Δέκιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
TjBot (συζήτηση | συνεισφορές) μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: an:Decio |
μ Διόρθωση λάθους CHECKWIKI 64 + επιμέλεια με τη χρήση AWB (8480) |
||
Γραμμή 40:
== Τα πρώτα χρόνια και η άνοδος του στην εξουσία ==
[[File:Trajan Decius Ant.jpg|thumb|200px|left|[[Antoninianus]] του Δέκιου]] Ο Δέκιος γεννήθηκε στη Μπουντάλια,<ref name="Decius: 249 - 251 AD" /><ref name="Anc.Rome" >[http://books.google.co.uk/books?id=zGY1Sqjwf8kC&dq=source%3Dgbs_navlinks_s&q=%D0%94%D0%B5%D1%86%D0%B8%D1%83%D1%81#v=snippet&q=Decius%20budalia&f=false Handbook to life in ancient Rome], By Lesley Adkins, Roy A. Adkins, 2004, σ. 28</ref>
Κατά το 245, ο αυτοκράτορας Φίλιππος ανάθεσε στον Δέκιο μία σημαντική αποστολή στον [[Δούναβη]]. Στο τέλος του 248 ή του 249 ο Δέκιος εστάλη για να καταστείλει την εξεγερση του Πακατιανού (Tiberius Claudius Marinus Pacatianus) και να εκκαθαρίσει την περιοχή απο τους Γότθους, τους Γερμανούς και τους [[Κάρποι|Κάρπους]] της Δακίας που είχαν κατακλύσει την περιοχή κατά τη διάρκεια της κρίσης. Η εξέγερση προκλήθηκε επειδή οι στρατιώτες εξοργίστηκαν με τη συνθήκη ειρήνης που υπογράφτηκε μεταξύ του Φιλίππου και το βασλείου των [[Σασσανίδες|Σασσανιδών]]. Ο Πακατινός διεκδίκησε τον θρόνο και μαζί με τις κινήσεις των Γότθων αποτέλεε ξεκάθαρη καθαρή απειλή εναντίον της εξουσίας του Φιλίππου.
Ο Δέκιος ντύθηκε στα πορφυρά και αναγκάστηκε να αναλάβει τα βάρη της διακυβέρνησης, παρά τη θέληση και την απροθυμία του.<ref>[[Ζώσιμος]], Νέα Ιστορία I.22</ref>
Γραμμή 54:
== Μνημειακά έργα ==
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του ο Δέκιος προχώρησε σε αρκετά κατασκευαστικά έργα στην Ρώμη, συμπεριλαμβανομένων των [[Λουτρά του Δέκιου|Λουτρών του Δέκιου]] στο Aventine ή [[Thermae Deciane]] τα οποία ολοκληρώθηκαν το 252 και επέζησαν έως τον 16ο αιώνα. Ο Δέκιος επίσης ανέλαβε την επισκευή του [[Κολοσσαίο
== Οι διώξεις των Χριστιανών ==
Γραμμή 62:
Όλοι οι κάτοικοι της αυτοκρατορίας πρέπει να θυσιάσουν πριν από τους δικαστικούς της κοινότητάς τους "για την ασφάλεια της αυτοκρατορίας" μία συγκεκριμένη ημέρα (η ημερομηνία θα ποικίλει από τόπο σε τόπο και η σειρά μπορεί να γίνει έτσι ώστε η θυσία να ολοκληρωθεί εντός ορισμένης προθεσμίας αφότου μια κοινότητα λάβει το διάταγμα). Όταν θυσιάσουν, θα λάβουν πιστοποιητικό (libellus), που καταγράφει το γεγονός ότι έχουν συμμορφωθεί με την εντολή.<ref name="Decius: 249 - 251 AD">[http://www.umich.edu/~classics/programs/class/cc/372/sibyl/en/Decius.html Decius: 249 – 251 AD] University of Michigan</ref>
Ενώ ο Δέκιος, με το διάταγμα, μπορεί να είχε ως στόχο τη συντήρηση του οράματος της [[Pax Romana]] και να καθησυχάσει τους πολίτες της Ρώμης ότι η αυτοκρατορία ήταν ακόμα ασφαλής, προκάλεσε ωστόσο μια «τρομερή κρίση εξουσίας, όπου διάφοροι χριστιανοί επίσκοποι και το ποίμνιό τους, αντέδρασαν σε αυτό με διάφορους τρόπους».<ref name="Decius: 249 - 251 AD" /> Το διάταγμα άρχισε να εφαρμόζεται απαιτώντας από τους επισκόπους και τους αξιωματούχους της εκκλησίας να κάνουν θυσία για τον αυτοκράτορα,
Την ίδια εποχή ξέσπασε ένα δεύτερο κύμα της [[Επιδημία του Γαλιηνού|επιδημίας του Γαλιηνού]], με αποκορύφωμα το διάστημα μεταξύ 251 και 266 που στοίχιζε τη ζωή 5.000 καθημερινά, μόνο στη Ρώμη. Αυτή η επιδημία αναφέρεται και ως η "επιδημία του Κυπριανού" (ο οποίος ήταν επίσκοπος Καρχηδόνας εκεί όπου η νόσος και ο διωγμός των Χριστιανών ήταν αμείλικτα. Ο βιογράφος του Κυπριανού, [[Πόντιος]], έδωσε μια ζωντανή εικόνα της καταστροφικής επίδρασης της επιδημίας και ο [[Κυπριανός]] μνημονεύει το γεγονός στο δοκίμιό του ''De mortalitate'' . Στην Καρχηδόνα, οι "διώξεις του Δέκιου" που εξαπολύθηκαν κατά την έναρξη της επιδημίας, στόχευσαν τους χριστιανούς ως [[Αποδιοπομπαίος τράγος|αποδιοπομπαίους τράγους]]. Το Διάταγμα του Δέκιου ανανεώθηκε από τον [[Βαλεριανός|Βαλεριανό]] το 253 και καταργήθηκε από τον γιο του [[Γαλλιηνός|Γαλλιηνό]] το 260-1.
|