Ουράνιο τόξο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Αναίρεση έκδοσης 3682927 από τον 85.73.233.198 (Συζήτηση χρήστη:85.73.233.198)
Γραμμή 1:
{{πηγές|16|06|2012}}
Η μυστηριακή αφή του ουράνιου τόξου στην ιστορία είναι εμφανής από τις πολλές μυθολογίες διαφόρων λαών που το θεώρησαν σχεδόν πάντα ως ένα μονοπάτι μεταξύ ουρανού και γης, μεταξύ θεού και ανθρώπου. Στη δική μας μυθολογία η δημιουργός του μονοπατιού ονομάστηκε Ίρις. Στην εβραϊκή μυθολογία ήταν ένα σημάδι από το θεό προς τον Νώε και μια υπόσχεση πως δεν θα πλημμυρίσει ξανά ο κόσμος.
:''Το άρθρο αφορά το μετεωρολογικό φαινόμενο. Για το πολιτικό κόμμα δείτε [[Ουράνιο Τόξο (κόμμα)]].''
[[Αρχείο:Double-alaskan-rainbow.jpg|thumb|right|250px|Διπλό ουράνιο τόξο.]]
[[Αρχείο:Rainbow formation.png|thumb|250px|]]
 
Το '''ουράνιο τόξο''' είναι ένα πολύχρωμο [[οπτική|οπτικό]] και [[μετεωρολογικό φαινόμενο]], κατά το οποίο εμφανίζεται το φάσμα των χρωμάτων που συνθέτουν το ορατό [[φως]] στον [[ουρανός|ουρανό]]. Το φαινόμενο εμφανίζεται όταν οι [[ακτίνα (οπτική)|ακτίνες]] του [[ήλιος|ήλιου]] πέφτουν πάνω σε [[σταγόνα|σταγονίδια]] [[βροχή|βροχής]] στην [[ατμόσφαιρα]] της [[Γη|Γης]] και αποτελεί ένα παράδειγμα [[διάθλαση|διάθλασης]], μετά από [[ανάκλαση]]. Το κάθε [[χρώμα]] (δηλαδή κάθε μήκος κύματος) διαθλάται υπό διαφορετική γωνία μέσα στα σταγονίδια (που δρουν σαν μικρά [[πρίσμα|πρίσματα]]), παθαίνει διαφορετική εκτροπή κι έτσι το ορατό λευκό φως αναλύεται στα διάφορα χρώματα που το συνθέτουν, δηλαδή στο [[φάσμα]] του. Έτσι εμφανίζεται το φάσμα του ηλιακού φωτός ως ένα [[χρώμα|πολύχρωμο]] [[Τόξο (γεωμετρία)|τόξο]], με το [[κόκκινο]] [[χρώμα]] να κυριαρχεί στην εξωτερική του [[πλευρά]], και το [[βιολετί]] στην εσωτερική. Η διαφορετικότητα της γωνίας του κάθε μήκους κύματος (χρώματος) και του σχήματος των σταγονιδίων εξηγεί και το τοξοειδές σχήμα του φαινομένου και όχι κάποιο άλλο.
Στον παράξενο νάνο κόσμο της κβαντικής φυσικής τα πάντα έχουν σωματιδιακή αλλά και κυματική φύση. Ανάλογα με το φαινόμενο που θέλουμε να εξηγήσουμε διαλέγουμε και ποια φύση μας βολεύει. Το φως, η ηλεκτρομαγνητική αυτή ενέργεια που ταξιδεύει ερμηνεύτηκε στους αιώνες και ως σωματίδια από τον Νεύτωνα και άλλους (φωτόνια με ταχύτητα και ορμή αλλά όχι μάζα από τον Einstein ) αλλά και ως κύματα από τον Huygens και τον Young. Ας δούμε για λίγο το φως ως κύματα. Περνώντας το κύμα από ένα μέσο π.χ. αέρα σε ένα άλλο π.χ. ένα πρίσμα γυαλιού ή μια σταγόνα νερό προσπίπτοντας σε γωνία τότε το κύμα αυτό θα επιβραδυνθεί αλλά μερικώς και έτσι θα αλλάξει λιγάκι πορεία. Σαν να σπρώχνουμε ένα καροτσάκι του σουπερμάρκετ από την άσφαλτο στο γρασίδι αλλά σε γωνία. Το κάθε μέσο όπως το νερό η ο αέρας έχει το δικό του δείκτη διάθλασης φυσικά αλλά αυτός αλλάζει και λιγάκι με το κάθε κύμα. Το νερό δηλαδή θα επιβραδύνει σε διαφορετικό βαθμό το κόκκινο φως από το μπλε και έτσι το κάθε χρώμα θα αλλάξει διαφορετικά την κατεύθυνση του. Όπως το γρασίδι θα επηρεάσει τη πορεία διαφορετικά σε διαφορετικά καρότσια.
* Για να γίνει αντιληπτό το ουράνιο τόξο από παρατηρητή θα πρέπει να έχει στραμμένα τα νώτα του στον Ήλιο.
Στα 578 π.χ., ο Αναξιμένης, Έλληνας φιλόσοφος, παρατήρησε τη σχέση μεταξύ του Ουράνιου Τόξου και του Ήλιου. Αντί να αποδώσει το Τόξο σε ουράνιες δυνάμεις, πρότεινε ότι τα σύννεφα αλλάζουν την πορεία του ηλιακού φωτός και παράγουν το Τόξο των χρωμάτων.
Πρώτος ο Αριστοτέλης συνέλαβε την ιδέα ότι το ουράνιο τόξο δεν είναι υλικό αντικείμενο που κρέμεται από τον ουρανό, αλλά ένα φυσικό φαινόμενο. Χρησιμοποίησε προσεκτικά την τότε γεωμετρία, αλλά λάθος νόμους ανάκλασης, για να εξάγει το κυκλικό σχήμα του Τόξου. Σταδιακά, οι ενασχολούμενοι με αυτό λόγιοι και φιλόσοφοι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι τόσο το φαινόμενο της ανάκλασης όσο και εκείνο της διάθλασης είχαν κάποιας μορφής σχέση με το φαινόμενο του Ουράνιου Τόξου. Την πρώτη ικανοποιητική εξήγηση έδωσε ο Καρτέσιος κατά τον 18ο αιώνα. Σύμφωνα με την θεωρία του το ουράνιο τόξο παράγεται από τις ακτίνες που πέφτουν πάνω στα σταγονίδια και που ανακλούνται στην εσωτερική τους επιφάνεια τουλάχιστον μια φορά.
 
