Νετρόνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στη [[φυσική]], το '''νετρόνιο''' είναι ένα υποατομικό [[σωματίδιο]] χωρίς [[ηλεκτρικό φορτίο]] που μαζί με το [[πρωτόνιο]] συνιστούν τους [[ατομικός πυρήνας|πυρήνες]] των [[άτομο|ατόμων]]. Ανακαλύφθηκε το [[1930]] από τον [[Τζέιμς Τσάντγουικ]] που έκανε πειράματα πάνω σε αποτελέσματα του [[Βάλτερ Μπότε]]. Έχει [[μάζα]] 939.565 MeV/c (1,6749x10^-27−27 kg, λίγο μεγαλύτερη από αυτή του [[πρωτόνιο|πρωτονίου]]). Το [[σπιν]] του είναι ίσο με ½ και για το λόγο αυτό κατατάσσεται στα [[Φερμιόνιο|φερμιόνια]]. Το [[αντισωματίδιο|αντισωματίδιο]] του ονομάζεται [[αντινετρόνιο]]. Το νετρόνιο και το πρωτόνιο είναι δύο διαφορετικές εκφάνσεις ενός [[νουκλεόνιο|νουκλεονίου]].

Ο [[Ατομικός πυρήνας|πυρήνας]] των περισσότερων [[άτομο|ατόμων]] (όλων εκτός του πρώτιου, του πιο κοινού [[ισότοπο|ισοτόπου]] του [[υδρογόνο|υδρογόνου]]υ, το οποίο αποτελείται από ένα μόνο πρωτόνιο) αποτελείται από πρωτόνια και νετρόνια.

# το νετρόνιο έχει [[μαγνητική ροπή]] της ίδιας τάξης μεγέθους με το πρωτόνιο και

# συνίσταται από ηλεκτρικά φορτισμένα [[quark]]s.

Μία χρήση των εκπομπών νετρονίων είναι η ανίχνευση ελαφριών πυρήνων, ειδικότερα του [[υδρογόνο|υδρογόνου]]υ το οποίο βρίσκεται στα μόρια του [[νερό|νερού]]. Όταν ένα ταχύ νετρόνιο συγκρουστεί με έναν ελαφρύ πυρήνα, χάνει ένα μεγάλο μέρος της ενέργειάς του. Μετρώντας το ρυθμό (με τη βοήθεια κατάλληλου ανιχνευτή) με τον οποίο τα νετρόνια (χαμηλής πια ταχύτητας) επιστρέφουν στον εκπομπό ύστερα από την ανάκλαση τους στους πυρήνες υδρογόνου, μπορεί να γίνει η ανίχνευση νερού στο έδαφος.

Το αντινετρόνιο είναι το αντισωματίδιο του νετρονίου. Ανακαλύφθηκε από τον Bruce Cork το [[1956]], ένα χρόνο μετά την ανακάλυψη του [[πρωτόνιο|αντιπρωτονίου]]. Η CPT-θεωρία επιβάλλει αυστηρούς περιορισμούς στις σχετικές ιδιότητες μεταξύ των σωματιδίων και των αντισωματιδίων τους προβλέποντας διαφορά μάζας μεταξύ νετρονίου και αντινετρονίου ίση με 6×10^-12−12eV/c.