Θεώρημα των Σιμούρα-Τανιγιάμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
 
==Από την εικασία στο Θεώρημα==
Η εικασία πρωτοδιατυπώθηκε από τον Taniyama το 1955 σε ένα διεθνές συμπόσιο [[αλγεβρική θεωρία αριθμών|αλγεβρικής θεωρίας αριθμών]] στο Τόκιο. Η ολοκληρωμένη μορφή της εικασίας διατυπώθηκε από τους Shimura-Taniyama από κοινού το 1957. Το 1967 ο Weil επαναδιατύπωσε την εικασία. Το 1986 ο ΓκερχαρντΓκέρχαρντ Φράι παρατήρησε ότι η απόδειξη της εικασίας των Shimura-Taniyama-Weil θα αποδείκνυε το τελευταίο θεώρημα του Φερμά ως απλό πόρισμα. Πιο συγκεκριμένα παρατήρησε ότι αν δεν ίσχυε το τελευταίο θεώρημα του Φερμά ότι θα μπορούσε να προκύψει μια ρητή καμπύλακαμπύλη που δεν θα συνδεόταν με καμία modular form. Ωστόσο, από το μέθοδο του Φρέι έλλειπεέλειπε μια συνθήκη την οποία συμπλήρωσε ο Serre το 1987, η εικασία έψιλον, η οποία αποδείχθηκε από τον Ribet το 1990.
 
Το 1995 ο Άντριου Ουάιλς απέδειξε την εικασία για την περίπτωση των ημιευσταθών ελλειπτικών καμπυλών.