ύφαλο της Παλμύρα. Εάν το πλοίο συνέχιζε την πορεία του το βράδυ, όλο το πλήρωμα μπορεί να είχε χαθεί.
Το [[1859]], η Παλμύρα διεκδικήθηκε από τον Δρ Τζέρριτ Π. Τζαντ με το μπρίκι (είδος πλοίου) Τζοσεφίν για την Αμερικανική Εταιρεία Γκουανό και τις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με την Πράξη Νήσων με Γκουανό του [[1856]], όμως, η εταιρεία ποτέ δεν άρχισε την εξόρυξη [[γκουανό]], γιατί δεν υπήρχαν αποθέματα να εξορύξει. Η Παλμύρα βρίσκεται κοντά στην Διατροπική Ζώνη Σύγκλισης, όπου υπάρχει αρκετή βροχόπτωση για να συγκεντρωθεί [[γκουανό]]. Εν τω μεταξύ, στις [[26 Φεβρουαρίου]] [[1862]], ο Καμεχαμέχα ο 4ος (1834 – [[1863]]), τέταρτος βασιλιάς της Χαβάης (1854 – 1863), έστειλε τον Καπετάνιο Ζένας Μπεντ και τον Τζόνσον Ουΐλκινσον, και οι δύο Χαβανέζοι πολίτες, στην Παλμύρα και να την κατάσχουν στο όνομα του βασιλιά και στις [[15 Απριλίου]] [[186]]2 η ατόλλη προσαρτήθηκε επίσημα στο Βασίλειο της Χαβάης.
Ο Καπετάνιος Μπεντ πούλησε τα δικαιώματα του στον Κο Ουΐλκινσον στις [[24 Δεκεμβρίου]] 1862 και από το 1862 έως το 1885, το νησί κατείχε ο Καλάμα Ουΐλκινσον το οποίο μοιράστηκε σε τρεις κληρονόμους του, δύο εκ των οποίων αμέσως μετέφεραν τα δικαιώματα τους σε κάποιον Ουΐλκοξ που, με τη σειρά του, τα μετέφερε στην Εταιρεία Ειρηνικής Ναυσιπλοΐας. Η εταιρεία προσπάθησε να αποικήσει την ατόλλη στέλνοντας ένα παντρεμένο ζευγάρι να ζήσει εκεί από τον Σεπτέμβριο του 1885 έως τον Αύγουστο του 1886.
| |||