Έμπερχαρντ της Φραγκονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Τροποποίηση: ca:Eberard de Francònia
μ Διόρθωση λάθους CHECKWIKI 64 + επιμέλεια με τη χρήση AWB (8480)
Γραμμή 1:
Ο '''Έμπερχαρντ της Φραγκονίας''' (885 - 939) ήταν μέλος του [[Οίκος των Κονραδίνων|Οίκου των Κονραδίνων]], γιος του [[Κονράδος της Θουριγγίας|Κονράδου του πρεσβύτερου]], αδελφός του βασιλιά της Γερμανίας [[Κονράδος Α' της Γερμανίας|Κονράδου Α']].
 
Έγινε [[δούκας]] της [[Φραγκονία|Φραγκονίας]]ς μετά τον θάνατο του τον Δεκέμβριο του 918. Την διετία (926 - 928) ήταν ταυτόχρονα δούκας της [[Λωρραίνη]]ς. Στο νεκροκρέβατο του ο αδελφός του Κονράδος του σύστησε να μην κάνει καμιά απόπειρα να εξασφαλίσει την διαδοχή, αντίθετα να βοηθήσει στην άνοδο του γερμανικού θρόνου του έως τότε αντιπάλου του [[Ερρίκος ο κυνηγός|Ερρίκου του κυνηγού]] δούκα της Σαξονίας. Ο Έμπερχαρντ σεβάστηκε την τελευταία επιθυμία του αδελφού του, αφού ήταν ο μοναδικός τρόπος να συμφιλιωθούν οι [[Σάξονες]] και οι [[Φράγκοι]], ώστε να μην διαλυθεί το γερμανικό κράτος σε πολυάριθμα δουκικά κρατίδια.
 
Παρέμεινε πιστός στον Ερρίκο τον κυνηγό όσο ζούσε που του παραχώρησε το δουκάτο της [[Λωραίνη]]ς (926 - 928), αλλά όταν πέθανε ήρθε σε σύγκρουση με τον γιο και διάδοχο του [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|αυτοκράτορα Όθωνα Α']]. Ξεκίνησε το 937 μετά από σύγκρουση του με κάποιον Σάξονα δούκα που αρνήθηκε να του πληρώσει φόρο γιατί δεν ήταν Σάξονας και η διαμάχη μεταφέρθηκε στην αυλή του αυτοκράτορα Όθωνα Α'. Ο Όθωνας δικαίωσε τον Σάξονα: διέταξε τον Έμπερχαρντ να πληρώσει πρόστιμο, ενώ τους συνοδούς του υπέβαλε στην ατιμωτική τιμωρία μεταφοράς νεκρών σκύλων στο κοινό.
 
Ο Έμπερχαρντ συμμάχησε με τους αντιπάλους του Όθωνα και εξεγέρθηκε εναντίον του (938) με την υποστήριξη του [[Θάνκμαρ]], ετεροθαλούς αδελφού του Όθωνα και του νέου δούκα της [[Βαυαρία|Βαυαρίας]]ς Έμπερχαρντ, γιου του [[Αρνούλφος της Βαυαρίας|Αρνούλφου της Βαυαρίας]]. Ο Θάνκμαρ σκοτώθηκε στην μάχη και ο [[Έμπερχαρντ της Βαυαρίας]] αντικαταστάθηκε στο δουκάτο από τον θείο του Μπέρτχολ της Βαυαρίας (938 - 945). Μετά από μια σύντομη συμφιλίωση με τον Όθωνα εξεγέρθηκε ξανά εναντίον του με την υποστήριξη του θείου Φρειδερίκου αρχιεπισκόπου του [[Μάιντς|Μάιντς]] και του νεώτερου αδελφού του Όθωνα [[Ερρίκος Α' της Βαυαρίας|Ερρίκου.]]
 
Στις 23 Οκτωβρίου 939 οι επαναστάτες ηττήθηκαν στην [[μάχη του Άντερναχ]]. Ο ίδιος ο Έμπερχαρντ σκοτώθηκε στην μάχη και το δουκάτο του έγινε αυτοκρατορική κτήση.