Πολιτική οικολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MerlIwBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Αφαίρεση: ru:Зелёная политика (deleted)
μ Διόρθωση λάθους CHECKWIKI 52 + επιμέλεια με τη χρήση AWB (8463)
Γραμμή 1:
'''Πολιτική οικολογία''' είναι μία τάση του [[οικολογικό κίνημα|οικολογικού κινήματος]] και στηρίζεται σε ένα σύνολο πολιτικών θεωριών που αναπτύχθηκαν από τη δεκαετία του 1970 κι έπειτα, βασίζοντας την ανάλυσή τους στις σχέσεις αλληλεπίδρασης μεταξύ φυσικού [[περιβάλλον|περιβάλλοντος]]τος και ανθρώπινων [[κοινωνία|κοινωνιών]]. Η πολιτική οικολογία αποτελεί τη βάση των [[Πράσινοι|πράσινων]] [[πολιτικό κόμμα|πολιτικών κομμάτων]].
Η πολιτική οικολογία έρχεται σε αντίθεση με την επικρατούσα λογική του [[νεωτερικότητα|νεωτερικού]] [[δυτικός κόσμος|δυτικού κόσμου]], σύμφωνα με την οποία η κοινωνία διακρίνεται από τη [[φύση]] και επομένως είναι λογικό και αναγκαίο ο άνθρωπος να μεταπλάθει το περιβάλλον του κατά βούληση. Η πολιτική οικολογία στηρίζεται στην υπόθεση ότι αυτή η μετάπλαση στη σημερινή της έκταση μπορεί να έχει άμεσες και καταστροφικές συνέπειες στη λειτουργία των ανθρώπινων κοινωνιών, εισάγοντας έτσι τη διάσταση της [[βιωσιμότητα|βιωσιμότητας]]ς στις ανθρώπινες δραστηριότητες.
 
Με την ίδια λογική υποστηρίζει την ανάγκη για αποκέντρωση και διαφοροποίηση του συστήματος παραγωγής και κατανάλωσης σε μικρότερη κλίμακα (τοπική οικονομία) και σε περισσότερες από μία εναλλακτικές (πολυκαλλιέργεια, πολλαπλές μορφές ενέργειας και μετακίνησης κλπ). Τα πιο ριζοσπαστικά ρεύματα, επεκτείνουν την ανάλυσή τους στους θεσμούς και τις σχέσεις στο εσωτερικό της κοινωνίας και στον πολιτισμό. Με αυτό τον τρόπο διεκδικούν και πειραματίζονται με διαφορετικούς τρόπους οργάνωσης της κοινωνίας, όπως εναλλακτική εκπαίδευση, πολυπολιτισμικότητα, [[συμμετοχική δημοκρατία]] κλπ.
 
Ανάμεσα στους πολλούς θεωρητικούς της πολιτικής οικολογίας, μπορούμε να διακρίνουμε δύο κυριότερα ρεύματα: Το πρώτο, με κύριο εκπρόσωπο τον Nicholas Geogescu-Roegen, στηρίζεται σε μια κριτική της οικονομίας μέσω της επιστήμης της [[οικολογία|οικολογίας]]ς, κι ένα δεύτερο αντιπροσωπευόμενο από τους [[Ιβάν Ίλιτς]] και [[Αντρέ Γκορζ]] που εισάγει τη διάσταση της κοινωνικής οργάνωσης και σχέσεων εξουσίας στην οικολογική τους κριτική της [[πολιτική οικονομία|πολιτικής οικονομίας]].
 
Η πολιτική οικολογία{{πηγή}} συμπεριλαμβάνεται στην παράδοση των ανθρωπιστικών κοινωνικών κινημάτων, όπως το [[εργατικό κίνημα]], ο [[φεμινισμός]] και άλλα. Θεωρείται{{πηγή}} δε ένα από τα [[νέα κοινωνικά κινήματα]] που γεννήθηκαν στις μεταβιομηχανικές κοινωνίες ([[Αλαίν Τουραίν]]) μετά τα γεγονότα του [[Μάης του '68|Μάη του '68]] και της [[πετρελαϊκή κρίση του 1973|πετρελαϊκής κρίσης του '73]], και από την αντίδραση ορισμένων ανθρώπων (βιολογικών οργανισμών) μπροστά στην καταστροφή του περιβάλλοντος (του χώρου τους). Σε αντίθεση με άλλα κοινωνικά κινήματα που αναδύθηκαν την ίδια περίοδο, η πολιτική οικολογία στηρίζεται σε μια γενικότερη κριτική της οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας, αντί να εκφράζει ως ''κίνημα ταυτότητας'' συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες (νέοι, εθνικές μειονότητες, γυναίκες, ομοφυλόφιλοι κ.α.).
 
Η πολιτική οικολογία δεν πρέπει να συγχέεται με την [[κοινωνική οικολογία]], η οποία αναδύθηκε στο ίδιο πλαίσιο και με παρόμοιους προβληματισμούς, αλλά εντάσσεται στον ευρύτερο [[ελευθεριακός σοσιαλισμός|ελευθεριακό]] χώρο. Διαφέρει επίσης από τη [[βαθιά οικολογία]].
 
 
[[Κατηγορία:Πολιτική οικολογία|*]]
[[Κατηγορία:Οικολογικά ρεύματα]]
 
== Δείτε επίσης ==
Γραμμή 22 ⟶ 18 :
* [[Κοινωνική οικολογία]]
* [[Βαθιά οικολογία]]
 
[[Κατηγορία:Πολιτική οικολογία|*]]
[[Κατηγορία:Οικολογικά ρεύματα]]
 
[[ast:Ambientalismu]]