Ανδρομέδα (αστερισμός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ανδρομέδα''' ([[Λατινικά]], ονομαστική: '''Andromeda''', γενική: ''Andromedae'', [[συντομογραφία|αστρον. σύμβολο]]: '''And'''), είναι [[αστερισμός]] που σημειώθηκε πρώτη φορά στην [[αρχαιότητα]] από τον [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Πτολεμαίο]] στον κατάλογό του της «Μαθηματικής Συντάξεως» και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που αναγνώρισε η [[Διεθνής Αστρονομική Ένωση]].

 

Η «Ανδρομέδα» αναγνωρίζεται σχετικά εύκολα από τους τρεις λαμπρούς αστέρες δεύτερου μεγέθους που συνδέουν το τετράπλευρο του Πηγάσου με το τόξο του Περσέως. Από το τετράπλευρο του Πηγάσου ο βορειότερος αστέρας ανήκει στην Ανδρομέδα και είναι ο «'''α'''» Ανδρομέδας, που κακώς από πολλούς προσμετράται ως αστέρας του Πήγασου, προκειμένου να συμπληρώνεται το [[τετράπλευρο]]. Ο αστέρας αυτός, ο α, είναι δευτέρου μεγέθους και ο μεν Πτολεμαίος τον αποκαλεί «''ο εν τη κεφαλή''» οι δε [[Άραβες]] τον ονόμαζαν «''Σιρράχ''»<ref name="eg">''<nowiki>'</nowiki>Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν'', Αθήνα, 1927, vol.I, pp.592-593.</ref><ref>Kunitzsch (1959): p.132.</ref>. Εξ αυτού στη συνέχεια ο «'''β'''», ο κατά Πτολεμαίο «''κείμενος εν τη ζώνη''» και κατά τους Άραβες ο «''Μιραχ''»<ref name="eg"/><ref>Kunitzsch (1959): p.184.</ref> του οποίου και ακολουθεί ο «'''γ'''» ο «εν τω αριστερώ πόδι» στον κατάλογο του Πτολεμαίου που σήμερα ονομάζεται «''<nowiki>'</nowiki>Αλαμάκ''»<ref name="eg"/><ref>Kunitzsch (1959): p.105.</ref> εκ των Αράβων. Οι «'''β'''» και «'''γ'''» αν και αμυδρότεροι είναι εξ ίσου δευτέρου μεγέθους (2,4).<br />

Οι τρεις αυτοί αστέρες «α», «β» και «γ» ευρισκόμενοι σε ίση σχεδόν απόσταση μεταξύ τους αποτελούν τους σημαντικότερους του αστερισμού, παρόλο που σ΄ αυτόν περιλαμβάνονται «εν συνόλω» 86 αστέρες από δευτέρου μέχρι και έκτου μεγέθους δυνάμενοι να παρατηρηθούν δια γυμνού οφθαλμού (εκτός πόλεων και κατά ασέληνη νύκτα).<br />