Πεντηκοστιανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η άμεση εμπειρία του Αγίου Πνεύματος αποκαλύπτεται με χαρίσματα, όπως η [[Γλωσσολαλιά|ομιλία στις γλώσσες]], η προφητεία και η θεραπεία. Οι Πεντηκοστιανοί για τις εμπειρίες τους, συχνα επικαλούνται ένα βασικό γεγονός της ζωή των πρώτης εκκλησίας, στο βάπτισμα των δώδεκα [[Απόστολοι|Αποστόλων]] από το [[Άγιο Πνεύμα]] την ημέρα της [[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]]ς. Έτσι οι περισσότεροι Πεντηκοστιανοί έχουν την πεποίθηση ότι το κίνημά τους επιστρέφει το [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]] σε μια καθαρή και απλή μορφή του, που έχει πολλά κοινά με τη ζωή της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας.

Αν και στατιστικά στοιχεία για τη διάδοση του Πεντηκοστιανισμού είναι δύσκολο να εξαχθούν, εκτιμάται ότι υπάρχουν περισσότεροι από 20 εκατομμύρια Πεντηκοστιανοί στις [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής]] (Μάρτιος 2006), συμπεριλαμβανομένων 2,5 εκατομμυρίων μελών των [[Συνάξεις του Θεού|Συνάξεων του Θεού]] και 1 εκατομμύριο στην Βρετανία.<ref name=auto1>[http://www.bbc.co.uk/religion/religions/christianity/subdivisions/pentecostal_1.shtml BBC]</ref>. Στη [[Λατινική Αμερική]] και στην [[Αφρική]] υπάρχουν ομολογίες με περισσότερα από 1 εκατομμύριο μέλη η κάθε μία. Οι [[Συνάξεις του Θεού]] αποτελούν πιθανότατα την μεγαλύτερη εκκλησία του Πεντηκοστιανισμού διεθνώς, με περισσότερα από 54,7 εκατομμύρια μέλη<ref>[http://ag.org/top/about/Statistics/Statistical_Report_2005.pdf Index To 2005 AG Statistical Reports]</ref> και πιστούς σε περισσότερες από 150 χώρες.<ref>Pentecostalism. (2007). ''Encyclopædia Britannica''.</ref>. Παγκοσμίως υπολογίζεται πως οι Πεντηκοστιανοί είναι μεταξύ 250 και 500 εκατομμυρίων.<ref name=auto1 />.

Για τους Πεντηκοστιανούς, ο αγιασμός είναι οπωσδήποτε κάτι το ουσιαστικό στο να βιώσει κάποιος τη χριστιανική ζωή.<ref>«Επιδιώκετε ειρήνη με όλους, και τον αγιασμό, χωρίς τον οποίο κανένας δεν θα δει τον Κύριο.» (Εβραίους 12:14)</ref>. Κάποιοι Πεντηκοστιανοί διδάσκουν ότι οι πιστοί πρέπει βιώσουν ένα πνευματικό γεγονός που θα τους οδηγήσει να «θεωρήσουν τον εαυτό τους νεκρό μεν ως προς την αμαρτία, ζωντανό δε ως προς τον Θεό» (Ρωμαίους 6:10-11, σε προσαρμογή). Το έργο του αγιασμού γίνεται δια του Αγίου Πνεύματος. Άλλες Εκκλησίες διδάσκουν ότι οι πιστοί συνεχίζουν να αυξάνονται κοντά στο Θεό σε μια συνεχή διαδικασία αγιασμού, η οποία τους βοηθά για να ζουν Χριστιανική ζωή.

Ορισμένες Εκκλησίες της Πεντηκοστής ακολουθούν την πρακτική της πλύσης των ποδιών ως διάταξη ταπεινότητας στις λειτουργίες τους. Με αυτό τον τρόπο θεωρούν πως ακολουθούν το παράδειγμα και τις εντολές του Ιησού, ο οποίος έπλυνε τα πόδια των αποστόλων στο κατά το Μυστικό Δείπνο.<ref>«Αν, λοιπόν, εγώ, ο Κύριος και ο δάσκαλος, σας έπλυνα τα πόδια, κι εσείς χρωστάτε να πλένετε ο ένας τα πόδια τού άλλου. Επειδή, παράδειγμα έδωσα σε σας, για να κάνετε κι εσείς, όπως εγώ έκανα σε σας. Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, δεν υπάρχει δούλος ανώτερος από τον κύριό του ούτε απόστολος ανώτερος από εκείνον που τον απέστειλε. Αν τα ξέρετε αυτά, είστε μακάριοι, αν τα κάνετε» (Ιωάννης 13:14-17)</ref>.

