Χρήστος Γούδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Kttattssyf (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16:
|βραβεύσεις =
}}
'''Χρήστος Γούδης''' (ποιητ. '''Χρίστος Γούδης''') ([[Πειραιάς]] [[1947]] - ). Αστροφυσικός, ποιητής και συγγραφέαςςσυγγραφέας, μεταφραστής ξένης λογοτεχνίας, πολιτικός στοχαστής.
 
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1947. Αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] το 1969. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αστροφυσική στο Πανεπιστήμιο του [[Μάντσεστερ]] στην [[Αγγλία]], απ' όπου έλαβε Μάστερ (M.Sc.) και Διδακτορικό (Ph.D.) το 1972 και 1974 αντιστοίχως. Στη συνέχεια εργάστηκε ως ερευνητής στο ίδιο πανεπιστήμιο στην Αγγλία έως το 1979, και στο Ινστιτούτο Αστρονομίας [[μαξ Πλανκ|Max Planck]] της [[Χαϊδελβέργη|Χαϊδελβέργης]] στη [[Γερμανία]] έως το 1981. Εξελέγη Καθηγητής του [[Πανεπιστήμιο Πατρών|Πανεπιστημίου Πατρών]] το 1981, όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα. Παράλληλα, από το 2001 είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής και επιπλέον, από το 2003, Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του [[Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών|Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών]]. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Φυσικής κατά τις διετίες 1985-1987 και 1987-1989. Υπήρξε ιδρυτής και Διευθυντής Σπουδών του Ελεύθερου Δημοτικού Πανεπιστημίου (ΕΛ.ΔΗ.ΠΑ) του Πειραιά (1987–1989). Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του [[Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας|Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.) Πάτρας]] (1999-2002). Στην επιστημονική του εργογραφία περιλαμβάνονται πάνω από ογδόντα επιστημονικές δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά της ειδικότητάς του, το σύγγραμμα «The Orion Complex: A Case Study of Interstellar Matter» (Reidel, 1982), δώδεκα πανεπιστημιακά συγγράμματα στο πεδίο της Αστροφυσικής και της Φυσικής, το έργο για το ευρύτερο κοινό «Κοσμικές Διαδρομές» (1991 και αναθεωρημένη έκδοση 2005), και σε συνεργασία με την Π.-Ε. Χριστοπούλου τα έργα «Περί Αστρολογίας» (1993) και «Οι Πρωτοπόροι της Επιστήμης και της Τεχνολογίας» (1997).