Αγαμία (θρησκευτική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Υπάρχουν ωστόσο άγιοι στην ιστορία της Εκκλησίας που δεν συγκέντρωναν τα δύο αυτά στοιχεία, όπως αφενός ο Κοσμάς ο Αιτωλός και αφετέρου ο Μέγας Αντώνιος.

 

 

Η εν Χριστώ αγαμία εμφανίστηκε παράλληλα με τη γένεση της Εκκλησίας και πραγματώθηκε πρώτη φορά στο πρόσωπο του πρωτομάρτυρα Στέφανου. Από τότε η εν Χριστώ αγαμία έχει πάρει διάφορα σχήματα. Κυρίαρχο σχήμα αποτελεί ο κοινοβιακός [[μοναχισμός]]. Άλλες μορφές που εμφανίζονται είναι ο αναχωρητικός ησυχασμός, η [[Ορθόδοξες χριστιανικές αδελφότητες|αδελφοτική αφιέρωση]] κ.τ.ο. Στην ιστορία έχουν υπάρξει κι άλλες μορφές, με γνωστότερη τη ένταξη αγάμων μελών σε κοινοβιακές μονές μέσω ειδικής ακολουθίας, χωρίς όμως το μέλος αυτό να εγκαθίσταται στη μονή, αλλά συνεχίζοντας να ζει στον κόσμο.<ref>Μανουήλ Γεδεών, Εκκλησιαστική Αλήθεια 1899, τεύχος 23, σ. 492-3</ref>

<references/>

 

 

[[Κατηγορία:Θρησκευτικές πρακτικές]]

[[sr:Целибат]]

[[sv:Celibat]]

[[uk:Целібат]]