Ο '''Νικηφόρος Μανδηλαράς''' του Γεωργίου, ([[1928]]-[[1967]]), ήταν [[Έλληνας]] νομικός, δημοσιογράφος και εκδότης εφημερίδας. ΈγινεΕίναι περισσότερο γνωστός ωςσαν δικηγόρος υπεράσπισηςυπερασπίσεως στη [[δίκη]] για την [[υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ]] που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε, καθώς και από τον περίεργο θάνατό του.
==Βιογραφικό==
Γεννήθηκε στην [[Κόρωνος|Κόρωνο]] της [[Νάξος|Νάξου]] στιςτο [[18 Φεβρουαρίου1928]] του 1928. Ολοκληρώνοντας τις εγκύκλιες σπουδές του στο Γυμνάσιο Νάξου και Ερμούπολης (Σύρου), σπούδασεΣπούδασε [[νομική|νομικά]] στοστην [[Πανεπιστήμιο ΑθηνώνΑθήνα]] (1948) ενώ παράλληλα εργαζόταν. ΤοΑφού 1956τελείωσε ξεκίνησετις τηνσπουδές άσκησητου δικηγόρουεργάστηκε στο δικηγορικό γραφείο του [[Γ.Β.Μαγκάκης|Γ.Β.Μαγκάκη]] και αργότερα άνοιξε δικό του γραφείο,. ενώΜαζί τομε ίδιοτον έτος[[Ευάγγελος άρχισεΓιαννόπουλος|Ευάγγελο Γιαννόπουλο]] και τον [[Σταύρος Κανελλόπουλος|Σταύρο Κανελλόπουλο]] ίδρυσε την Ένωση Δημοκρατικών Δικηγόρων Ελλάδος. Υπερασπίστηκε πολλές φορές πολίτες που διώκονταν για την πολιτική τους δράση και στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ ανέλαβε την υπεράσπιση των κατηγορουμένων. Σχεδίαζε να πολιτεύεταιπολιτευτεί με τητην δημοκρατική[[Ένωση παράταξη.<brΚέντρου]] />στις εκλογές που ήταν προγραμματισμένες να διεξαχθούν τον Μάιο του 1967 και οι οποίες τελικά δεν έγιναν εξ αιτίας της επιβολής της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|δικτατορίας]].
Το 1959 ανέλαβε την υπεράσπιση του συμπατριώτη του [[Μανώλης Γλέζος|Μανώλη Γλέζου]] και τον επόμενο χρόνο ξεκινάει την έκδοση δικής του μηνιαίας εφημερίδας αναλαμβάνοντας ο ίδιος την επιμέλεια και την αρθρογραφία της, αντιπολιτευόμενος την δεξιά παράταξη, από την οποία και υπέστη αρκετές διώξεις, υπερασπιζόμενος παράλληλα πολίτες που διώκονταν για την πολιτική τους δράση. Μαζί δε με τους [[Ευάγγελος Γιαννόπουλος|Ευάγγελο Γιαννόπουλο]] και [[Σταύρος Κανελλόπουλος|Σταύρο Κανελλόπουλο]] ίδρυσε την Ένωση Δημοκρατικών Δικηγόρων Ελλάδος.<br />
Το 1966 συμπολιτευόμενος με την [[Ένωση Κέντρου]] ανέλαβε την υπεράσπιση των κατηγορουμένων στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ. Σχεδίαζε μάλιστα τότε να πολιτευτεί με την [[Ένωση Κέντρου]] στις εκλογές που ήταν προγραμματισμένες να διεξαχθούν τον Μάιο του 1967 και οι οποίες τελικά δεν έγιναν εξ αιτίας της επιβολής της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|δικτατορίας]].
==Ο θάνατός του==
Γραμμή 16 ⟶ 14 :
Στη δίκη που ακολούθησε ο καπετάνιος Πέτρος Πόταγας καταδικάστηκε σε δώδεκα μήνες φυλάκιση για [[ανθρωποκτονία]] εξ αμελείας. Αργότερα ο Πόταγας έφυγε οικογενειακώς για την [[Νότια Αφρική]] όπου σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα. Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν μετά την πτώση τις δικτατορίας για να γίνει αναψηλάφηση της υπόθεσης δεν κατέστη δυνατή η επανάληψη της δίκης.
==Συγγραφικό έργο==
Το 1964 εξέδωσε το μοναδικό βιβλίο του, με τίτλο: "Προστασία της επαγγελματικής στέγης".
