Αιγυπτιακά Ιερογλυφικά

Τα ιερογλυφικά είναι τα αρχαιότερα εικονιστικά σύμβολα που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία αιγυπτιακή γραφή. Η λέξη προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά: «ιερές γλυφές» (δηλαδή ιερά ανάγλυφα) επειδή χρησιμοποιήθηκαν σε ιερά θρησκευτικά κείμενα. Η γραφή αυτή αποκρυπτογραφήθηκε από τον Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν το 1822, ο οποίος χρησιμοποίησε την περίφημη Στήλη της Ροζέττας.

Ιερογλυφικό κείμενο της εποχής των Πτολεμαίων

Σχεδόν όλα τα ιερογλυφικά σύμβολα αντιπροσωπεύουν ένα έμψυχο ή άψυχο αντικείμενο, και στην πιο επεξεργασμένη τους μορφή ήταν μικροσκοπικά έργα τέχνης από μόνα τους, και επομένως ήταν ιδανικά για μνημεία και διακοσμητικούς σκοπούς. Εντούτοις, από νωρίς στην Αιγυπτιακή ιστορία αναπτύχθηκε μια διακριτή διασκευή γραπτής ιερογλυφικής γραφής, γνωστή σήμερα ως ιερατική. Στις πρώϊμες φάσεις της ήταν κάτι περισσότερο από απλοποιήσεις των ιερογλυφικών συμβόλων, αλλά κατά τα Μεσαία και Νεώτερα Βασίλεια η ιερατική γραφή είχε λάβει διάφορα διακτρικά χαρακτηριστικά. Η ιερατική γραφή χρησιμοποιήθηκε για μια πληθώρα από θρησκευτικούς και οικιακούς σκοπούς, με το βασικό υπόστρωμα της να είναι οι πάπυροι και τα όστρακα (κομμάτια από πέτρα ή κεραμικά που χρησιμοποιούνται για γρήγορες σημειώσεις).