Βαρθολομαίος Κουτλουμουσιανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Βίος: Διόρθωση λάθους CHECKWIKI 64 + επιμέλεια με τη χρήση AWB (8480)
Γραμμή 2:
 
==Βίος==
Ο '''Βαρθολομαίος Κουτλουμουσιανός''' γεννήθηκε στο χωριό [[Γλυκή]] της [[Ίμβρος|Ίμβρου]] στις [[22 Δεκεμβρίου]] [[1772]]. Το κατά κόσμον όνομα του ήταν ΄΄Βασίλειος΄΄ και ήταν ένα από τα εννέα παιδιά του Διαμαντή και της Παρασκευής Στέκα. Θα μεταβεί στη [[Μονή Κουτλουμουσίου]] το [[1793]] με σκοπό να καρεί μοναχός. Εκεί έλαβε και το χαρακτηριστικό του όνομα, ''Βαρθολομαίος'', αλλά και το επώνυμο, ''Κουτλουμουσιανός''. Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς παραμονής του εκεί, θα χειροτονηθεί διάκονος και ιερέας. Το [[1803]] θα επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του με σκοπό τη συγκρότηση γραμματοδιδασκαλείου. Μετά τρία χρόνια παραμονής στο νησί και αφού δεν κατόρθωσε να συστήσει το σχολείο που επιθυμούσε, θα φύγει για τις [[Κυδωνιές]], με σκοπό να φοιτήσει μαζί με ένα από τα αδέλφια του στην [[Ακαδημία των Κυδωνιών]]. Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της φοίτησής του επέστρεψε, το [[1809]] στην Ίμβρο και ξανά επιχείρησε να συστήσει σχολείο στο μετόχι της [[Μονή Κουτλουμουσίου|Μονής Κουτλουμουσίου]]. Όμως επιδημία πανώλης η οποία ενέσκηψε το νησί, το [[1814]] τον εξανάγκασε να καταφύγει στη [[Θεσσαλονίκη]]. Λόγω των πολιτικών και κοινωνικών συγκυριών θα παρατείνει την εκεί παραμονή του μέχρι το [[1821]], ενώ για να επιβιώσει θα παραδίδει κατ΄οίκον μαθήματα. Πλούσιοι έμποροι-γονείς μαθητών του θα τον βοηθήσουν να φύγει στη [[Μασσαλία]]. Στο Γαλλικό αυτό λιμάνι θα μείνει μέχρι το [[1827]]. Τότε είναι που θα δεχθεί πρόσκληση της ελληνικής κοινότητας της [[Βενετία|Βενετίας]]ς για να πάει εκεί ως εφημέριος του ναού του [[Άγιος Γεώργιος των Ελλήνων|Αγίου Γεωργίου]] αλλά και δάσκαλος στη [[Φλαγγίνειος Σχολή|Φλαγγίνειος Σχολή]]. Θα αποδεχθεί μένοντας εκεί μέχρι το [[1834]]. Κατά το διάστημα της εκεί παραμονής του η δράση ου θα είναι πολυσχιδής: εκπαιδευτική, κοινωνική και εκδοτική. Ο [[Ανδρέας Μουστοξύδης]] θα είναι αυτός που, τότε, θα τον προσκαλέσει να έλθει στην [[Κέρκυρα]] για να διδάξει στο παράρτημα της [[Ιόνιος Ακαδημία|Ιονίου Ακαδημίας]] στο Εκκλησιαστικό Σπουδαστήριο. Μετά δύο χρόνια νέα πρόσκληση του απευθύνεται, αυτή τη φορά από τον [[Γρηγόριος ΣΤ΄|Γρηγόριο ΣΤ΄]] πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και τους συμπατριώτες του για να δημιουργήσει σχολείο στην Ίμβρο.
Το [[1839]] θα τον προσκαλέσει πάλι ο Πατριάρχης για να μεταβεί στην [[Κωνσταντινούπολη]] και να διδάξει και να διευθύνει την νεοσύστατη Πατριαρχική Θεολογική Σχολή στο [[Φανάρι]]. Το [[1840]] η Σχολή θα κλείσει και θα αναλάβει καθήκοντα στην Εμπορική Σχολή της Χάλκης.
Το [[1847]] θα επιστρέψει στην μονή όπου εκάρη μοναχός, ενώ θα διδάξει παράλληλα στην [[Αθωνιάδα Ακαδημία]]. Πέθανε στις [[12 Ιουλίου]] [[1851]].