Μανουέλ Βαλλς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννημένος στη [[Βαρκελώνη]] το [[1962]]<ref name="LePoint">[http://www.lepoint.fr/actualites-politique/2007-08-02/l-homme-qui-veut-etre-le-sarko-de-la-gauche/917/0/194848 « L'homme qui veut être le Sarko de la gauche »], ''Le Point'', n{{^o}}1820, 2 août 2007, p. 24-27.</ref>, ο Μάνουελ Βαλλς αποτελεί μια από τις σπάνιες περιπτώσεις πολιτικών, μαζί με τον [[Λιονέλ Λυκά]], την [[Εβά Ζολύ]] ή τον [[Ζαν-Βενσάν Πλασέ]], που να έχουν πάρει την γαλλική υπηκοότητα μέσω [[πολιτογράφηση|πολιτογράφησης]], το [[1982]] — δεν διαθέτει διπλή εθνικότητα, καθώς αυτή η επιλογή δεν υπήρχε ακόμα εκείνη την εποχή<ref>[http://www.leparisien.fr/politique/valls-je-refuse-que-les-themes-de-marine-le-pen-s-imposent-dans-le-debat-03-06-2011-1478646.php Valls : « Je refuse que les thèmes de Marine Le Pen s’imposent dans le débat »], Rosalie Lucas, Le Parisien, 3 juin 2011.</ref>.

Είναι γιος του Τσάβι Βαλλς (Xavi(er) Valls), [[Καταλωνία|Καταλανού]] [[Ζωγράφος|ζωγράφου]] ([[1923]]-[[2006]])<ref>[http://www.claude-bernard.com/artiste.php?artiste_id=77 Biographie de Xavier Valls] Sur le site claude-bernard.com</ref>{{,}}<ref>{{es}} Ana María Preckler, ''Historia del arte universal de los siglos XIX y XX'', Editorial Complutense, 2003, tome II, p. 509 {{ISBN| 8474917077}}.</ref>, και της Λουϊζάντζελα Γκαλφέτι, με καταγωγή από την [[Ιταλική Ελβετία]], αδερφής του [[Αρχιτέκτονας|αρχιτέκτονα]] [[Αουρέλιο Γκαλφέτι]]<ref>[http://unatemporadaenelinfierno.net/2009/07/26/manuel-valls-contra-los-arcaismos-socialistas/ Manuel Valls, contra los arcaismos socialistas], Una temporada en el infierno, 26 juillet 2009</ref>{{,}}<ref>« [http://www.swissinfo.ch/fre/a_la_une/Manuel_Valls_socialiste_francais_fils_de_Luisangela.html?siteSect=105&sid=9260882&rss=true&ty=st Manuel Valls, socialiste français, fils de Luisangela] », ''Swissinfo'', 14 juillet 2008.</ref>. Ο παππούς του, αρχισυντάκτης μιας ρεπουμπλικανικής και [[Καθολικισμός|καθολικής]] εφημερίδας, έκρυψε ιερείς κυνηγημένους από τους [[Τροτσκισμός|τροτσκιστές]] και [[Αναρχισμός|αναρχικούς]]<ref name=LePoint/>. Ένας ξάδερφος του πατέρα του, ο Μάνουελ Βαλλς ι Γορίνα, συνέθεσε τον ύμνο της [[Μπαρτσελόνα]], της οποίας δηλώνει ένθερμος οπαδός<ref>Magazine ''So Foot'', édition n°89 du 9 septembre 2011.</ref>.

Τετράγλωσσος καθώς γνωρίζει να μιλά τα [[γαλλικά]], τα [[καταλανικά]], τα [[ισπανικά]] και τα [[ιταλικά]]<ref>[http://www.lejdd.fr/Politique/Actualite/Portrait-de-Manuel-Valls-nouveau-ministre-de-l-Interieur-511629/ Ce qu'il faut savoir de Manuel Valls], Le JDD.fr, 16 mai 2012.</ref>, γνωρίζει στο πανεπιστήμιο την Ναταλί Σουλιέ, την οποία νυμφεύεται το 1987, και με την οποία έχει τέσσερα παιδιά. Χωρισμένος, είναι παντρεμένος από την 1η Ιουλίου 2010<ref>[http://tempsreel.nouvelobs.com/actualites/politique/20100110.OBS3191/manuel_valls_va_se_marier_en_juillet.html « Manuel Valls va se marier en juillet »], ''Le Nouvel Observateur'', 10 janvier 2010.</ref> με την βιολονίστα [[Αν Γκραβουέν]], πρώτο βραβείο βιολιού και μουσικής δωματίου του [[Ωδείο του Παρισού|Ωδείου του Παρισιού]]<ref>[http://archives.lesechos.fr/archives/2008/SerieLimitee/60-27-SLI.htm « La table de chevet de... Manuel Valls »], ''Les Échos'', {{nΝ°}}60, 15 février 2008, {{p.}} 50.</ref>{{,}}<ref>[http://blog.radioclassique.fr/olivierbellamy/2008/05/16/manuel-valls-ouvre-les-fenetres-de-la-musique/ « Manuel Valls ouvre les fenêtres de la musique »], ''Radio classique'', 16 mai 2008.</ref>.

Στο ''La Laïcité en face'', απαιτεί αναθεώρηση του [[Διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους το 1905 (Γαλλία)|νόμου του 1905 σχετικά με τον διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους]] αναφέροντας πως « κανείς δεν επιθυμεί να τον αγγίξει, αλλά παρακάμπτεται σε μόνιμη βάση. Ο καθένας ψάχνει ένα άλλοθι για να πετύχει τους στόχους του. […] Η χώρα μας λοιπόν είναι αδύνατο να γλιτώσει την αναθεώρηση ακόμη κι αν δεν πρόκειται για μια αναθεώρηση με Α. Ο νόμος μάλιστα έχει πολλές φορές τροποποιηθεί από την στιγμήπου υιοθετήθηκε. Η Δημοκρατία θα μπορούσε έτσι να βρει μια συμβολική στιγμή για να δώσει μια νέα αναπνοή στην κοσμικότητα. Πρέπει να υπάρξει μια κοινωνική αναθεώρηση της εφαρμογής της κοσμικότητας που να περάσει από κοινοβουλευτική συζήτηση. Ορίστε ένας καλός τρόπος να ξαναμπεί το κοσμικό ιδανικό στην καρδιά της γαλλικής κοινωνίας και να γίνει μια αξία που θα μπορεί να μοιράζεται »<ref>Bernadette Sauvaget, « [http://www.reforme.net/archive2/article.php?num=3154&ref=1076 La loi de 1905, en toute modestie] », ''Réforme'', {{nN°}} 3154, 12 août 2005.</ref>.

* ''Les politiques ont-ils une âme ?'', {{p.}}299 à 322, entretien avec Isabelle Dillmann, Albin Michel, 2010 {{ISBN| 978-2-226-20615-2}}