Η πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μια προσωρινή κατάσταση του παρόντος. Ένας άνθρωπος που έχει βαφτιστεί με Άγιο Πνεύμα έχει το Άγιο Πνεύμα μέσα του και αυτό τον εξουσιοδοτεί και τον καθοδηγεί για το υπόλοιπο της ζωής του.<ref>«Το Βάπτισμα είναι η εμπειρία εισόδου που εισάγει τον πιστό στην ομορφιά και τη δύναμη μιας ζωής πλήρους από το Άγιο Πνεύμα.» (Συναθροίσεις του Θεού)</ref>. Το Άγιο Πνεύμα θα επιτρέψει στον πιστό να απομακρυνθεί από την παλαιά κοσμική ζωή του και να ζήσει μια νέα Χριστιανική ζωή.<ref>«Και μη μεθάτε με κρασί, στο οποίο υπάρχει ασωτία· αλλά, γίνεστε πλήρεις με το Πνεύμα,» (Εφεσίους 5:18)</ref>. Έτσι το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα είναι η αφετηρία για ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή του πιστού, δίνοντάς του πνευματικά χαρίσματα ώστε να χρησιμοποιηθούν για να ευαγγελιστούν και άλλοι, και γενικά για να εκτελεστεί το Χριστιανικό έργο.

Τα [[χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος]] είναι οι υπερφυσικές δυνατότητες που δίνονται στους πιστούς από το Θεό. Αυτά τα χαρίσματα καταδεικνύουν τη δύναμη του Θεού και χρησιμοποιούνται για ιδιαίτερους σκοπούς όπως η θεραπεία των αρρώστων, και γενικά η βοήθεια του πιστού στη Χριστιανική διακονία του. <ref>Ο Απόστολος Παύλος πρότεινε τα 9 χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος ως: "Σε κάθε έναν (πιστό), όμως, δίνεται η φανέρωση του Πνεύματος προς το συμφέρον. Επειδή, σε άλλον μεν δίνεται διαμέσου τού Πνεύματος λόγος σοφίας, σε άλλον δε λόγος γνώσης, σύμφωνα με το ίδιο Πνεύμα· σε άλλον δε πίστη, διαμέσου τού ίδιου Πνεύματος· σε άλλον δε χαρίσματα θεραπειών, διαμέσου τού ίδιου Πνεύματος· σε άλλον δε ενέργειες θαυμάτων, σε άλλον δε προφητεία, σε άλλον δε διακρίσεις πνευμάτων, σε άλλον δε γένη γλωσσών, σε άλλον δε ερμηνεία γλωσσών· και όλα αυτά τα ενεργεί το ένα και το ίδιο Πνεύμα, που διανέμει, ξεχωριστά σε κάθε έναν, όπως αυτό θέλει." (προς Κορινθίους Α' 12:7-11)</ref>

*Αποκάλυψης (Λόγος σοφίας, Λόγος γνώσης, Διάκριση πνευμάτων)

Τα υφάσματα Προσευχής είναι μικρά [[ύφασμα|υφάσματα]] όπως τα μαντήλια που χρησιμοποιούνται (από μερίδα, και όχι από όλους τους Πεντηκοστιανούς) στη θεραπεία. Η πρακτική αυτή πιστεύεται πως είναι βασισμένη στην [[Αγία Γραφή]].<ref>«Και ο Θεός, διαμέσου τού Παύλου, έκανε μεγάλα θαύματα· ώστε και επάνω στους ασθενείς φέρονταν από το σώμα του μαντήλια ή περιζώματα, και έφευγαν απ' αυτούς οι ασθένειες, και τα πονηρά πνεύματα έβγαιναν απ' αυτούς.» (Πράξεις 19:11-12)</ref>.