Αν και τα ουράνια τόξα εμφανίζουν μια ευρεία γκάμα χρωμάτων, τα πιο ευδιάκριτα είναι το [[κόκκινο]], το το [[κίτρινο]], το [[μπλε]], δηλαδή τα [[βασικά χρώματα]] και το [[λουλακί]] το [[βιολετί]] και το [[πορτοκαλί]]. Ας σημειωθεί όμως ότι το ουράνιο τόξο στην πραγματικότητα είναι [[συνεχές φάσμα]] και εμφανίζονται και όλες οι ενδιάμεσες αποχρώσεις των παραπάνω χρωμάτων.
Όταν λοιπόν λευκό φως που αποτελείται από πολλά χρώματα πέσει πάνω σε μια σταγόνα φωτός, το κάθε χρώμα θα στρίψει σε λιγάκι διαφορετικές γωνίες. Από το πίσω μέρος της σταγόνας το περισσότερο φως θα ξαναβγεί και θα συνεχίσει το ταξίδι του όμως ένα μέρος θα ανακλαστεί και έτσι με τα χρώματα διαχωρισμένα πλέον θα επιστρέψει προς τα μάτια μας. Ενώ λοιπόν το φως ξεκίνησε από τον ήλιο αναμεμιγμένο ως λευκό, με την προβολή σταγόνων νερού στον αέρα, εμείς θα δούμε τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
 
Κατά ένα γνωστό ευρωπαϊκό [[μύθος|μύθο]], στη βάση του ουράνιου τόξου ένα [[τσουκάλι]] γεμάτο [[χρυσός|χρυσάφι]] περιμένει όποιον καταφέρει να φτάσει εκεί, πράγμα φυσικά αδύνατο καθώς το ουράνιο τόξο είναι οφθαλμαπάτη που δεν εντοπίζεται στο χώρο.
Ο σύγχρονος του λόρδου Βύρωνα ρομαντικός ποιητής John Keats έγραψε πως η μαγεία του ουράνιου τόξου χάθηκε μόλις το άγγιξε η επιστήμη. Εγώ όπως και άλλοι θα διαφωνήσω με τον μεγάλο ποιητή και θα πω ότι όταν ο Νεύτωνας τοποθετούσε ένα πρίσμα μπρος στο φως που τρύπαγε τα παράθυρα του σπιτιού του, μας άνοιγε ένα άλλο παράθυρο ενός άλλου σπιτιού περισσότερου μαγικού. Του σπιτιού που φυλάσσονται κλειδωμένα τα μυστήρια της φύσης.
 
