Ισλαμική ιατρική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xalkis (συζήτηση | συνεισφορές)
Xalkis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 23:
Ο [[Ιμπν Αλ - Ναφίς]] (''Ibn al-Nafis'') το 1242, σε ηλικία 29 περίπου ετών, δημοσίευσε το πλέον διάσημο έργο του, το ‘’Σχολιασμός της Ανατομίας του Αβικέννα’’, το οποίο περιείχε πολλές νέες ανακαλύψεις, κυρίως αυτή της πνευμονικής και της στεφανιαίας κυκλοφορίας. Αμέσως μετά άρχισε τη συγγραφή του ‘’Το Πλήρες Βιβλίο για την Ιατρική’’, από το οποίο είχε ήδη δημοσιεύσει 43 τόμους μέχρι το 1244, δηλαδή σε ηλικία τριάντα ενός ετών. Τις επόμενες δεκαετίες θα γράψει σημειώσεις για τριακόσιους τόμους, αλλά δημοσίευσε μόνο ογδόντα πριν πεθάνει. Ακόμα όμως και σε ατελή κατάσταση, ‘’Το Πλήρες Βιβλίο για την Ιατρική’’, ήταν η μεγαλύτερη εγκυκλοπαίδεια έως τότε και εξακολουθεί να παραμένει μια από τις μεγαλύτερες ιατρικές εγκυκλοπαίδειες μέχρι και σήμερα ακόμα.
 
Μεταξύ των επιστημονικών έργων του [[Ibn Sina]] ([[Αβικέννας]]), τα καλύτερα είναι το ‘’Kitab al-Shifa’’ (Book of Healing), μία φιλοσοφική εγκυκλοπαίδεια που βασίζεται στον Αριστοτέλη, και το ‘’al-Qanun al-Tibb’’ που αντιπροσωπεύει τις τελευταίες απόψεις των Ελλήνων και Αράβων γιατρών για την Ιατρική. Από τα 16 ιατρικά έργα του Ibn Sina, οκτώ πραγματείες αναφέρονται σε θανατηφόρες ασθένειες, διαφόρων τύπων παραινέσεις για την υγεία, μερικά φάρμακα και σημειώσεις για την Ανατομική. Ο ‘’Κανόνας’’ (Qanun), είναι φυσικά, το μεγαλύτερο, πιο διάσημο και το πιο σημαντικό έργο του Ibn Sina. Το έργο περιέχει περίπου ένα εκατομμύριο λέξεις και όπως τα περισσότερα βιβλία στα Αραβικά, διαιρείται περίτεχνα σε διάφορα υποκεφάλαια.
 
Ο μεγάλος Ανδαλουσιανός χειρουργός AI-Zahrawi έζησε μεταξύ του τέλους του 10ου και της αρχής του 11ου αιώνα, στην πόλη της al-Zahra, λίγα μίλια μακριά από την Κόρδοβα, τη πρωτεύουσα της δυναστείας των Ομεϊάδων της Ανδαλουσίας. Η εγκυκλοπαίδειά του, το ‘’Al-Tasrif’’, αποτελείται από τριάντα βιβλία (30), το τελευταίο αποκλειστικά για τις χειρουργικές επεμβάσεις. Με τον τρόπο αυτό ήθελε να δείξει στους γιατρούς πως όσοι ενδιαφέρονται να γίνουν χειρουργοί, πρώτα πρέπει να διαβάσουν και να κάνουν κτήμα τους όλες τις πτυχές και παθήσεις της ιατρικής και έπειτα να αφοσιωθούν στην χειρουργική αυτή καθ’ εαυτή.