Η βασική διαφορά μεταξύ αυτών των πρώιμων παραδόσεων και του Πεντηκοστιανισμού είναι ότι, οι Πεντηκοστιανοί δέχονται την [[γλωσσολαλιά]] ως το σημείο του βαπτίσματος στο [[Άγιο Πνεύμα]]. Η [[Θεολογία|θεολογική]] διαφορά είναι ότι, τα μέλη της Αγιαστικής παράδοσης θεώρησαν ότι η ιστορία της [[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]]ς δεν θα έπρεπε σήμερα να ερμηνεύετε κατά λέξη, ενώ αντίθετα, οι πρώτοι Πεντηκοστιανοί ήταν σίγουροι πως θα έβλεπαν το βάπτισμα στο Πνεύμα όπως ακριβώς έγινε την ημέρα της Πεντηκοστής.

Αυτό που ακολούθησε σήμερα είναι γνωστό ως η [[Αναζωπύρωση της Οδού Αζούσα]], και είχε ως κέντρο την Ιεραποστολή Αποστολικής Πίστης στην οδό Αζούσα του [[Λος Άντζελες]], η καθοδηγήθηκε από τον Αφροαμερικανό ιεροκήρυκα [[Γουίλλαμ Σέυμουρ]], ο οποίος ήταν σπουδαστής του [[Πάρχαμ]]. Το [[1906]] ο Σέυμουρ κήρυξε ότι ο [[Θεός]] ''θα έστελνε μια νέα Πεντηκοστή'' εάν οι άνθρωποι προσεύχονταν για αυτό. Μετά από λίγο καιρό, αυτός και η κοινότητά του άρχισαν [[Γλωσσολαλιά|να μιλούν σε ξένες γλώσσες]]. Αυτό το γεγονός, έπειτα από τον σεισμό του [[Σαν Φραντσίσκο]], προκάλεσε μια ισχυρή θρησκευτική αναζωπύρωση που βασίστηκε σε τρία δόγματα,<ref>α)σωτηρία, β)αγιασμός, γ)βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα</ref>, και στην οποία τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος εμφανίστηκαν σε μεγάλη κλίμακα. Πάνω από 13.000 άνθρωποι λέγεται ότι μίλησαν σε ξένες γλώσσες, την πρώτη χρονιά.

Ο [[Μιχάλης Κούννας]], ήδη βαπτισμένος με [[Άγιο Πνεύμα]], ήρθε στην [[Αθήνα]] το [[1927]]. Επισκέφθηκε το σπίτι της Μαρίας Κωνσταντινίδη, στην οδό Θεσσαλονίκης 136 στα [[Κάτω Πετράλωνα]], όπου της έδωσε μια επιστολή του γιου της του Σπύρου Κωνσταντινίδη.<ref>Η επιστολή έγραφε: «Έρχεται ο αδελφός Κούννας στην Ελλάδα ο οποίος χρυσό δεν έχει αλλά Χριστό. Δέξου τον στη θέση μου.»</ref>. Στις [[23 Δεκεμβρίου]] [[1927]] έγινε μια ομαδική έκχυση του Αγίου Πνεύματος, την οποία παρομοίασαν με την [[Πεντηκοστή]]. Έτσι ιδρύθηκε η πρώτη Εκκλησία της Πεντηκοστής στην [[Ελλάδα]] με ποιμένα τον Μιχάλη Κούννα.

Ο Πεντηκοστιανισμός ξεκίνησε μεταξύ φτωχών και καταπιεσμένων ανθρώπων στη [[Βόρεια Αμερική]]. Αυτές του οι καταβολές, τον κάνουν ευαισθητοποιήσει και σήμερα δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην βοήθεια και στην συμπαράσταση προς στους φτωχούς της [[Νότια Αμερική|Νότιας Αμερικής]] και της [[Αφρική|Αφρικής]]ς, όπου η αύξησή του έχει συνδεθεί, κατά ένα μέρος, με την πείνα και την ανισότητα των ανθρώπων, που υπάρχει εκεί.

Ο Πεντηκοστιανισμός, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλο Χριστιανικό δόγμα, είναι πρόθυμος να ταιριάξει με τις τοπικές κουλτούρες, να χρησιμοποιήσει τοπική μουσική και άλλα πολιτιστικά στοιχεία στη λατρεία.<ref>«Η μεγάλη δύναμη της Πεντηκοστιανής ώθησης βρίσκεται στη δύναμή του Πεντηκοστιανισμού να συνδυάζει, την προσαρμοστικότητα του σε σχέση με τη γλώσσα, τη μουσική κ.τ.λ.» Harvey Cox, Fire from Heaven: The Rise of Pentecostal Spirituality and the Reshaping of Religion in the Twenty-First Century</ref>.

