Οι ανθρώπινες δραστηριότητες που σχετίζονται με τη μελέτη των ουράνιων σωμάτων και των ιδιοτήτων του διαστήματος, κυρίως του δικού μας ηλιακού συστήματος, με την αποστολή επανδρωμένων ή μη αποστολών στο διάστημα, περιγράφονται με το γενικό όρο [[εξερεύνηση του διαστήματος]].
i epomeni eclipsi tha gini ton ianourio 24 ianouariou tou 13
==Πυκνότητα==
Το εξώτερο διάστημα είναι η καλύτερη φυσική προσέγγιση του τέλειου [[κενό|κενού]] (perfect vacuum). Πρακτικώς, δεν παρουσιάζει [[τριβή]] ή γενικότερα κάποια αντίσταση στην κίνηση επιτρέποντας έτσι στους [[Αστέρας|αστέρες]], [[Πλανήτης|πλανήτες]] και [[Δορυφόρος|δορυφόρους]] να διατηρούν ανεμπόδιστα τις τροχιές τους.
Ωστόσο, ακόμα και στα βάθη του [[Διάστημα#Διαγαλαξιακό διάστημα|διαγαλαξιακού διαστήματος]], υπάρχουν λίγα διάσπαρτα άτομα [[υδρογόνο]]υ ανά κυβικό μέτρο<ref>Tadokoro, M. (1968). «A Study of the Local Group by Use of the Virial Theorem». Publications of the Astronomical Society of Japan 20: 230. Bibcode: 1968PASJ...20..230T. This source estimates a density of 7 × 10−29 g/cm for the Local Group. An atomic mass unit is 1.66 × 10−24 g, for roughly 40 atoms per cubic metre.</ref> ή σύμφωνα με κάποιες θεωρίες μόλις 1 [[άτομο]] υδρογόνου ανά κυβικό μέτρο. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος των τιμών αυτών, ενδεικτικώς σημειώνεται ότι η [[ατμόσφαιρα]] που αναπνέουμε, στην επιφάνεια της θάλασσας, περιέχει 10<sup>25</sup> μόρια ανά κυβικό μέτρο. Η πυκνότητα του διαστήματος είναι τόσο ελάχιστη, ώστε ακόμα και η [[ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία]] ταξιδεύει για τεράστιες αποστάσεις χωρίς να συναντήσει αντίσταση και χωρίς να εκτραπεί. Ενδεικτικώς, η ελεύθερη και ανεμπόδιστη διαδρομή για ένα [[φωτόνιο]] που ταξιδεύει στο διαγαλαξιακό διάστημα, φτάνει τα 10<sup>23</sup> χιλιόμετρα ή 10 δισεκατομμύρια [[Έτος φωτός|έτη φωτός]].<ref>Davies, P. C. W. (1977). «The physics of time asymmetry». University of California Press. p. 93. ISBN 0520032470. (Σημείωση: 1 έτος φωτός ισοδυναμεί με σχεδόν 10<sup>13</sup> χιλιόμετρα).</ref>
