Σελκέτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Καθώς πολλά από τα ιοβόλα ζώα στην Αίγυπτο μπορεί να είναι θανατηφόρα, η Σελκέτ επίσης θεωρούνταν ως προστάτιδα των νεκρών, ειδικά έχοντας σχέση με δηλητήρια και υγρά που προκαλούν σκλήρυνση. Ήταν η προστάτιδα σκηνής της [[Μούμια|ταρίχευσης]] και του [[Κανωπικό αγγείο|κανωπικού αγγείου]] που σχετίζεται με τα δηλητήρια, -αυτό των σπλάχνων (εντέρων)-, ο φύλακας του οποίου ήταν ο [[Τέσσερεις γιοι του Ώρου#Ντουαμουτέφ|Ντουαμουτέφ]], ένας από τους Τέσσερεις γιους του Ώρου.

Σαν προστάτης της θεότητας του κανωπικού αγγείου, η Σελκέτ συσχετίστηκε σε μεγάλο βαθμό με την Aset ([[Ίσις]]), την Nebet Het ([[Νέφθυς]]), και την [[Νηίθ]], που επιτελούσαν παρόμοιο ρόλο (βλ. [[κανωπικό αγγείο]]. Τελικά, στην Αιγυπτιακή ιστορία η οποία εξελίχθηκε για χιλιάδες χρόνια, και το [[Αιγυπτιακή μυθολογία#Το αιγυπτιακό πάνθεο|Αιγυπτιακό Πάνθεον]] συγχώνευσε διαφορετικές θεότητες σε λιγότερες, η Σελκέτ άρχισε να ταυτίζεται με την Ίσιδα, μοιραζόμενη απεικονίσεις και καταβολή, ώσπου τελικά κατέληξε να θεωρείται απλά μια "έκφανση" της Ίσιδας, η λατρεία της οποίας είχε γίνει κυρίαρχη.