Η αποδοχή της σύνδεσης του σώματος με την σκέψη και το πνεύμα, κάνει τον Πεντηκοστιανισμό κατανοητό και σε ανθρώπους του αναπτυσσόμενου κόσμου, που δεν έχουν Χριστιανικό πνευματικό υπόβαθρο. Αυτό επιτρέπει στις Εκκλησίες της Πεντηκοστής να ενσωματώνουν χωρίς δυσκολία, πολιτιστικά στοιχεία που είναι συμβατά με τον Χριστιανισμό. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Πεντηκοστιανισμός μπορεί να πάρει μια απολύτως τοπική μορφή.<ref>«Μπορεί να είναι αρμόζον ο Κορεατικός Πεντηκοστιανισμός να χαρακτηριστεί ως μια πολιτιστικά γηγενής μορφή του Κορεατικού Χριστιανισμού.» Dr Allan H Anderson, The Pentecostal Gospel and Third World Cultures</ref>.

Στα πρώτα 60 χρόνια του 20ού αιώνα, ο Πεντηκοστιανισμός περιοριζόταν, κατά μεγάλο μέρος, μέσα σε συγκεκριμένες εκκλησίες. Όμως κατά τη [[Δεκαετία του 1960|δεκαετία του 1960]] οι Πεντηκοστιανές ιδέες, έγιναν μια πηγή ανανέωσης και σε άλλες [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντικές εκκλησίες]]. Σύντομα αυτό επεκτάθηκε ακόμα και σε μερικές [[Καθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες]] κατόπιν. Αργότερα ακόμα και κάποιοι [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξοι]] πήραν μια γεύση από αυτή την ανανέωση.

Αυτή η εκκλησία ανεξαρτητοποιήθηκε από την [[Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής]] το [[1966]] υπό τον [[Ιατρική|ιατρό]] [[Λεωνίδας Φέγγος|Λεωνίδα Φέγγο]] και 120 άλλους πιστούς, όταν η [[ΗΠΑ|Αμερικανικός]] οργανισμός των [[Συνάξεις του Θεού|Συνάξεων του Θεού]] ζήτησε από τους πρεσβυτέρους να υπογράψουν επίσημη δήλωση ότι άνηκαν στην οργάνωση τους. Μέσα στα επόμενα χρόνια αναπτύχθηκε έντονα.<ref>Όπως έγραψε ο Ο. Λιντμάγιερ στην Εθνολογία 5 (1996-1997), «(η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής) …αυξήθηκε ταχέως με πανελλήνιους ρυθμούς αύξησης μελών και προσηλύτων 10% ετησίως.» Το γεγονός αυτό επιβεβαίωσε διεθνώς το περιοδικό «Christianity Today», (Απρ 1998) με ανταπόκριση του Peter Moschovis</ref>.

*[[Αποστολική Εκκλησία του Χριστού]] (συνεργάζεται με την [[Εκκλησία του Τετραγωνικού Ευαγγελίου]])

*[[Εκκλησία του Θεού του Πλήρους Ευαγγελίου]] (συνεργάζεται με την [[Εκκλησία του Θεού (Κλίβελαντ, Τενεσί)]])

Πολλές εκκλησίες βοηθούν τους φτωχούς και τους πρόσφυγες με φαγητό, ρούχο και στέγαση. Συχνά γίνονται επισκέψεις με φιλανθρωπική βοήθεια σε φυλακές, γηροκομεία, ορφανοτροφεία και σεισμόπληκτους. Επίσης υπάρχει τράπεζα αίματος. Η [[Πανελλήνια Ιεραποστολική Συμπαράσταση]] εργάζεται μεταξύ των περιθωριακών και ναρκομανών. Ακόμα αποστέλεται υλική βοήθεια στην [[Unicef]] και στους [[Γιατρούς χωρίς σύνορα|Γιατροί χωρίς σύνορα]]. Πλησίον της κεντρικής [[Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής|Ελευθέρας Αποστολικής Εκκλησίας Πεντηκοστής]] που βρίσκεται κοντά στην πλατεία Ομονοίας στο κέντρο της [[Αθήνα|Αθήνας]]ς υπάρχει κέντρο απεξάρτησης ναρκομανών του [[ΟΚΑΝΑ]] και έχουν διοργανωθεί συσσίτια γι' αυτούς.