Πανώλη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με τον όρο '''Πανώλη(ς)''' εννοείται οξεία λοιμώδης νόσος, που προκαλείται από το [[βακτήριο]] ''Yersinia pestis'' (βάκιλος του Γερσίν). Η νόσος μεταδίδεται στον άνθρωπο από το τσίμπημα [[ψύλλος|ψύλλων]], (κυρίως του είδους ''Xenopsylla cheopsis''), που παρασιτούν σε άρρωστο [[ποντικός|ποντικό]]. Μεταδίδεται εύκολα και γρήγορα με άμεση ή έμμεση επαφή,ιδιαίτερα στις περιπτώσεις πνευμονικής εντόπισης, οπότε μεταδίδεται ακόμα και με τα σταγονίδια. Είναι βαριάς μορφής ασθένεια, με υψηλό πυρετό και τοξική κατάσταση. Η ασθένεια εμφανίζεται σε τρεις μορφές:

#* βουβωνική (έντονη αιμορραγική λεμφαδενίτιδα),

#* πνευμονική, που είναι ιδιαίτερα μολυσματική μορφή (βαριά [[πνευμονία]])

#* σηψαιμική.

Η σηψαιμική και η πνευμονική μορφή είναι πάντα θανατηφόρες, εάν η θεραπευτική αγωγή δεν είναι ταχύτατα αποτελεσματική. Οι [[σουλφοναμίδες]] και ορισμένα [[αντιβιοτικό|αντιβιοτικά]], όπως η [[στρεπτομυκίνη]] είναι πολύ αποτελεσματικές κατά του πανωλικού [[βακτήριο|βακτηρίου]].

Η πανώλη είναι γνωστή από την [[αρχαιότητα]]. Παράδειγμα αναφορών είναι αυτό του [[Θουκυδίδης|Θουκυδίδη]]: ο λοιμός των [[Αρχαία Αθήνα|Αθηνών]], πιθανότατα είναι η πανώλη. Από τον 6ο αι. και σε όλον τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] εκδηλώνονταν μεγάλες επιδημίες, με αποτέλεσμα να παραμείνουν μόνιμα ενδημικές εστίες. Γνωστή είναι η μεγάλη επιδημία του 14ου αιώνα η οποία ονομάστηκε [[μαύρος θάνατος]]. Μετά τον 14ο αιώνα, η νόσος έγινε ενδημική και για 300 χρόνια υπήρχαν επιδημικές εξάρσεις. Στα τέλη του 19ου αιώνα, σημειώθηκε [[πανδημία]].

Σήμερα, ενδημικές εστίες υπάρχουν κυρίως στην Ασία, στην [[Αφρική]] και στην [[Νότια Αμερική]]. Στην [[Ασία]] η νόσος μεταφέρεται κυρίως από το [[τρωκτικό]] ''Marmota himalayana'', ζώο που θηρεύεται κυρίως για τη γούνα του.