Π.Α.Ο. Αγίου Δημητρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Ελληνικές ποδοσφαιρικές ομάδες,προστέθηκε η Κατηγορία:Ποδοσφαιρικές ομάδες Ελλάδας (με το [[Βικιπαίδεια:HotCat|H...
LIMNIOS (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 44:
Στην περιοχή του Μπραχαμίου ο πρώτος ποδοσφαιρικός σύλλογος που δημιουργήθηκε ήταν ο '''Άρης''' το [[1928]] με χρώματα πράσινο και λευκό και έμβλημα το στάχυ, συμβολισμοί που αφορούσαν στην αγροτική φυσιογνωμία της περιοχής εκείνα τα χρόνια. Όμως δεν έγινε επίσημο σωματείο και δεν ήταν μέλος της ΕΠΣΑ. Έδινε μόνο φιλικά ματς και μετείχε σε τουρνουά ανεξαρτήτων σωματείων. Βασικά στελέχη της πρώτης αυτής ομάδας υπήρξαν ο τερματοφύλακας Δημήτρης Τριανταφύλλου, ο επονομαζόμενος "Ζαμόρα", ο Αλέκος Στριγγάρης, ο Νότης Τζανέτος, ο Σωτήρης Μούρτος και ο κουρέας Βασίλης Βερέκος, το κουρείο του οποίου στη στοά της κεντρικής πλατείας ήταν το στρατηγείο της ομάδας σε όλα τα χρόνια της ύπαρξής της. Μεταπολεμικά στον Άρη έπαιξαν οι: Μπόγρης (τερμ.), Νίκος Γκαμώτος (πήγε στον Απόλλωνα Αθηνών), Ζαβιτσάνος, Χρυσικός, Τρακάδας, Δουζίνας, Μάντζαρης, Πούλης, Δεσύπρης, ενώ προπονητής διετέλεσε ο Καραμολέγκος. Ο Άρης χρησιμοποίησε ως γήπεδα διάφορους χώρους, όπως: πίσω από το Α΄ Δημοτικό, στη διασταύρωση Ακρίτα και Μύρωνος (σήμερα παιδική χαρά), στην οδό Παπάγου (Σινέ Αρίων) και στην οδό Θουκυδίδου.
 
ΜεταπολεμικάΤο ιδρύθηκεΣεπτέμβριο του 1938 αναφέρεται και δεύτερος σύλλογος, ο '''Ηρακλής''', που ουσιαστικά έδρασε μεταπολεμικά. Ιδρυτές του ήταν φίλαθλοι προερχόμενοι από κατοίκους που είχαν εγκατασταθεί μεταπολεμικά στη συνοικία, τους οποίους οι παλαιοί κάτοικοι και φίλαθλοι του Άρη σνόμπαραν. Η ιδέα ίδρυσης νέου σωματείου υπήρχε από το 1947 αλλά επίσημα ιδρύθηκε το [[1951]]. Ο Ηρακλής είχε κιτρινόμαυρα χρώματα και έμβλημα το ροπαλοφόρο ήρωα Ηρακλή. Στρατηγείο του Ηρακλή υπήρξε ένα άλλο κουρείο, του Φώτη Νικόλη, που βρισκόταν απέναντι από το ναό του Αγ. Δημητρίου και βασικά στελέχη του διάφοροι επαγγελματίες της ίδιας γειτονιάς, ο κρεοπώλης Χανιώτης, ο έμπορος Ντίντας, ο δικαστικός Σπαλιάρας και ο Παντελής Μπιρλής. Λόγω της γραφειοκρατικής δυσκολίας, της ααπαιτούμενης αστυνομικής άδειας και της δαπάνης που απαιτείτο για να επισημοποιηθεί, το νέο σωματείο χρησιμοποίησε το καταστατικό ενός παλιότερου, διαλυμένου σωματείου, που παραχώρησε στη νέα διοίκηση ο ποδοσφαιρικός παράγοντας Μπινιχάκης. Στην πρώτη διοίκηση μετείχαν πρόσωπα που είχαν σχέσεις με την αριστερά, όπως ο Μίμης Πλουμπίδης, ο Βανάκος κ.ά. Το γήπεδο του Ηρακλή βρισκόταν ανάμεσα στις οδούς Θαλείας και Νοταρά. Βασικοί ποδοσφαιριστές του οι: Μπαγιάτης, Γεωργίου, Σάλτας, Τζαβάρας, Κάτσικας, Νίκος Τριανταφύλλου, Παπανίκος και Μωραΐτης.
 
Σε όλη τη δεκαετία του '50 τα επίσημα ή ανεπίσημα ματς μεταξύ των δύο συλλόγων συγκέντρωναν πλήθος κόσμου, υπήρχε φανατισμός και συχνά τοπικοί φορείς, όπως ο Δήμος, αθλοθετούσαν ειδικό κύπελλο για το τοπικό ντέρμπι. Κατά κανόνα επικρατούσε η εμπειρότερη ομάδα του Άρη. Όμως, ο Ηρακλής αναπτύχθηκε πιο γρήγορα από τον Άρη. Το 1954 έγινε μέλος της ΕΠΣΑ και αγωνίστηκε στη Δ΄ κατηγορία τη σεζόν 1954-55. Το επόμενο έτος εντάχθηκε και ο Άρης. Το 1958 βρίσκονταν και οι δύο σύλλογοι στη Γ΄ κατηγορία και το μεταξύ τους ματς που έγινε στο γήπεδο Βύρωνα παρακολούθησαν 4.000 θεατές.