Νοτιοσλαβία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

[[File:Slavic europe.svg|thumb|right|290px|Σε σκούρο πράσινο η Νοτιοσλαβία, σύμφωνα με την άποψη που την ορίζει ως την περιοχή όπου κυριαρχούν οι [[Νοτιοσλαβικές γλώσσες]].]]

*Την εθνογραφική και γεωγραφική περιοχή κυρίως της [[Βαλκάνια|Βαλκανικής]], αλλά και της Νοτιανοτολικής [[Ευρώπη]]ς<ref>Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμ. 9 «Συμπλήρωμα» σ. 1576</ref> που περιλαμβάνει τη [[Βουλγαρία]], τη [[Σερβία]], τη [[Σλοβενία]], την [[Κροατία]], το [[Μαυροβούνιο]], τη [[Βοσνία και Ερζεγοβίνη]] και την [[πΓΔΜ]].<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, σ. 75, τόμ. 27 ISBN 960-8177-79-0</ref><ref>[http://books.google.gr/books?id=Q1DYv9myhx8C&lpg=PA80&ots=-oc7TEuHyY&dq=%22Slavie%20du%20sud%22&pg=PA80#v=onepage&q=%22Slavie%20du%20sud%22&f=false La nation et ses territoires en Europe centrale: Une approche géopolitique, Gyula Csurgai], εκδ. Peter Lang, 2005, σελ. 80</ref><ref>[http://dev.marx.be/fr/content/%C3%A9tudes-marxistes?action=get_doc&id=15&doc_id=386 Yougoslavie : la revanche de l'Allemagne, Aspects historiques et internationaux, Peter Praet], Études marxistes, Revue n° 16, date de publication: 1992-12-20 «tous les peuples de Slavie du Sud : Serbes, Croates, Slovènes, Monténégrins, Macédoniens et Bulgares»</ref><ref>Austria-Hungary, Geoffrey Drage, εκδ. J. Murray, 1909 "They are recognized as one of the four peoples (the Croats, Serbs, Bulgarians, and Slovenes) who comprise South Slavia,"[https://www.google.com/search?q=South+Slavia&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=org.mozilla:en-US:official&client=firefox-a&channel=rcs#hl=en&safe=off&client=firefox-a&hs=Y0z&rls=org.mozilla:en-US:official&channel=rcs&q=who%20comprise%20South%20Slavia&psj=1&um=1&ie=UTF-8&tbo=u&tbm=bks&source=og&sa=N&tab=wp&psj=1&ei=l9EmUNfWFLC00QXLsoHICg&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.r_qf.&fp=452d7de8d5ce46bd&biw=1173&bih=616] και το [http://archive.org/details/austriahungarym00draggoog κείμενο του βιβλίου]</ref><ref>[http://www.setbook.org/books/320479.html Plotnikova AA. Ethnolinguistic Geography of South Slavia] Publisher: Indrik, ISBN 5-85759-287-9 [http://www.inslav.ru/index.php?option=com_content&view=article&id=658:-2004&catid=29:2010-03-24-13-39-59&Itemid=62 το κείμενο του βιβλίου]</ref> Σύμφωνα με μεσαιωνικές πηγές, ο ίδιος χώρος διαφοροποιημένος σήμερα ονομαζόταν [[Σκλαβηνία]].<ref>Ιβάν Γκαμπάλοφ (Иван гавалов), Σκλαβηνία (лекции в СУ, 1978–1979)</ref>

