Δημόσιο χρέος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: μεγάλη προσθήκη |
|||
Γραμμή 392:
Σημειώνεται ότι και τα δύο μέλη της ανισότητας είναι θετικά, έτσι ώστε η ανισότητα ικανοποιηθεί, είναι αναγκαίο ότι το πρώτο μέλος της inequation είναι μια θετική ποσότητα μικρότερη από το δεύτερο μέλος.
Δεδομένου ότι η λειτουργία Ι μειώνεται στο D την παράγωγο της συνάρτησης σε ένα ισοδύναμο σημείο προς την τριγωνομετρική εφαπτομένη της γωνίας \alpha σχηματίζεται από γεωμετρική εφαπτομένη με τη λειτουργία στο σημείο αυτό με τον άξονα χ, δεδομένου ότι η συνάρτηση της εφαπτομένης αυξάνεται σε \alpha έτσι ώστε το παράγωγο του Ι είναι αρκετά μικρό, είναι απαραίτητο ότι \alpha είναι όσο το δυνατόν μικρότερη και, κατά συνέπεια, είναι απαραίτητο ότι [1] είναι επίσης αναγκαίο ότι η οριακή ροπή για να σώσει είναι αρκετά μεγάλο και ότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται να επενδύσουν σε τίτλους αντί εργασίας είναι πολλοί. Με τον τρόπο αυτό η ανισότητα (9) είναι ικανοποιητική.
Όπως προκύπτει από τις Συγκριτική Στατική του μοντέλου Classic, αν η τάση να επενδύουν οι επιχειρήσεις είναι χαμηλότερη από την οριακή ροπή προς αποταμίευση και οι άνθρωποι ενδιαφέρονται περισσότερο για επένδυση σε κινητές αξίες, αντί να εργάζονται για την οποία η ανισότητα είναι ικανοποιημένος:
:<math>(1) \quad I^{'}(r)(f^{''}(N)-S_{N})<sS_{r}f^{'}(N) </math>
Περιπτώσεις σωστή δημοσιονομική πολιτική▼
τότε η μείωση των κρατικών δαπανών μειώνει το ΑΕΠ και τον αριθμό των εργαζομένων και αυξάνει το επιτόκιο, έτσι ώστε ο λόγος χρέους / ΑΕΠ τείνει να αυξάνεται. Αντίθετα αύξηση ορισμένων δαπανών αυξάνει το ΑΕΠ και τον αριθμό των εργαζομένων και μειώνει το επιτόκιο, έτσι ώστε ο λόγος χρέους / ΑΕΠ τείνει να μειώνεται. Είναι σαφές, επομένως, ότι σε περίπτωση που ικανοποιείται η ανισότητα (1) το κράτος προτού επιδιώξει οποιαδήποτε μείωση των δημοσίων δαπανών θα πρέπει να κάνουν τις πολιτικές για την ενθάρρυνση των επενδύσεων στην πραγματική οικονομία και να τιμωρεί την οριακή ροπή προς αποταμίευση, έτσι ώστε η ανισότητα (1) δεν πληρούνται.
▲===Περιπτώσεις σωστή δημοσιονομική πολιτική===
#Αν η ανισότητα (9) είναι ικανοποιημένη με την αύξηση των κρατικών δαπανών αυξάνει το ΑΕΠ και τον αριθμό των εργαζομένων και μειώνει το επιτόκιο.
#Αν η ανισότητα (9) δεν είναι ικανοποιημένη με τη μείωση των κρατικών δαπανών αυξάνει το ΑΕΠ και τον αριθμό των εργαζομένων και μειώνει το επιτόκιο.
===Περιπτώσεις λανθασμένη δημοσιονομική πολιτική===
#Αν η ανισότητα (9) είναι ικανοποιημένη με τη μείωση των κρατικών δαπανών μειώνει το ΑΕΠ και τον αριθμό των εργαζομένων και αυξάνει το επιτόκιο.
| |||