Μάχη στα Κούναξα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''μάχη στα Κούναξα''' ([[401 π.Χ.]]) ήταν πολεμική σύγκρουση μεταξύ του βασιλιά Αρταξέρξη Β' και του αδερφού του Κύρου για την κυριαρχία στην περσική αυτοκρατορία.

Το [[404 π.Χ.]] πέθανε ο Αχαιμενίδης βασιλιάς, [[Δαρείος Β' της Περσίας|Δαρείος Β']] και τον διαδέχθηκε ο γιος του, [[Αρταξέρξης Β' ]] προς απογοήτευση του δεύτερου γιου του, [[Κύρος ο νεότερος|Κύρου του Νεότερου]] γεγονός που οδήγησε σε άγριο ανταγωνισμό και σε μία αναμέτρηση στα Κούναξα, κοντά στη Βαβυλώνα, το [[401 π.Χ.]].<br />

Ο [[Αρταξέρξης]] ήταν ο πρώτος εκ των τεσσάρων παιδιών του Δαρείου και της [[Παρυσάτιδα|Παρυσάτιδος]], γνωστός και ως ''Αρσάκης''. Η Παρυσάτιδα ευνοούσε τον αδερφό του Κύρο, λόγω ότι γεννήθηκε πρώτος, αφού ο Δαρείος είχε γίνει βασιλιάς ενώ ο [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξης]] είχε γεννηθεί πρώτος όταν ο Δαρείος ήταν ακόμη πρίγκηπας. Κατά τη διάρκεια της στέψης του [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]], ο Κύρος συνελήφθη για απόπειρα δολοφονίας κατά του αδερφού του και καταδικάστηκε σε θάνατο. Μετά τη μεσολάβηση της μητέρας του αφέθηκε ελεύθερος και επέστρεψε στις Σάρδεις, με σκοπό να καταστρώσει νέα συνωμοσία κατά του [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]]. Κατά τη διάρκεια του [[Πελοποννησιακός πόλεμος|Πελοποννησιακού πολέμου]] ο Κύρος βοήθησε τους Σπαρτιάτες να νικήσουν τους Αθηναίους και αυτοί ανταποδίδοντας τη χάρη απέστειλαν μία μεγάλη δύναμη 10.400 μισθοφόρων.<br />

Ο [[Κύρος ο νεότερος|Κύρος]] θέλοντας να κρατήσει μυστικές τις προθέσεις του, συνέχισε να πληρώνει τους φόρους του και δικαιολόγησε την συγκέντρωση των ελληνικών δυνάμεων λέγοντας ότι είχε διαμάχη με τον σατράπη της Ιωνίας, [[Τισσαφέρνης|Τισσαφέρνη]]. Οι Έλληνες στρατιώτες, υπό τις διαταγές του Σπαρτιάτη στρατηγού [[Κλέαρχος|Κλέαρχου]] συγκεντρώθηκαν χωρίς να γνωρίζουν το λόγο της εκστρατείας και ακόμη και όταν τον έμαθαν, ο [[Κύρος ο νεότερος|Κύρος]] κατάφερε να τους πείσει με την υπόσχεση περισσοτέρων χρημάτων.<br />

Ο [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξης]] είχε ενημερωθεί για τα πλάνα το Κύρου από τον Τισσαφέρνη. Καταστρώνοντας τα σχέδια του είχε ως βοήθεια τον Έλληνα εμπειρογνώμονα [[Φαλίνος|Φαλίνο]], ο οποίος - σύμφωνα με τον [[Ξενοφών|Ξενοφώντα]]τα - εργάζονταν για τον [[Τισσαφέρνης|Τισσαφέρνη]] και θεωρείτο γνώστης των τακτικών του πεζικού.

Οι δύο δυνάμεις διέφεραν κατά πολύ και είχαν διαφορετικά πλεονεκτήματα ο ένας συγκρινόμενος του άλλου. Ο [[Κύρος ο νεότερος|Κύρος]] είχε ως πλεονέκτημα την ποιότητα του στρατεύματος του, καθώς διέθετε 10.400 βαριά οπλισμένους Έλληνες οπλίτες, αποδεδειγμένα ανώτερους από τους Πέρσες ομόλογους τους. Επίσης, διέθετε 2.500 μισθοφόρους [[Πελταστής|πελταστές]], 1.000 [[Παφλαγόνες]] ιππείς, 100.000 Ασιατικά στρατεύματα και 600 επίλεκτους ιππείς ως σωματοφυλακή.<br />

Ο αριθμός των νεκρών, ήταν πολύ μικρός για τα μεγέθη των στρατευμάτων που συγκρούσθηκαν. Ο Πλούταρχος αναφέρει δύο πιθανά νούμερα: 9.000 σύμφωνα με τον [[Κτησίας|Κτησία]] ή 25.000 σύμφωνα με τον [[Δείνων|Δείνωνα]]α.