 
{{Οπτική-επέκταση}}
{{μετεωρολογία-επέκταση}}
 
[[Κατηγορία:Οπτική]]
[[Κατηγορία:Μετεωρολογικά φαινόμενα]]
 
{{Link FA|he}}
{{Link FA|pl}}
 
[[af:Reënboog]]
[[an:Arco de Sant Chuan]]
[[ar:قوس قزح]]
[[arc:ܩܫܬܐ ܕܡܪܢ]]
[[ast:Arcu la vieya]]
[[ay:Kurmi]]
[[az:Göy qurşağı]]
[[ba:Йәйғор]]
[[bat-smg:Vandarīkštė]]
[[bcl:Hablondawani]]
[[be:Вясёлка]]
[[be-x-old:Вясёлка]]
[[bg:Дъга]]
[[bjn:Téja]]
[[bn:রংধনু]]
[[bo:འཇའ།]]
[[br:Kanevedenn]]
[[bs:Duga]]
[[ca:Arc de Sant Martí]]
[[cdo:Kê̤ṳng]]
[[chr:ᎤᏅᏉᎳᏛ]]
[[cs:Duha]]
[[cv:Асамат кĕперĕ]]
[[cy:Enfys]]
[[da:Regnbue]]
[[de:Regenbogen]]
[[diq:Eysa Fatma]]
[[en:Rainbow]]
[[eo:Ĉielarko]]
[[es:Arco iris]]
[[et:Vikerkaar]]
[[eu:Ostadar]]
[[fa:رنگین‌کمان]]
[[fi:Sateenkaari]]
[[fiu-vro:Vikahtkaar]]
[[fr:Arc-en-ciel]]
[[fur:Arc di Sant Marc]]
[[ga:Tuar ceatha]]
[[gd:Bogha-frois]]
[[gl:Arco da vella]]
[[gv:Goal twoaie]]
[[he:קשת בענן]]
[[hi:इन्द्रधनुष]]
[[hr:Duga]]
[[ht:Lakansyèl]]
[[hu:Szivárvány]]
[[ia:Iride]]
[[id:Pelangi]]
[[io:Pluv-arko]]
[[is:Regnbogi]]
[[it:Arcobaleno]]
[[ja:虹]]
[[jv:Kluwung]]
[[ka:ცისარტყელა]]
[[kk:Кемпірқосақ]]
[[km:ឥន្ទនូ]]
[[kn:ಮಳೆಬಿಲ್ಲು]]
[[ko:무지개]]
[[koi:Енӧшка]]
[[ku:Keskesor]]
[[kv:Ӧшкамӧшка]]
[[la:Arcus (caelestis)]]
[[lt:Vaivorykštė]]
[[lv:Varavīksne]]
[[mhr:Шонанпыл]]
[[mi:Kōpere]]
[[mk:Виножито]]
[[ml:മഴവില്ല്]]
[[mn:Солонго]]
[[mr:इंद्रधनुष्य]]
[[mrj:Шанавӹл]]
[[ms:Pelangi]]
[[my:သက်တံ]]
[[nah:Cōzamālōtl]]
[[ne:इन्द्रेणी]]
[[new:लायेलामा]]
[[nl:Regenboog (optica)]]
[[nn:Regnboge]]
[[no:Regnbue]]
[[oc:Arc de Sant Martin]]
[[pdc:Reggebogge]]
[[pl:Tęcza]]
[[pnb:پینگ]]
[[ps:شنه زرغونه]]
[[pt:Arco-íris]]
[[qu:K'uychi]]
[[ro:Curcubeu]]
[[ru:Радуга]]
[[scn:Arcu di Nuvè]]
[[sh:Duga]]
[[simple:Rainbow]]
[[sk:Dúha]]
[[sl:Mavrica]]
[[so:Qaansa Roobaad]]
[[sq:Ylberi]]
[[sr:Дуга]]
[[stq:Rienbooge]]
[[su:Kuwung-kuwung]]
[[sv:Regnbåge]]
[[szl:Danga]]
[[ta:வானவில்]]
[[tg:Тирукамон]]
[[th:รุ้งกินน้ำ]]
[[tl:Bahaghari]]
[[tr:Gökkuşağı]]
[[tt:Салават күпере]]
[[uk:Веселка]]
[[ur:دھنک]]
[[vec:Arconbè]]
[[vi:Cầu vồng]]
[[war:Balangaw]]
[[yi:רעגנבויגן]]
[[zh:彩虹]]
[[zh-min-nan:Khēng]]
[[zh-yue:虹]]