Απόστολος Αρσάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ZéroBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: it:Apostol Arsache
μ →‎Βιογραφία: ορθογραφικά, replaced: απο → από με τη χρήση AWB (8514)
Γραμμή 4:
Γεννήθηκε στη Χοταχόβα της [[Βόρεια Ήπειρος|Βoρείου Ηπείρου]]<ref name=autogenerated1>[http://www.neb.gr/phpBB2/viewtopic.php?p=7833 Βορειοηπειρώτες ευεργέτες]</ref> και ήταν γιος του Κυριάκου Αρσάκη, ο οποίος ήταν ξάδερφος με τους αδερφούς Τοσίτσα<ref name=autogenerated1 />. Στάλθηκε από τον πατέρα του για σπουδές, το [[1804]], στο θείο του Γεώργιο Αρσάκη, ο οποίος διέμενε στη [[Βιέννη]]. Αρχικά εκπαιδεύτηκε στο [[Βουκουρέστι]] και στη Βιέννη, όπου είχε την τύχη να έχει δάσκαλο τον [[Νεόφυτος Δούκας|Νεόφυτο Δούκα]], και στη συνέχεια σπούδασε Ιατρική στη Χάλλη της [[Σαξονία|Σαξονίας]]. Το [[1811]] σε ηλικία 19 ετών έγραψε βουκολικό ειδύλλιο σε δωρική διάλεκτο, κατ΄ απομίμηση αυτών του Θεοκρίτου. Μ΄ αυτό προσπάθησε να πείσει τον [[Μέγας Ναπολέων|Μέγα Ναπολέοντα]] να βοηθήσει στην απελευθέρωση των Ελλήνων από τους Τούρκους. Το [[1813]] ανακηρύχτηκε χειρουργός και διδάκτορας με τη εναίσιμο διατριβή του στη λατινική γλώσσα ''«Περί του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού των ιχθύων»''. Η διατριβή αυτή μεταφράσθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες θεωρούμενη ότι προήγε τη συγκριτική ανατομία. Παράλληλα, δημοσίευσε<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Αθήνα 1996, λήμμα «Απόστολος Αρσάκης», Τόμος 5, σελ. 151</ref> στον «Λόγιο Ερμή» άρθρα σχετικά με την ιστορία της Ιατρικής. Το [[1814]] εγκατάσταθηκε στο Βουκουρέστι, όπου άσκησε το επάγγελμα του ιατρού.
 
Το [[1822]] μπήκε στη διπλωματική υπηρεσία του ηγεμόνα της [[Βλαχία|Βλαχίας]], ενώ την περίοδο [[1836]]-[[1839]] διετέλεσε γραμματέας επικρατείας του ηγεμόνα της Βλαχίας [[Αλέξανδρος Γκίκας|Αλέξανδρου Γκίκα]]. Το 1857 πρωτοεκλέχθηκε βουλευτής και την περίοδο [[1857]]-[[1859]] χρημάτισε μέλος της τετραμελούς επιτροπής για την ένωση της Βλαχίας και της Μολδαβίας, οι οποίες θα αποτελέσουν την Ρουμανία. Το [[1860]] διορίζεται υπουργός εξωτερικών της Ρουμανίας και δύο χρόνια αργότερα στις [[22 Ιανουαρίου]] του [[1862]] αντικαθιστά τον δολοφονημένο πρωθυπουργό Καρατζίο. Στον πρωθυπουργικό θώκο παρέμεινε μέχρι τις [[24 Ιουνίου]] του 1862, οπότε και ανέλαβε ο [[Αλέξανδρος Καντακουζηνός]]. Από το [[1866]], οπότε αποχώρησε αποαπό την ενεργό πολιτική δράση, αρχίζουν να χρονολογούνται οι πρώτες του δωρεές προς τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία.
 
Ο Απόστολος Αρσάκης συγκαταλέγεται σε αυτούς που χαρακτηρίζονται «Εθνικοί ευεργέτες». Με δικές του δαπάνες βοήθησε στην αποπεράτωση<ref>[http://www.arsakeio.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3&Itemid=82 Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία]</ref> του Μεγάρου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας επί της οδού Πανεπιστημίου, ενώ διέθεσε μεγάλα ποσά (αρχικά 250.000 δραχμές και στη συνέχεια τρεις ακόμη αποστολές ύψους 560.000 δραχμών) για την συντήρησή του. Το κτήριο αυτό, στο οποίο στεγάστηκε από τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία Λύκειο Θηλέων, γόνων ευκατάστατων οικογενειών, ονομάστηκε προς τιμήν του "[[Αρσάκειο]]". Επίσης δώρισε σημαντικά ποσά για την ανέγερση στη πατρίδα του σχολείων και ναών. Δημοσίευσε την αρχαιολογική πραγματεία ''«Περί του ει εξήν ταις γυναιξί ταις δραματικαίς επιδείξεσι παρείναι»''.