*Επίσης Νοτιοσλαβία αποκαλούνταν στα Ελληνικά το [[Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας]] (1921-1941), το οποίο αυτοχαρακτηριζόταν επισήμως ως Kralijevina Jugoslavia από το [[1929]].<ref>Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, σ. 876, τόμ. 9 έκδοση 1963, λήμμα Νοτιοσλαυία: «Κράτος της Ν.Α. Ευρώπης....»</ref><ref>[http://books.google.gr/books?id=XHHA70A089YC&lpg=PA18&ots=4vB2oB8z1c&dq=%CE%9D%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CE%B1&pg=PA18#v=onepage&q=%CE%9D%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CE%B1&f=false Κοινωνικές Ασφάλειες και Φτηνά Υγιεινά Σπίτια], Δημήτριος Σαράτσης, Αρχείο Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών, Τόμος 11, Έτος 11 (1931), Εισήγησις εις το Συνέδριον Υγιεινής, Αθήνα, 1930</ref><ref>[http://www.gnosinet.gr/ez/AlphaSearch.asp?SearchTerm=%CB%EF%E6%DC%ED%E7%F2%20%F3%F5%ED%E8%DE%EA%E7 Gnosisnet, λήμμα Λοζάνης συνθήκη], «Συνθήκη ειρήνης που υπογράφηκε το 1923 από την Αγγλία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ιαπωνία, από τις Μεγάλες Δυνάμεις, και την Ελλάδα, την Τουρκία, τη Ρουμανία και τη Νοτιοσλαβία...»</ref><ref>[http://sfrang.com/historia/selida632.htm Ιστορία της Τεχνολογίας, Στυλ. Γ. Φραγκόπουλος (2000-2008)], Κεφάλαιο:Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος «Με το τέλος του πολέμου ενώθηκαν όλα τα δυτικά σλαβικά κράτη μεταξύ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Αυστρο-Ουγγαρίας και συγκρότησαν ένα νέο κράτος με το όνομα Νοτιοσλαβία (Γιουγκοσλαβία)»</ref> Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1945, το όνομα Νοτιοσλαβία χρησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα για να περιγράψει τη Λαϊκή Ομοσπονδιακή [[Γιουγκοσλαβία]], που από το 1946 ονομαζόταν [[Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας]].<ref>[http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_12_24/07/2011_450382 Τα σύμβολα ενός εμφύλιου πολέμου], Εφημερίδα Καθημερινή, 24-07-2011, ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2012«Οι παλιοί, αυτοί που γνώριζαν τη Γιουγκοσλαβία ή Νοτιοσλαβία από την εποχή του πανσλαβισμού ρωσικής ή δυτικής επιρροής, και είχαν δει τη συνέχεια στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο,»</ref><ref>Γεωγραφία της Ελλάδος δια την Α' τάξιν των Γυμνασίων, Γεωργίου Α, Μέγα, Καθηγητού, Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων, εν Αθήναις 1939 «Ἀλλ’ ὅλην τὴν Μακεδονίαν δὲν τὴν κατέχει σήμερον ἡ Ἑλλάς. Τὸ βόρειον μέρος της τὸ κατέχουν δύο ἄλλα κράτη, ἡ Νοτιοσλαβία καὶ ἡ Βουλγαρία»</ref> Παρά την εκτεταμένη χρήση του ονόματος Γιουγκοσλαβία στα μετέπειτα χρόνια, στα ελληνικά ο όρος επέζησε για αρκετά χρόνια: Χαρακτηριστικά, το 2005, αναφέρθηκε από τον πρώην πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Χρήστο Σαρτζετάκη σε μήνυμά του προς τον Ελληνικό λαό, όταν αυτός μιλούσε για τη Γιουγκοσλαβία του Στρατάρχη Τίτο<ref>[http://www.sartzetakis.gr/thesis/minima2_2005.html Χρήστος Α. Σαρτζετάκης] Μήνυμα για την Εθνικήν μας Επέτειον (25ης Μαρτίου 2005), ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2012 «ὁ ἡγέτης τῆς Νοτιοσλαβίας Τίτο μετωνόμασε τὸ 1943 τὴν μέχρι τότε ἀποκαλουμένην Βαρδαρίαν (ἐκ τοῦ διατρέχοντος αὐτὴν Ἀξιοῦ ποταμοῦ, σλαβιστὶ Βαρδάρη) εἰς Μακεδονίαν, τὴν ὁποίαν καὶ ἀνύψωσεν εἰς ὁμόσπονδον τῆς Νοτιοσλαβίας κράτος»</ref> αλλά και από άλλους, π.χ. το 2008.<ref>[http://www.mfhr.gr/notices.asp?ln=0&cm=viewarticle&id=262&pg=4 Ι.Μ.Δ.Α.], ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2012, «Η ονομασία Γιουγκοσλαβία = Νοτιοσλαβία αποτελείται από έναν όρο εθνικό (Σλαβία) και έναν όρο γεωγραφικό (νότια).»</ref>